Tartare, κομψός κλασικισμός

23 Ιανουαρίου 2013
Πάνος Δεληγιάννης

Το νεότερο αδελφάκι του ιστορικού «Σπύρος & Βασίλης», στην Γλυφάδα, είναι ένα καλοστημένο εστιατόριο με τη γνωστή, κλασική γαλλική κουζίνα αλλά τιμές πιο τσιμπημένες από ότι πρέπει.

6.5
Ατμόσφαιρα:
Εξυπηρέτηση:
Κάβα:
3.0 / 5.0
3.5 / 5.0
3.0 / 5.0
Τύπος:
Ποιότητα:
Κουζίνα:
Casual
Κλασική
Γαλλική

Από το 2000, το «Tartare» σερβίρει κλασική γαλλική κουζίνα -όπως την αντιλαμβάνονται παραδοσιακά τα γαλλικά εστιατόρια της Αθήνας εδώ και 40 χρόνια- σε μια ήσυχη γωνιά της Γλυφάδας. Ο χώρος είναι λιτός, κομψός, μοντέρνος με τα τραπέζια πιο στριμωγμένα από ότι θα έπρεπε και ένα σέρβις αβρό και φιλικό ταυτόχρονα που συμβαδίζει περισσότερο με την κουζίνα και την παράδοση του αδελφού «Σπύρος & Βασίλης» παρά με τον χώρο και την σημερινή πραγματικότητα.

Το μενού και η λογική του είναι αναλλοίωτα εδώ και χρόνια. Στα κύρια πιάτα, δίνει έμφαση στις αντρεκότ με διάφορες, καλοφτιαγμένες σάλτσες (café de Paris, ροκφόρ, πιπεράτη, μπεαρνέζ κλπ) που συνοδεύονται με άφθονες, τραγανοτηγανισμένες και ψιλοκομμένες πατάτες και το κλασικό –λιωμένο δυστυχώς- σπανάκι σοτέ.

Από καιρό σε καιρό επιθυμώ ένα τέτοιο φαγητό και εδώ το χαίρομαι, έχω όμως μία βασική ένσταση. Η ποιότητα του κρέατος (μοσχάρι γάλακτος) είναι απλά αποδεκτή, αλλά βασικά ασήμαντη. Επιπλέον, συνολικά βρήκα τις τιμές ένα 20%,, υψηλότερες από ότι θα «έπρεπε» σε ένα τέτοιο εστιατόριο. Και αυτό ισχύει και για την αρκετά καλή λίστα κρασιών.

Κατά τα άλλα το φαγητό είναι ευχάριστο και καλοφτιαγμένο. Δοκίμασα μια πολύ αφράτη ομελέτα με μυρωδικά, ωραία κρέπα με ζαμπόν και τυρί, αλλά και άψογο πατέ με φρυγανισμένο ψωμάκι (θα ήθελα μπριός). Πέρα από τις αντρεκότ και τα φιλέτα, θα βρείτε και μερικά «μαγειρευτά» πιάτα και μερικές φορές φρέσκια και γευστικότατη γλώσσα μενιέρ. Στα ατού της κουζίνας είναι πάντα και το αυθεντικό σουφλέ σοκολάτας.

Αν ένα καλοσιτεμένο βοδινό κρέας αντικαθιστούσε το μοσχαράκι γάλακτος και αν η μέση τιμή κατ’ άτομο, μαζί με το κρασί, κυμαινόταν γύρω στα €40-45 τότε ελάχιστα πράγματα θα είχε να προσάψει κανείς στο «Tartare». Άλλωστε η οικειότητα των γεύσεων και του σέρβις είναι πολύτιμα ατού για ένα εστιατόριο σε αυτές τις δύσκολες εποχές.

