Ένα panettone artigianale και μια ιστορία

10 Δεκεμβρίου 2020
Άντζελα Σταματιάδου
Αυτό το γιορτινό γλύκισμα που μετράει αιώνες παράδοσης είναι μιλανέζικο σύμβολο. Έχει τους θρύλους του, έχει τους «κώδικές» του, έχει και τις ιδιαίτερες στιγμές του.
  • ΕΝΑ PANETTONE ARTIGIANALE ΚΑΙ ΜΙΑ ΙΣΤΟΡΙΑ | Το προϊόν της ημέρας

Όσοι ξέρουν τον Ιταλό συγγραφέα Giuseppe Tomasi di Lampedusa συνήθως τον συνδέουν με τον Γατόπαρδο. Αυτές τις μέρες όμως, στο νου μου ήρθε κάτι άλλο που έχει γράψει, το La gioia e la legge (Η χαρά και ο νόμος). Στο Μιλάνο της δεκαετίας του ’50 ο Girolamo περιμένει το χριστουγεννιάτικο μπόνους γιατί τα οικονομικά του δεν είναι στα καλύτερά τους και πρέπει να επιστρέψει διάφορα χρωστούμενα. Όταν το αφεντικό του τον επιβραβεύει για τη δουλειά του και με ένα επτάκιλο panettone, στο δρόμο για το σπίτι σκέφτεται τη χαρά που θα κάνουν η γυναίκα και τα παιδιά του όταν θα ανοίξουν το τεράστιο πακέτο με τη χρυσή κορδέλα. Με το που φτάνει όμως, η σύζυγος του λέει ότι πρέπει να χαρίσουν το εντυπωσιακό χριστουγεννιάτικο γλύκισμα σε κάποιον που τους έκανε μια σημαντική εξυπηρέτηση. Της το παραδίδει κι αγοράζει ένα μικρότερο για την οικογένεια. Κι ένα ακόμη, επίσης μικρό, για τους συναδέλφους του, που του ζήτησαν να μοιραστεί μαζί τους μερικά κομμάτια από το αρχικό panettone‒ αν το κόψει δεν θα καταλάβουν τη διαφορά. Μετά από όλες αυτές τις μανούβρες, οι γιορτές κυλάνε αισίως κι η τιμή του Girolamo μένει (σχεδόν) αλώβητη.

Αν πετύχεις το σωστό panettone, εκείνο που θα σου κλέψει την καρδιά, είναι δεν είναι ζήτημα... onore, δεν θέλεις να το μοιραστείς. Το αγαπημένο σε όλο τον κόσμο γλύκισμα που είναι άρρηκτα δεμένο με τα Χριστούγεννα έχει φανατικούς οπαδούς. Έχει και μύθους. Κάποιοι το αποδίδουν σε ένα βοηθό στην κουζίνα του Ludovico Sforza, Δούκα του Μιλάνου, που σκάρωσε μια πρωτόλεια εκδοχή εκ των ενόντων, όταν απέτυχε λόγω αβλεψίας το επιδόρπιο ενός δείπνου, άλλοι σε έναν ερωτευμένο ευγενή που έγινε μαθητευόμενος φούρναρης για χάρη της αγαπημένης του. Το μόνο σίγουρο είναι ότι γεννήθηκε στη Λομβαρδία, στην πρωτεύουσα της οποίας έμενε ο ήρωας του di Lampedusa. Τη μιλανέζικη παράδοση ακολουθεί και το βραβευμένο panettone που δοκίμασα πρόσφατα.

Ιταλία δεν είμαστε, αλλά και στα μέρη μας κυκλοφορούν αρκετά panettone. Μικρά, μεγάλα, κλεισμένα σε πολύ όμορφες συσκευασίες, κλασικές και πιο μοντέρνες, χάρτινες ή μεταλλικές, με πολλά διαφορετικά αποξηραμένα φρούτα ή/και με σοκολάτα. Αυτό για το οποίο θα σας μιλήσω δεν είχε πολλές φιοριτούρες. Με μια κορδέλα μόνο το πέτυχα εγώ τουλάχιστον. Φτιάχνεται από έναν Ιταλό αρτοποιό τρίτης γενιάς, με φυσικό προζύμι-αποτέλεσμα ερευνών σε συνεργασία με το Πανεπιστήμιο της Πάρμας, σταφίδες και μικρά σακχαρόπηκτα κυβάκια (κόντιτα) από βιολογικό πορτοκάλι και κίτρο. Είναι κατακίτρινο στο εσωτερικό, πραγματικά αφράτο, με πολύ χαρακτηριστική, έντονη κυψέλωση, που δεν την συναντάς και τόσο συχνά. Βουτυράτο, γλυκό όσο πρέπει, με αρώματα εσπεριδοειδών και πολύ ζουμερές σταφίδες, λιώνει στο στόμα. Είναι ωραίο με τον καφέ ή με ένα φλιτζάνι τσάι, αλλά μπορείτε και να το σερβίρετε και αλά ιταλικά, μετά το δείπνο, με κρέμα πατισερί ή ζαμπαγιόνε κι ένα ποτήρι Moschatod’ Asti.

Αν το πετύχετε, αξίζει να το δοκιμάσετε. Εγώ το βρήκα στο ζαχαροπλαστείο Desserts στο Nέο Ψυχικό (Πηνελόπης Δέλτα 30), που κάνει και deliveryμέσω των efood & Wolt, κι από ό,τι ξέρω υπάρχει και στο ζαχαροπλαστείο Palazzο, στην Πλατεία Ανεξαρτησίας στην Ηλιούπολη, διατίθεται όμως σε διάφορα σημεία της Αττικής και σε κάποια καταστήματα στην υπόλοιπη Ελλάδα. Για να ρωτήστε αν πωλείται κάπου κοντά σας μπορείτε να επικοινωνήσετε με την εταιρία Ledra Foods που το εισάγει στο τηλ. 2104834748.

Σχόλια Χρηστών

Συνδεθείτε ή Εγγραφείτε για να συμμετάσχετε στη συζήτηση