«Η μέρα μου ξεκινάει με ένα γλυκό φιλί στη κόρη μου και ακολουθούν συντονισμένες κινήσεις για να προλάβουμε να πάμε στο σχολείο στην ώρα μας. Από τότε που ο Κώστας (σ.σ. Κρομμύδας) ξεκίνησε στη πρωινή ζώνη του Love Radio είμαστε οι δυο μας μόνες μας τα πρωινά. Ευτυχώς τώρα πια με βοηθάει και η μικρή πολύ για να προλάβουμε. Προσαρμόστηκε γρήγορα στα νέα δεδομένα. Πριν την εγκυμοσύνη δεν έτρωγα ποτέ πρωινό. Είναι γλυκός ο ύπνος το πρωί και το πρωινό δεν μου φαινόταν αρκετά σημαντικός λόγος για να σηκωθώ νωρίτερα. Μετά από πίεση του Κώστα και του γιατρού μου κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης, κατάλαβα ότι ένα καλό πρωινό σε γλιτώνει από πολύ τσίμπημα την υπόλοιπη μέρα και έτσι το καθιέρωσα. Τρώω συνήθως ένα τοστ με γαλοπούλα και τυρί και φρούτα εποχής. Τις μέρες που ο άντρας μου είναι στο σπίτι φτιάχνει φανταστικές ομελέτες με λαχανικά, ντομάτα και τυρί λιωμένο. Μου αρέσουν πολύ τα eggs benedict, αλλά που να τα βρεις στην Ελλάδα! Είμαι όμως τυχερή γιατί η Sonar, η εταιρία μάρκετινγκ που έχω με τον συνέταιρό μου τον Κώστα Καβαλάρη, έχει αρκετούς πελάτες στο εξωτερικό, οπότε ταξιδεύουμε συχνά για δουλειά και μένουμε στα μεγάλα ξενοδοχεία. Εκεί τρώω κάθε μέρα! Ένα άλλο αγαπημένο πρωινό που θυμάμαι όμως είναι να ξυπνάω το πρωί καλοκαίρι στην Ήπειρό και η γιαγιά μου η Μαρίνα να έχει μαγειρέψει ήδη για το μεσημέρι. Γεμιστά, ηπειρώτικες πίτες, σουφλέ με μακαρόνια. Όλα έτοιμα στις 10 το πρωί και εγώ να τα τρώω για πρωινό.
Στη διατροφή μου προτιμάω πάντα προϊόντα από Ελληνικές εταιρίες και Έλληνες παραγωγούς. Είμαστε ευλογημένη χώρα με μεγάλη παράδοση στα τρόφιμα και δεν υπάρχει κανένα λόγος να μην αγοράζουμε Ελληνικά. Μέσα από τη δουλειά μου έχω γνωρίσει πολλούς Έλληνες παραγωγούς και βιομηχάνους με γνώση, αγάπη και μεράκι για το προϊόν τους. Μαζί έχουμε σχεδιάσει προϊόντα που όχι μόνο δεν έχουν τίποτα να ζηλέψουν από τα εισαγόμενα, αλλά τις περισσότερες φορές είναι ανώτερα σε ποιότητα αλλά και τεχνογνωσία.