  • Tartare
  • Τηλέφωνο: (+30) 210 9680320
  • Διεύθυνση: Παναγούλη 52, Γλυφάδα, Αθήνα
  • Ιστοσελίδα: http://www.tartare.gr/el/
  • Ανοιχτά: καθημερινά, εκτός Κυριακής, βράδυ
  • Τιμή ανά άτομο (€)*: 55-65
  •  
  • * οι τιμές υπολογίζονται κατ' άτομο με πρώτο, κύριο και γλυκό συν κουβέρ, νερό αλλά και μισό μπουκάλι κρασί ή μια μπύρα ανάλογα και το στιλ του εστιατορίου κάνουμε δηλαδή μια προσπάθεια να προσεγγίσουμε το πραγματικό κόστος ενός πλήρους γεύματος
Ιστορικό Άρθρου
Η Κλίμακα της Βαθμολογίας
0 - 4
Κακό
4.5 - 5
Μέτριο
5.5
Αποδεκτό
6 - 6.5
Καλό
7 - 7.5
Πολύ Καλό
8 - 8.5
Εξαιρετικό
9 - 10
Άριστο
*«βελάκι-σύμβολο»: το βελάκι προς τα πάνω, δεξιά από τον βαθμό, αν εμφανίζεται, συμβολίζει εστιατόριο που είναι κοντά στο να ανέβει το επόμενο βαθμολογικό σκαλοπάτι.
Σχόλια Χρηστών

Συνδεθείτε ή Εγγραφείτε για να συμμετάσχετε στη συζήτηση

TALIA COFFINAS - 26 Ιανουαρίου 2013

Σε αυτο το εστιατοριο οσες φορες και αν εχω παει τρωμε παντα καταπληκτικα. Μπραβο τους που κρατουν την ποιοτητα αναλοιωτη ολα αυτα τα χρονια. Στην Ελλαδα αυτο ειναι πολυ σπανιο και αναφερομαι γενικως... οχι μονο για τα εστιατορια.
Κορυφαιο Σουφλε, εξαιρετικο φουαγκρα, η καλυτερη cafe de paris με πατατες τηγανητες νοτια της rue du Mont-Blanc.

JOANNA KOUTSOUKOU - 24 Ιανουαρίου 2013

"....οπως την αντιλαμβάνονται παραδοσιακά τα γαλλικά εστιατόρια της Αθήνας εδώ και σαράντα χρόνια..."Ακριβώς αυτό είναι και το πρόβλημα και για το Ταρτάρ. Βαρετή κουζίνα, αδιάφορο κρέας, τρελές τιμές. Ποιός ο λόγος ύπαρξης του? Γιατί τους "χαϊδεύετε", θα λείψει ένα τέτοιο εστιατόριο? Είναι δυνατόν να επιμένουν σε μοσχαράκι γάλακτος? Οσες φορές κι αν πήγα (μετά απο παρακίνηση φίλων, δυστυχώς, μετάνοιωσα. ( Και μετά αναπολώ το δείπνο στο 11 Madison Park....άσχετο βεβαίως, βεβαίως...) Ευχαριστώ για τη φιλοξενία! Καλημέρα

ΕΥΗ ΦΕΤΣΗ - 24 Ιανουαρίου 2013

Νομίζω πως όλα τα μαγαζιά με τα οποία έχουμε συνδέσει μεγάλες περιόδους της ζωής μας - και το Tartare είναι το "αδερφάκι" του Σπύρου και Βασίλη- θα μας λείψουν με την έννοια του ότι καμιά φορά αναζητάμε γεύσεις και εικόνες που να μας γυρίζουν πίσω στις εποχές που είμασταν πιο ανέμελοι... Οπότε καλό είναι να συνεχίζουν να υπάρχουν, μια που έχουν γράψει την δική τους ιστορία σε εποχές που η Αθήνα δεν είχε ούτε τόσες επιλογές ούτε τόσα μέρη, αλλά να προσαρμόζονται στους καιρούς με νότες ανανέωσης και με καλύτερες τιμές όντως..

ΠΑΝΟΣ ΔΕΛΗΓΙΑΝΝΗΣ - 24 Ιανουαρίου 2013

Νομίζω ότι συμφωνούμε σε γενικές γραμμές. Δεν θεωρώ ότι "τους χαϊδεύω", μια μόνο διαφωνία η κουζίνα αυτή καθεαυτή θα μπορούσε να είναι καλή (δεν τη βρίσκω a priori βαρετή) αν οι πρώτες ύλες ήταν καλύτερες. Το κακό είναι ότι κανένα από τα κλασικά γαλλικά ουδέποτε διαφορποιήθηκε όλα αυτά τα χρόνια...κι εγώ ακόμη ψάχνω ένα ωραίο κασουλέ για παράδειγμα...Καλημέρα και περιμένω σχόλια και παρατηρήσεις!

MOET