Arnaud Bignon: Από τη Σπονδή στο Greenhouse

Κι ενώ η Σπονδή απέδειξε ότι μπορεί να διατηρήσει το υψηλό της επίπεδο και χωρίς αυτόν, ας δούμε τι κατάφερε εκείνος τα τελευταία 2 χρόνια στη Βρεττανική πρωτεύουσα.

Αρχικά πρέπει να πω οτι το Greenhouse έχει μια από τις πιο συγκλονιστικές λίστες κρασιών που δίνει εξαιρετική ώθηση στο εστιατόριο και για μένα είναι από μόνη της  λόγος επίσκεψης. Την τελευταία δεκαετία έχουν περάσει διάφοροι σεφ αλλά νομίζω  οτι με τον Arnaud Bignon το εστιατόριο βρίσκεται στην καλύτερη του στιγμή και δημιουργεί ελπίδες για ακόμα καλύτερα πράγματα. Ένας όμορφος κήπος οδηγεί στην σάλα που έχει μια ήρεμη πολυτέλεια αν και η ατμόσφαιρα δημιουργεί μια σύγχιση από το γεγονός ότι οι μισοί πηγαίνουν για επαγγελματικά δείπνα και οι άλλοι μισοί για ρομαντικές αποδράσεις.  Το σέρβις βρίσκεται στην καλύτερη του στιγμή και έχει βελτιωθεί αισθητά σε σχέση με τα προηγούμενα χρόνια αλλά χρειάζεται ακόμα λίγη προσπάθεια για να φτάσει  στο επίπεδο των άλλων διάστερων εστιατορίων της πόλης. 

Όσον αφορά το μενού όπως έχει διαμορφωθεί  τώρα νομίζω ότι είναι το καλύτερο που έχει παρουσιάσει ο σεφ από τότε που ανέλαβε το εστιατόριο. Υπήρχαν μερικά παράπονα στην αρχή αλλά ήταν λογικό μια και μέχρι να απορροφήσει τα αρώματα και τους ρυθμούς της πόλης και να δέσει η ομάδα χρειάζεται χρόνος. Τα amuse bouche είναι εξαιρετικά και ξυπνούν μνήμες Σπονδής , τα ψωμιά όμως χρειάζονται περισσότερη προσοχή και δεν είμαι σίγουρος οτι ψήνονται in house.

Για πρώτο δοκίμασα το καβούρι πάνω σε ζελέ μέντας  με μήλο Granny smith, κουνουπίδι και πούδρα από κάρυ. Το πιάτο δεν με ενθουσίασε καθώς βρήκα το κάρυ και τη μέντα να ανταγωνίζονται τη λεπτή γεύση του καβουριού.  Αντίθετα υπέροχο ήταν το βιολογικό αρνί  με ένα εκπληκτικό ζωμό με πυκνή γεύση και άρωμα συνοδευμένο με «καρυδένιες» πατάτες Anya και daikon.  Για palate cleanser ένα γλειφυτζούρι μοχίτο ήταν και αψογο τεχνικά αλλά και κορυφαίο γευστικά και αποτελεσματικό ώστε να με οδηγήσει στο εξαιρετικό γλυκό με λεμόνι, μέλι και τζίντζερ. Ευρηματική η ιδέα των πτι φουρ σερβιρισμένων πάνω σε γρασίδι που έκλεισε το δείπνο.

Τελειώνοντας θα πω ότι το δεύτερο αστέρι Michelin ο Arnaud το αξίζει πρώτα απ όλα για την πορεία του στη Σπονδή. Αν λοιπόν το κατάφερε στην Αθήνα κάνοντας το εστιατόριο ένα από τα 100 καλύτερα στον κόσμο,  στο Λονδίνο που τα ερεθίσματα είναι πολλά , τα υλικά πολύ περισσότερα, οι εμπειρίες ανεπανάληπτες και η ταχύτητα με την οποία εξελίσσεται η γαστρονομική σκηνή πολύ γρήγορη περιμένω  όχι να είναι παρατηρητής αλλά να συμμετέχει στις εξελίξεις παρουσιάζοντας πιάτα που να προκαλούν και να συζητιούνται. Καταλαβαίνω ότι αυτά τα δυο χρόνια προσπάθησε να εδραιώσει το Greenhouse σαν ένα πολύ καλό εστιατόριο αλλά ήρθε η ώρα να μας δείξει  με το ταλέντο που σίγουρα έχει ότι μπορεί να πάει ένα βήμα παραπέρα.  Κατάφερε να μην είναι πια το Greenhouse βαρετό αλλά περιμένουμε και ελπίζουμε ότι θα το κάνει συναρπαστικό.

ΒΑΘΜΟΣ: 8,5 / 10