Το σακάκι Μάο και το πανωφόρι Νεχρού

Το γνωστό και ως κινέζικο κοστούμι ή κοστούμι Zhongshan, έγινε γνωστό ανά την υφήλιο ως  επίσημο ένδυμα του Κινέζου ηγέτη Μάο Τσε Τουνγκ, στις δημόσιες εμφανίσεις του κατά τη διάρκεια της θητείας του μεταξύ 1949-1976. Ήταν φυσικό, οι Δυτικοευρωπαίοι Σοσιαλιστές και οι διανοούμενοι να επηρεαστούν από αυτές τις εμφανίσεις, με αποτέλεσμα, ειδικά στις δεκαετίες του 1960 και 1970, να αποκτήσουν ένα αντίστοιχο στυλ, με σακάκια τύπου Μάο, συχνά με ένα ζιβάγκο από μέσα. Στην Κίνα, μετά τον Μάο, οι επίσημες ενδυμασίες των πολιτικών άρχισαν σιγά σιγά, να αποκτούν έναν πιο ευρωπαϊκό χαρακτήρα, παρόλα ταύτα, οι στρατιωτικοί στις επίσημε περιστάσεις εξακολούθησαν να εμφανίζονται με ανάλογες στολές. Κλασσικά χαρακτηριστικά αυτής της επίσημης στολής, ο κοντός στρογγυλεμένος γιακάς και οι τέσσερεις τσέπες με ένα κουμπί στην κάθε μία. Το συγκεκριμένο κοστούμι συμβόλιζε την επαναστατική παράδοση, τη στρατιωτικοποιήσει της κοινωνίας και τον επαναστατικό ασκητισμό. Κυριάρχησε στο λαϊκό τοπίο και έφτασε στο απόγειό του στην Πολιτιστική Επανάσταση. Οι ανεπαίσθητες διαφορές στο κοστούμι του Μάο διαφοροποίησαν τον πληθυσμό: Αγρότες και εργάτες φορούσαν μπλε-λουλακί σακάκι, οι στρατιώτες χακί πράσινο, ενώ τα στελέχη του Κόμματος γκρι. Εξασφαλίζοντας έτσι, παραδόξως, ότι ακόμα και η ομοιομορφία διατηρούσε την ιεραρχική διαφορά παρόλο που η κυβέρνηση υποστήριζε τα ιδανικά της ισότητας. 

Το σακάκι Nehru, είναι και στις μέρες μας δημοφιλές στην Ινδία και τις γύρω χώρες μια και φοριέται σχεδόν σε όλη τη Νοτιοανατολική Ασία. Ίσως φανεί λίγο περίεργο στη σύγχρονη Κίνα να δούμε στο δρόμο έναν πολίτη να κυκλοφορεί με σακάκι Μάο, το αντίθετο όμως συμβαίνει με το σακάκι Νεχρού στην Ινδία και μάλιστα σε επίσημες περιστάσεις, όπως ένας γάμος για παράδειγμα. Σε σχέση με το αντίστοιχο τετραγωνισμένο κινεζικό ένδυμα, το Nεχρού είναι εφαρμοστό και κομμένο ανάλογα με τον τύπο του σώματος. Διαθέτει στρογγυλό, όρθιο γιακά, φοριέται απολύτως κουμπωμένο μέχρι το λαιμό και εσωτερικά (αν και όχι πάντα) ένα πουκάμισο χωρίς γιακά. Ενδεχομένως, η έμπνευση για το συγκεκριμένο ένδυμα, προέρχεται από το χρονικά παλαιότερο πουκάμισο Kurta, ένα τυπικό λευκό, μακρύ πουκάμισο χωρίς γιακά και είναι ένα παραδοσιακό ρούχο που φοριέται στην Ινδία μέχρι σήμερα. Πήρε το όνομα του από τον πρώτο πρωθυπουργό της Ινδίας, Pundit Jawaharlal Nehru, που το υιοθέτησε στις δημόσιες εμφανίσεις του και το φορούσε σε δύο παραλλαγές, η μία από ελαφρύ ύφασμα χωρίς φόδρα και η άλλη από βαρύ ύφασμα με επένδυση. Η Ινδική και η Πακιστανική αριστοκρατία, έχει αγκαλιάσει το συγκεκριμένο ένδυμα από τον 18^ο αιώνα, που στην πραγματικότητα φορέθηκε αρχικά ως επίσημο ένδυμα των αυλικών στους βασιλικούς γάμους κατά την περίοδο της Βρετανικής κατοχής και, μέχρι σήμερα εξακολουθεί να φοριέται σε τρία διαφορετικά μήκη, κρατώντας την παράδοση ζωντανή ακόμα και μεταξύ των ακαδημαϊκών στα μουσουλμανικά πανεπιστήμια.

Στις μέρες μας και οι δύο φορεσιές, έχουν δώσει έμπνευση σε πολλούς οίκους ανδρικής ένδυσης με ενδιαφέροντα αποτελέσματα και πολύ ιδιαίτερα κομμάτια. Από τους, Armani, Loro Piana, Zegna, τους ράφτες της Saville Row έως τις εταιρείες fast fashion, όλοι αντλούν συχνά έμπνευση από τα δύο χαρακτηριστικά κομμάτια της Κινεζικής και της Ινδικής ένδυσης. Τις περισσότερες φορές, η δυτική μετάφραση τους αισθητικά, συνδυάζει στοιχεία και από τις δύο στολές, δημιουργώντας μικτού ύφους ενδύματα. Πάντως, ένα σκουρόχρωμο κοστούμι από ακριβό ύφασμα και με σακάκι σε αντίστοιχο ύφος, μπορεί να αντικαταστήσει ένα επίσημο βραδινό κοστούμι, χαρίζοντας παράλληλα μια μικρή δόση εκκεντρικής νότας στην εμφάνιση μας.