Σπάνια τρώω στο σπίτι το μεσημέρι. Συνήθως είμαι στους δρόμους όλη μέρα. Mέσα στην ημέρα μου τσιμπάω κάτι από τη φανταστική σπιτική κουζίνα του Sunny Sports Clubστην Ν. Ερυθραία.Τους τηλεφωνώ πριν φτάσω και μου το έχουν έτοιμο. Μια σαλάτα mista ή κάποια από τα πιάτα ημέρας τους όπως σπιτικό μπριάμ. Γευματίζω δίπλα στην πισίνα κάνοντας και λίγη δουλειά στο laptop μέσω του wifi. Έτσι δεν χάνω καθόλου χρόνο και φτάνω στο γραφείο ανανεωμένη! Όποτε είμαι όμως στην Αγ. Παρασκευής στο Χαλάνδρι περνάω από το Corealis και παίρνω ένα λαχταριστό γεύμα με θαλασσινά. Υγιεινό και νόστιμο. Έχει και σαλάτες ή σνακ όπως φακές ή μαυρομάτικα που μπορείς να τα συνδυάσεις με θαλασσινά. Όπως καταλάβατε μου αρέσουν πολύ τα ψάρια και τα θαλασσινά. Ακόμα και το αγαπημένο comfort food μυρίζει θάλασσα: ψαρόσουπα με πατάτες και καρότα! Από τότε που σπούδαζα στην Αμερική ακόμα, ζήταγα να μου κάνει η μητέρα μου ψαρόσουπα μόλις φτάσω. Την έχω συνδυάσει με το σπίτι, τη φροντίδα, την οικογένειά μου. Όποτε είμαι στεναχωρημένη κατεβάζω μια κατσαρόλα! Τώρα πια τη φτιάχνω μόνη μου. Επειδή όμως δεν προλαβαίνω πάντα να αγοράσω φρέσκο ψάρι όταν θέλω σούπα, πάλι θα με σώσει το Corealis, με τεράστιο ποικιλία κατεψυγμένων ψαριών και θαλασσινών και στοκάρω την κατάψυξη για ώρα ανάγκης. Έχει και καθαρισμένα ψάρια, οπότε γλιτώνω και το καθάρισμα τους που δεν μου αρέσει καθόλου! Αν δεν προλάβω να περάσω από εκεί , θα προτιμήσω τα έτοιμα γεύματα «Kontoberoς Seafood» και «Το Δελφίνι» από κάποιο σούπερ μάρκετ. Αγοράζω καμιά φορά φρέσκα, αλλά πιο συχνά αγοράζω κατεψυγμένα. Λόγω επαγγέλματος το έχω ψάξει και έχω γνωρίσει πολλούς που δραστηριοποιούνται στο χώρο, οπότε τα εμπιστεύομαι και ξέρω ότι καλύτερα να αγοράσεις κατεψυγμένα που καταψύχονται μόλις αλιευτούν παρά «φρέσκα» που είναι 3 και 4 μέρες στον πάγκο. Για άλλου τύπου πρόχειρα γεύματα, τελευταία έχω βρει και το Marmelo κοντά στο γραφείο μου στο Μαρούσι που το έχει ένα πολύ συμπαθητικό παιδί.
Όσο αγαπώ τα ψάρια και τα θαλασσινά, άλλο τόσο σχαίνομαι τη φέτα! Σε καμιά μορφή δεν μπορώ να τη φάω. Τη σιχαίνομαι τόσο που με έχει επηρεάσει και στα άλλα τυριά. Επίσης δεν μπορώ να φάω κατσικίσια προϊόντα αν και ξέρω ότι είναι καλύτερα για μένα. Δεν μπορώ τη μυρωδιά. Νιώθω ότι φιλάω τη κατσίκα στο στόμα. Βέβαια τα δίνω κατά κόρον στη κόρη μου. Τρέμω στη ιδέα κάθε φορά που μου λέει «μαμά δοκίμασε αν καίει το γάλα…». Επίσης δεν είμαι πολύ του γλυκού, αλλά μου αρέσουν τα σιροπιαστά. Γαλακτομπούρεκο, τουλουμπάκια, τέτοια. Μου αρέσει και το καλό παγωτό, αλλά θέλω να το κρατώ στο χέρι. Τελευταία έχω ανακαλύψει κάτι Κυπριακά, Παπαφιλίππου λέγονται. Με φρέσκα φρούτα και φρέσκο γάλα.
Όταν ψωνίζω προτιμώ τα Ελληνικά Σούπερ Μάρκετ όπως τον Βερόπουλο και τον Θανόπουλο και συχνά επισκέπτομαι περισσότερα από ένα για να βρω τις ετικέτες που θέλω. Είμαι πολύ επιλεκτική στις εταιρίες που εμπιστεύομαι. Δεν μου αρέσουν τα σούπερ μάρκετ που έχουν μόνο προϊόντα ιδιωτικής ετικέτας και δεν μου δίνουν την επιλογή να διαλέξω τις εταιρίες που έχουν κερδίσει χρόνια τώρα την εμπιστοσύνη μου. Τα προϊόντα ιδιωτικής ετικέτας σήμερα φτιάχνονται εδώ, αύριο αλλού. Δεν με διασφαλίζουν σε τίποτα και σκοτώνουν την Ελληνική βιομηχανία. Πολλές φορές μάλιστα, για να επιτύχουν τιμές δεν ενδιαφέρονται για την ποιότητα του προϊόντος τους. Μια εταιρία όμως που βάζει το όνομά της σε ένα προϊόν, ποντάρει στη φήμη της, στο καλό της όνομα και δεν το ρισκάρει εύκολα για να κερδίσει 2 λεπτά παραπάνω στο κιλό. Το ρίσκο είναι πολύ μεγάλο και το πλήγμα σε μια μπράντα από έναν λάθος χειρισμό επιδιορθώνεται με πολύ κόπο και κόστος. Οπότε προτιμάω πάντα τα προϊόντα που φέρουν ένα όνομα και μια ιστορία. Δέχομαι ότι διανύουμε δύσκολους καιρούς και ο καταναλωτής κοιτάει και το κόστος, αλλά θέλω και οι λιανέμποροι να σέβονται το δικαίωμά μου στην επιλογή. Να μου δίνουν τη δυνατότητα να διαλέξω.
