Μούτρωσα με την κατάχρηση των ...φλόγιστρων στην κουζίνα

09 Μαΐου 2023

...ακόμη περισσότερο μούτρωσα με την κρεμώδη μεν, αλλά σχεδόν ωμή μπεσαμέλ που συνόδευε τα ζυμαρικά μου. Αντί να την γκρατινάρουν όπως πρέπει κάτω από τη σαλαμάνδρα, την πέρασαν με το φλόγιστρο και μας ήρθε «άσπρη και χιονάτη» έτοιμη να μας κάτσει στο στομάχι. Όχι, λοιπόν! Το φλόγιστρο ούτε τσιγαρίζει [sic] λαχανικά και κρέατα, όπως σας τάζουν οι κατασκευαστές του στις διαφημίσεις τους, ούτε και γκρατινάρει, βέβαια. Καψαλίζει ίσως, αν επιμείνετε λίγο παραπάνω, αλλά δεν υπάρχει περίπτωση να δημιουργήσει εκείνη την όμορφη και θελκτική κρούστα πάνω από τα γκρατέν σας. Κρατήστε το για τα εφέ σας, για την καραμελοποίηση της ζάχαρης σε καμιά crème brulée ή crema catalana, για να καψαλίσετε την ήδη ψημένη μαρέγκα σας. Και, αν δεν ασχολείστε με τα γλυκά, για τις… οξυγονοκολλήσεις σας! Θ.Τσ.

Μούτρωσα στο Dolli’s Restaurant

25 Απριλίου 2023

Είναι ίσως το ομορφότερο roof top restaurant της Αθήνας, στο υπέροχο boutique hotel The Dolli της Grecotel, με μια θέα στην Ακρόπολη και την Πλάκα που πραγματικά κόβει την ανάσα! Αλλά … το μενού είναι ένα συνονθύλευμα χωρίς κανένα προσανατολισμό και ύφος, τα πιάτα είναι από αδιάφορα στην καλύτερη περίπτωση έως κακοφτιαγμένα και οι τιμές υψηλότατες. Είναι πραγματικά κρίμα για ένα εστιατόριο που θα μπορούσε να γίνει ο απόλυτος προορισμός της πόλης να μην καταφέρνει -ακόμη τουλάχιστον- να ξεφύγει από το έλλειμμα γαστρονομικού προσανατολισμού που είναι καταγραμμένο στο DNA μιας εταιρείας με τόσα εξαιρετικά ξενοδοχεία. Π.Δελ.

Μούτρωσα στο Casa Mexicana

06 Απριλίου 2023

Μετά το cronut και το μπουγατσάν, χθες συνάντησα και τις ... churrούμπες (churros+τουλούμπες), στο νεοαφιχθέν Casa Mexicana. Ήταν το "άξιο" επιστέγασμα ενός φαγητού επιπέδου καντίνας σινεμά. Κρίμα! Ένας ακόμη πόντος υπέρ του Μεξικού στο αιώνιο ντέρμπι Μεξικό-Ιταλία για την ανάδειξη της πιο κακοποιημένης εθνικής κουζίνας στην Ελλάδα! Π. Δ.

Μούτρωσα στο Τραβόλτα

04 Απριλίου 2023

Καμιά φορά "μουτρώνουμε" και στα πιο αγαπημένα και καλά εστιατόρια! Στο εμβληματικό ψαρο-εστιατόριο Τραβόλτα, τις προάλλες, δοκίμασα μια χυμώδη στήρα σε μια πληθωρική συνταγή για μπουρδέτο που όμως πνιγόταν στο ελαιόλαδο με αποτέλεσμα να καταδυναστεύονται όλα τα υπόλοιπα στοιχεία του πιάτου και κυρίως το εξαιρετικό ψάρι. Για τον Ανέστη αυτό είναι το επόμενο γαστρονομικό στοίχημα: το ραφινάρισμα των γεύσεών του. Π. Δ.

Μούτρωσα στο Μίτο

09 Μαρτίου 2023

Αυτό το «πατείς με πατώ σε» που γίνεται σχεδόν καθημερινά στο Μίτο, διαπιστώνω ότι τελικά δε μπορεί να το φέρει εις πέρας η κουζίνα του συμπαθέστατου κρητικού καφενείου στη Καλλιθέα. Οι δυο τελευταίες φορές που πήγα αποδείχθηκαν σκέτη απογοήτευση. Δυστυχώς έλειπε από τους περισσότερους μεζέδες εκείνη η φοβερή νοστιμιά που άλλοτε συγκινούσε. Επίσης - δε λέω - μια χαρά καλοδεχούμενο είναι το χύμα στο κύμα ειδικά σε τέτοια στέκια αλλά εκτός των άλλων βρήκα επανειλημμένα και την κατάσταση στη τουαλέτα κάπως…αποκαρδιωτική. Τ. Μ. 

Δεν μούτρωσα απλά εκφράζω μια ειλικρινή και αφελή απορία:

14 Φεβρουαρίου 2023

Είναι άραγε ο συνδυασμός γυμνού μπετόν και μωσαϊκού το μυστικό της επιτυχίας πολλών από τα talk of the town μαγαζιά της Αθήνας τους τελευταίους μήνες; Π.Δ.

