Μούτρωσα με το burger στο Vezene

02 Φεβρουαρίου 2023

Το Vezene παραμένει κατά τη γνώμη μου ένα από τα διαχρονικότερα και πιο απολαυστικά εστιατόρια στην Αθήνα που οφείλουν όμως να κρατάνε με σταθερό τέμπο τον πήχη ψηλά. Ακριβώς για αυτό τον λόγο μου κακοφαίνεται όταν δοκιμάζω ένα burger το οποίο αποδεικνύεται στο σύνολο απλώς…καλό, έρχεται με παραψημένο μπιφτέκι, ενώ τελικά του λείπει εκείνη η σπιρτάδα στη γεύση και η αλάνθαστη τεχνική που θα αιτιολογούσε την πολύ τσουχτερή τιμή του. Τ. Μ. 

Μούτρωσα στο Λινού Σουμπάσης & Σία

19 Ιανουαρίου 2023

Πραγματικά αναρωτιέμαι γιατί ένα τόσο, μα τόσο ενδιαφέρον εστιατόριο σαν το Λινού Σουμπάσης & Σία να μην μπορεί να κρατήσει επιτέλους ένα σταθερό τέμπο στις επιδόσεις του; Στη δεύτερη κριτική που έγραψα πριν από περίπου ένα μήνα το βαθμολόγησα με 7/10 γιατί δοκίμασα ορισμένα πολύ νόστιμα πιάτα που μου κέντρισαν την προσοχή. Δεν το μετανιώνω καθόλου, άλλωστε η κριτική αποτυπώνει μια συγκεκριμένη βραδιά και that’s it. Έκτοτε όμως πήγα άλλες δυο φορές και δυστυχώς και τις δυο γύρισα σπίτι με ανάμεικτες εντυπώσεις. Προφανώς υπήρχαν και πάλι γεύσεις που μου άρεσαν αρκετά, αλλά δοκίμασα και ορισμένες στις οποίες βρήκα πραγματικά ένα σωρό προβλήματα: μια εντελώς παραβρασμένη μακαρονάδα με αυγά μπακαλιάρου που είχαν «εξαφανιστεί» σε μια άχαρη, λεμονάτη σάλτσα, ένα υπερβολικά αλμυρό και παραψημένο χριστόψαρο και μια χοιρινή μπριζόλα που παρά το πάχος της, ήρθε στεγνή, μέτρια γευστικά και χωρίς απολύτως κανένα συνοδευτικό. Δεν καταλαβαίνω τη λογική που έχει αυτό το τελευταίο σε μια γαστροταβέρνα, εκτός κι αν κάνεις δίαιτα Ντουκάν. Επίσης όσο χαλαρό και να είναι - έστω από άποψη - κάποιο εστιατόριο δεν μπορεί ο κατά τα άλλα ευγενέστατος κύριος που μας εξυπηρετούσε, να ρωτάει σοβαρά αν θέλουμε αλλαγή πιάτων για να περάσουμε στο κρέας, όταν βλέπει ότι έχει προηγηθεί ψάρι με ζωμό, που μοιραστήκαμε σε αυτά τα πιάτα. Βέβαια δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι σε αυτόν τον κόσμο οι μεγαλύτεροι αγώνες δόθηκαν για τα αυτονόητα. Τ.Μ.

Μούτρωσα ή μάλλον περισσότερο απορώ με τη δυσανεξία στην κριτική

22 Φεβρουαρίου 2022

Ο ένας είναι νέος μάγειρας, πάει στο MasterChef και αναρωτιέται on camera «ποιος μπορεί να κρίνει το πιάτο του», άλλοι κομπάζουν για την κάθε «πεταμένη» διάκριση από τον όποιο τυχάρπαστο αλλά διστάζουν να αποδεχθούν το οποιοδήποτε ίχνος κριτικής και προτιμούν να σιωπήσουν παρά να κοινοποιήσουν οτιδήποτε άλλο από «αγιογραφίες», άλλοι θεωρούν εαυτούς άφταστους δημιουργούς που μόνιμα αδικούνται …γιατί είναι τόσο δύσκολο σε τόσους πολλούς να αντιμετωπίσουν την κριτική;

Μούτρωσα ή μάλλον περισσότερο απορώ με τη δυσανεξία στην κριτική

22 Φεβρουαρίου 2022

Ο ένας είναι νέος μάγειρας, πάει στο MasterChef και αναρωτιέται on camera «ποιος μπορεί να κρίνει το πιάτο του», άλλοι κομπάζουν για την κάθε «πεταμένη» διάκριση από τον όποιο τυχάρπαστο αλλά διστάζουν να αποδεχθούν το οποιοδήποτε ίχνος κριτικής και προτιμούν να σιωπήσουν παρά να κοινοποιήσουν οτιδήποτε άλλο από «αγιογραφίες», άλλοι θεωρούν εαυτούς άφταστους δημιουργούς που μόνιμα αδικούνται …γιατί είναι τόσο δύσκολο σε τόσους πολλούς να αντιμετωπίσουν την κριτική;