Γενικά, πάω συχνά για ψώνια γιατί λόγω επαγγελματικής διαστροφής μου αρέσει να περνάω χρόνο στα σούπερ μάρκετ και κάθε είδους αγορά τροφίμου. Είναι σαν μια μεγάλη έκθεση για μένα και περνάω χρόνο να βλέπω πως και τι κάνουν οι άλλοι και τι θα μπορούσα να κάνω καλύτερα.
Το ψυγείο μου τώρα είναι σκέτη απόλαυση. Έχει πολλά φρούτα, λαχανικά και γιαούρτια. Είναι ένα γεμάτο ψυγείο, με χρώματα και μυρωδιές. Και λέω τώρα γιατί όταν με γνώρισε ο άντρας μου άρτι αφιχθείσα από την Αμερική το ψυγείο μου είχε μόνο λουκάνικα Φρανκφούρτης και αναψυκτικά! Νομίζω έπαθε ένα σοκ. Εκείνος καθώς έμενε από πολύ μικρός μόνος του είχε μάθει να μαγειρεύει (και μαγειρεύει πολύ καλά) οπότε μάλλον δεν με αγάπησε για τη γνώση μου στη μαγειρική. Με τα χρόνια όμως ασχολήθηκα πολύ περισσότερο, φρόντισε και ο Κώστας να μου κάνει μια μικρή πλύση εγκεφάλου και τώρα όλα καλά… Όσο για το ντουλάπι με τα τρόφιμα θα βρείτε πολλά μπαχαρικά και βότανα της Captain’s! Όλα αυτά τα χρόνια έχω μάθει ότι με φυσικό τρόπο μπορείς να δώσεις γεύση και ποικιλία στο καθημερινό σου τραπέζι αν χρησιμοποιείς καλά και ποιοτικά βότανα και μπαχαρικά. Στην αρχή χρησιμοποιούσα έτοιμα μίγματα από τη σειρά Captain’s Mix της Captain’s και όταν άρχισα να μαθαίνω περισσότερα έβαζα και τις δικές μου πινελιές. Καθώς τα μπαχαρικά έχουν μεγάλο κύκλο ζωής, έχω αρκετά είδη στο ντουλάπι μου στη γυάλινη συσκευασία που τα διαφυλάσσει καλύτερα και ανάλογα τη διάθεσή μου τα χρησιμοποιώ. Τώρα τελευταία μάλιστα που φτιάξαμε για τη Captain’s την πιο ολοκληρωμένη εγκυκλοπαίδεια μπαχαρικών και βοτάνων που υπάρχει στα Ελληνικά για το site της www.captainspice.gr μπορώ και βρίσκω πώς να τα συνδυάσω με ένα μόνο κλικ.