Μούτρωσα με το burger στο Vezene

02 Φεβρουαρίου 2023

Το Vezene παραμένει κατά τη γνώμη μου ένα από τα διαχρονικότερα και πιο απολαυστικά εστιατόρια στην Αθήνα που οφείλουν όμως να κρατάνε με σταθερό τέμπο τον πήχη ψηλά. Ακριβώς για αυτό τον λόγο μου κακοφαίνεται όταν δοκιμάζω ένα burger το οποίο αποδεικνύεται στο σύνολο απλώς…καλό, έρχεται με παραψημένο μπιφτέκι, ενώ τελικά του λείπει εκείνη η σπιρτάδα στη γεύση και η αλάνθαστη τεχνική που θα αιτιολογούσε την πολύ τσουχτερή τιμή του. Τ. Μ. 

Μούτρωσα στο Λινού Σουμπάσης & Σία

19 Ιανουαρίου 2023

Πραγματικά αναρωτιέμαι γιατί ένα τόσο, μα τόσο ενδιαφέρον εστιατόριο σαν το Λινού Σουμπάσης & Σία να μην μπορεί να κρατήσει επιτέλους ένα σταθερό τέμπο στις επιδόσεις του; Στη δεύτερη κριτική που έγραψα πριν από περίπου ένα μήνα το βαθμολόγησα με 7/10 γιατί δοκίμασα ορισμένα πολύ νόστιμα πιάτα που μου κέντρισαν την προσοχή. Δεν το μετανιώνω καθόλου, άλλωστε η κριτική αποτυπώνει μια συγκεκριμένη βραδιά και that’s it. Έκτοτε όμως πήγα άλλες δυο φορές και δυστυχώς και τις δυο γύρισα σπίτι με ανάμεικτες εντυπώσεις. Προφανώς υπήρχαν και πάλι γεύσεις που μου άρεσαν αρκετά, αλλά δοκίμασα και ορισμένες στις οποίες βρήκα πραγματικά ένα σωρό προβλήματα: μια εντελώς παραβρασμένη μακαρονάδα με αυγά μπακαλιάρου που είχαν «εξαφανιστεί» σε μια άχαρη, λεμονάτη σάλτσα, ένα υπερβολικά αλμυρό και παραψημένο χριστόψαρο και μια χοιρινή μπριζόλα που παρά το πάχος της, ήρθε στεγνή, μέτρια γευστικά και χωρίς απολύτως κανένα συνοδευτικό. Δεν καταλαβαίνω τη λογική που έχει αυτό το τελευταίο σε μια γαστροταβέρνα, εκτός κι αν κάνεις δίαιτα Ντουκάν. Επίσης όσο χαλαρό και να είναι - έστω από άποψη - κάποιο εστιατόριο δεν μπορεί ο κατά τα άλλα ευγενέστατος κύριος που μας εξυπηρετούσε, να ρωτάει σοβαρά αν θέλουμε αλλαγή πιάτων για να περάσουμε στο κρέας, όταν βλέπει ότι έχει προηγηθεί ψάρι με ζωμό, που μοιραστήκαμε σε αυτά τα πιάτα. Βέβαια δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι σε αυτόν τον κόσμο οι μεγαλύτεροι αγώνες δόθηκαν για τα αυτονόητα. Τ.Μ.

Μούτρωσα ή μάλλον περισσότερο απορώ με τη δυσανεξία στην κριτική

22 Φεβρουαρίου 2022

Ο ένας είναι νέος μάγειρας, πάει στο MasterChef και αναρωτιέται on camera «ποιος μπορεί να κρίνει το πιάτο του», άλλοι κομπάζουν για την κάθε «πεταμένη» διάκριση από τον όποιο τυχάρπαστο αλλά διστάζουν να αποδεχθούν το οποιοδήποτε ίχνος κριτικής και προτιμούν να σιωπήσουν παρά να κοινοποιήσουν οτιδήποτε άλλο από «αγιογραφίες», άλλοι θεωρούν εαυτούς άφταστους δημιουργούς που μόνιμα αδικούνται …γιατί είναι τόσο δύσκολο σε τόσους πολλούς να αντιμετωπίσουν την κριτική;

Μούτρωσα ή μάλλον περισσότερο απορώ με τη δυσανεξία στην κριτική

22 Φεβρουαρίου 2022

Ο ένας είναι νέος μάγειρας, πάει στο MasterChef και αναρωτιέται on camera «ποιος μπορεί να κρίνει το πιάτο του», άλλοι κομπάζουν για την κάθε «πεταμένη» διάκριση από τον όποιο τυχάρπαστο αλλά διστάζουν να αποδεχθούν το οποιοδήποτε ίχνος κριτικής και προτιμούν να σιωπήσουν παρά να κοινοποιήσουν οτιδήποτε άλλο από «αγιογραφίες», άλλοι θεωρούν εαυτούς άφταστους δημιουργούς που μόνιμα αδικούνται …γιατί είναι τόσο δύσκολο σε τόσους πολλούς να αντιμετωπίσουν την κριτική;