Μούτρωσα με μια διαφαινόμενη «μυκονοποίηση» μέρους της Αθήνας

04 Οκτωβρίου 2021

Ορισμένα εστιατόρια -κυρίως κορυφαίων αθηναϊκών ξενοδοχείων- έχουν μια τάση να φτάσουν τις τιμές της Μυκόνου. Τελευταία είδα €34 για μια καρμπονάρα σε «τρατορία» και διάφορα κύρια -εκεί και αλλού- να ξεφεύγουν εύκολα από τα €50-60 χωρίς να δικαιολογείται από την πρώτη ύλη ή το γαστρονομικό στάτους.

Καθώς η πόλη εξελίσσεται και ιδιαίτερα τα νότια προάστιά της θέλω να παρατηρήσω το εξής: η Αθήνα δεν μπορεί να γίνει Μύκονος, μια «παιδική χαρά» για πλούσιους επισκέπτες. Αυτό μπορεί να λειτουργεί σε ένα νησί, αμιγώς τουριστικό προορισμό αλλά όχι σε μια μητρόπολη όπου η διάσταση της σχέσης ποιότητας και τιμής πρέπει να υπάρχει ακόμη και στις πιο τσουχτερές τιμές.

Μούτρωσα με τις "λάθος" σαμπανιέρες

14 Σεπτεμβρίου 2021

Μούτρωσα με την ανούσια φανταχτερή γαστρονομία

07 Σεπτεμβρίου 2021

Μούτρωσα με τις δικαιολογίες όταν δεν συνοδεύονται από ανάλογες τιμές

16 Ιουλίου 2021

Τηλεόραση Vs Εστιατόρια

11 Ιουλίου 2021

Επανεμφάνιση για τα "Μούτρωσα" -που ελπίζω να μην ξαναλείψουν- με μια απορία καταρχήν: θα μείνει άραγε κανένας σεφ να μαγειρεύει σε κουζίνα εστιατορίου ή θα τους βλέπουμε όλους στην τηλεόραση; Για να δούμε τι θα δούμε ...και τι θα τρώμε... Π. Δ.

Μούτρωσα στο Royal Monkey

09 Μαρτίου 2020

Φτάνουμε Σάββατο βραδάκι, παραγγέλνουμε τρία πρώτα και δύο κύρια στον ευγενέστατο σερβιτόρο μας. Είκοσι δευτερόλεπτα μετά φτάνει το πρώτο πιάτο, κοτόπουλο Satay! «Πώς είναι δυνατόν να έρθει τόσο γρήγορα;» ρωτάω τον σερβιτόρο απορημένος και μου απαντά χαμογελαστά ότι «είμαστε πολύ γρήγοροι». Βέβαια το ότι το πιάτο ήταν κρύο μάλλον συνηγόρησε στο ότι ήταν ήδη έτοιμο. Πέντε λεπτά μετά έρχεται το πρώτο κύριο (ένα burger). Το στέλνω πίσω λέγοντας ότι έχουμε άλλα δύο πρώτα. Απορεί αν τα είχαμε παραγγείλει, του λέω «μπροστά μας τα γράψατε» και ζητά ευγενικά συγνώμη. Λίγο αργότερα έρχεται το δεύτερο πρώτο και μετά τα δυο κύρια. Ελαφρά εκνευρισμένος πια του λέω ότι «έχουμε άλλο ένα πρώτο, το Pad Thai». Απορεί εκ νέου, τέλος πάντων του λέω οκ φέρτε το μετά τα κύρια.

Πράγματι, στο τέλος έρχεται κι αυτό. Βλέπω διάφορα λαχανικά και για να είμαι σίγουρος ρωτάω μήπως έχει μανιτάρια (είναι αλλεργική η γυναίκα μου) παρόλο που ούτε η κλασική συνταγή το προβλέπει ούτε το μενού το αναφέρει. Η κοπέλα που το έφερε απαντά αρνητικά για να επιστέψει δευτερόλεπτα μετά λέγοντας «ναι, έχει!», το στέλνω πίσω λέγοντας ότι θα έπρεπε να το αναφέρουν και αν μπορούν να μας το κάνουν χωρίς μανιτάρια. «Βεβαίως» μου απαντά για να επιστρέψει λίγο λεπτά αργότερα ο μετρ πληροφορώντας μας ότι δεν μπορούν γιατί τα μανιτάρια είναι στην σάλτσα.

Νομίζω ότι η περιγραφή του σέρβις και των στιχομυθιών αρκεί και το όποιο σχόλιο περιττεύει.