Γενικά αποφεύγουμε το βραδινό. Τις καθημερινές τρώμε κάτι ελαφρύ ή μια από της τέλειες σαλάτες που φτιάχνει ο Κώστας με ψιλοκομμένα λαχανικά. Μην του πεις μόνο να φτιάξει την ίδια σαλάτα την επόμενη μέρα! Δεν θα τη θυμάται! Αν παρόλ’ αυτά δεν έχουμε τίποτα στο σπίτι μπορεί να παραγγείλουμε delivery. Μ’ αρέσει το Square sushiστη Κηφισιά και ό,τι έχει σε σολομό, αν και δεν μου αρέσουν αυτά που έχουν πολύ έντονη γεύση. Μας αρέσει να βγαίνουμε για φαγητό με φίλους κυρίως στα Βόρεια Προάστια αν και τελευταία πηγαίνουμε συχνά σε σπίτια φίλων. Αγαπημένο εστιατόριο είναι το Passionalστη Φιλοθέη. Έχει φανταστικό Αργεντίνικο stakeκαι πολύ ωραία κόκκινα κρασιά. Έχω πάει στο Μπουένος Άιρες τρεις φορές και αυτό το εστιατόριο είναι ό,τι πιο κοντινό έχουμε στην Ελλάδα. Είναι σαν μια πόρτα στη Λατινική Αμερική και η μουσική του γνήσια, ψαγμένη.Για βράδυ πάμε συχνά στο πρώην Εν Δελφοίς στο Κολονάκι. Νομίζω λέγεται Χρώματα τώρα. Και βέβαια περνάμε πολύ χρόνο στο Sunny Club οικογενειακώς! Και το βράδυ... Αγαπημένα μου ποτά είναι το Baccardi με Coca Cola light, αν και τελευταία ανακάλυψα την Έψα Colaμε Stevia. Από τότε που τη δοκίμασα, όποτε έχω την επιλογή πίνω αυτή σκέτη ή με το Baccardiμου. Μου αρέσει και το designτης συσκευασίας που για μένα μετράει πολύ. Δείχνει ότι έχουν βάλει σκέψη στο προϊόν τους και έχουν ξεκάθαρη στρατηγική.
Τα Σαββατοκύριακο όμως συντρώμε με φίλους στο Sunny Sports Clubπου μας κάνουν με σπιτικό τρόπο και διαλεχτά υλικά ότι λαχταράει η ψυχή μας. Από χειροποίητες πίτες μέχρι ποικιλίες που συνοδεύουν μια κρύα μπίρα δίπλα στη πισίνα. Είναι σαν ανοιχτό σπίτι που φίλοι έρχονται και φεύγουν και μπορείς να χαλαρώσεις μαζί τους, ενώ τα παιδιά αλωνίζουν σε διάφορες δραστηριότητες του Club. Ιδανικοί συνδαιτυμόνες εκεί αλλά και οπουδήποτε αλλού είναι ο Θανάσης Ευθυμιάδης και η Άννα Δημητρίεβιτς γιατί έχουμε παρόμοιες διατροφικές ανησυχίες και βαθιές συζητήσεις πάνω από ένα απλό πιάτο φαγητό,η Άννα Αδριανού γιατί μαγειρεύει υπέροχα και με αγάπη για τους φίλους της και η Κατερίνα Γκακάκη γιατί έχει επίπεδο και άποψη για τα πράγματα και η συζήτηση μαζί της είναι απόλαυση.
Και τώρα λέω να σας ταξιδέψω γαστριμαργικά μέχρι την Τοσκάνη! Πριν 2 χρόνια πήραμε ένα αυτοκίνητο με τον Κώστα και γυρίσαμε όλα τα χωριά της: Sienna, Montepulciano, Chianti. Δοκιμάσαμε κρασιά με μαρμελάδα και τυριά και είχαμε μια φανταστική γευστική περιπέτεια. Συγκεκριμένα στο Montepulciano το πραγματικά εξωπραγματικό ένστικτο του Κώστα σε αυτά τα θέματα ανακάλυψε ένα καταγώγιο με κρεατικά και χειροποίητα μακαρόνια που η αλήθεια είναι δεν σου γέμιζε το μάτι. Ο τύπος σου έφερνε τη μπριζόλα άψητη να τη δεις και σου έγραφε στη λαδόκολλα τη τιμή! Είχαν και ένα μαγικό κόκκινο κρασί εκεί. Είναι από τις πιο απολαυστικές γευστικές εμπειρίες που είχαμε και θα τη θυμάμαι μια ζωή.
Και μια που μιλάμε για ζωή αν ήταν η τελευταία μου μέρα εν ζωή πάνω στη γη θα ήθελα να την περάσω με ψαράκι, μακαρονάδα με πετροσωλήνες και ντοματοσαλάτα από τον Τάσο και την κυρα-Παγώνα στον Κάβο. Ένα ταβερνάκι στο δρόμο για Επίδαυρο που πάμε με τον Κώστα από τότε που γνωριστήκαμε. Εκεί δίπλα στο κύμα, με τους ανθρώπους που αγαπώ και με τη γλύκα μιας τελευταίας πιρουνιάς ας έρθει το τσουνάμι να μας πάρει. Θα φύγω ευχαριστημένη -και ο Κώστας επίσης που λατρεύει της καταστροφικές ταινίες…
Συνδεθείτε ή Εγγραφείτε για να συμμετάσχετε στη συζήτηση