Giacomo: κομψό, αυθεντικό και γευστικότατο!

17 Δεκεμβρίου 2015
Πάνος Δεληγιάννης
Η νέα άφιξη στην Κηφισιά, εκεί που συναντούσαμε το Π-Box, είναι από τις πρώτες μέρες ένα από τα πιο απολαυστικά ιταλικά εστιατόρια της πόλης!
7.0
Ατμόσφαιρα:
Εξυπηρέτηση:
Κάβα:
4.0 / 5.0
3.5 / 5.0
3.5 / 5.0
Τύπος:
Ποιότητα:
Κουζίνα:
Casual & Chic
Κλασική
Ιταλική


Όταν έγραφα το πρώτο «νέο» για το Giacomo, σημείωνα την αισιοδοξία μου για το εγχείρημα. Χαίρομαι που αποδείχθηκα σωστός. Αυτό που δεν φανταζόμουν, μέχρι να το δω ζωντανά, ήταν το πόσο όμορφο και κομψό θα μπορούσε να γίνει αυτό το μαγαζί. Μιλάμε για ένα υπέροχο μπιστρό, μικρό αλλά ψηλοτάβανο, μοντέρνο αλλά με μια πατίνα που σε κάνει να νομίζεις ότι ήταν πάντα εκεί (!), ένα πραγματικά κομψό all-day εστιατόριο.

Όταν όμως κάθομαι για φαγητό σε ένα ιταλικό εστιατόριο της Αθήνας, όσο όμορφο και να είναι, ξεκινώ σχεδόν πάντα επιφυλακτικά. Έχω γράψει πολλές φορές άλλωστε για το πόσο έχει ατυχήσει η θαυμάσια αυτή κουζίνα στην πόλη μας. Βέβαια η ομάδα από την –εξαιρετική- Fuga ήταν εγγύηση, όμως δεν θα αρκούσε μόνο η τεχνική τους, η γνώση τους. Η κουζίνα ενός εστιατορίου χρειάζεται και προδιαγραφές και υλικά και επιχειρηματική στήριξη. Από ότι φαίνεται λοιπόν στο Giacomo συντρέχουν όλοι οι παραπάνω παράγοντες. Αποτέλεσμα; Πριν καν κλείσει μια εβδομάδα λειτουργίας μπορεί να πει κανείς ότι είναι ένα πραγματικά καλό εστιατόριο και βέβαια ένα από τα καλύτερα –αν όχι το καλύτερο- ιταλικά!

Το μενού του είναι ότι ακριβώς θα περίμενα ή μάλλον θα ήλπιζα από ένα καθημερινό, all-day ιταλικό. Ο ξυλόφουρνος, σε περίοπτη θέση, δίπλα στην υπέροχη μπάρα βγάζει αυθεντική (και εξαιρετική) πίτσα. Λεπτή, τραγανή ζύμη, ανάλαφρο topping που αποφεύγει το παραδοσιακό ελληνικό παραφόρτωμα που διαλύει την φιλοσοφία της πιο κλασικής ιταλικής σπεσιαλιτέ. Το vitello tonato είναι απλά έξοχο: βελούδινη και πυκνή αλλά κομψή σάλτσα τόνου, τρυφερό και ζουμερό κρέας με φυλλαράκια σέλινο. Η σαλάτα Ceasar’s μπορεί να ξεφεύγει λίγο δημιουργικά από την παραδοσιακή αλλά είναι εξαιρετική και δροσερή, ενώ αυτές οι τραγανοτηανισμένες κροκέτες με κοτόπουλο και παρμεζάνα που την συνοδεύουν είναι ένα ποίημα. Το ριζότο Milanese άψογα βρασμένο (πολλοί θα διαμαρτυρηθούν άδικα για το al dente του) και σωστά χυλωμένο βγάζει αρμονικά κάθε γεύση και άρωμα από το σαφράν, την παρμεζάνα και τον ζωμό από το μοσχάρι, τα νιόκι με ραγού μανιταριών είναι υποδειγματικά και η καρμπονάρα με το ποσέ αβγό που πρέπει να σπάσεις και να ανακατέψεις μόνο σου μπορεί να είναι λίγο πιο φίνα κι ελαφριά από την παραδοσιακή εκδοχή της, δεν παύει όμως να είναι ίσως η καλύτερη της πόλης! Η κλασική κοτολέτα Milanese τέλος είναι πληθωρική, ζουμερή, βουτυράτη, ενώ σωστά ψημένη είναι και η ταλιάτα από γευστικό βοδινό. Τα επιδόρπια, τέλος, είναι απολαυστικά με την πανακότα να διεκδικεί δάφνες πρωτοτυπίας και απρόσμενου συνδυασμού.

Η λίστα κρασιών, μόνο ιταλική για την ώρα (πράγμα με το οποίο δεν συμφωνώ), προσφέρει κάποιες επιλογές, είναι ωστόσο το μόνο στοιχείο του εστιατορίου που χρειάζεται ουσιαστική βελτίωση, ενώ οι τιμές γενικά είναι ελαφρά τσιμπημένες αλλά δεν μπορώ να πω ότι η ποιότητα ή η θέση του Giacomo δεν τις δικαιολογούν. Το εστιατόριο είναι ήδη αναμενόμενα δημοφιλές και πιστεύω ότι θα γίνει σύντομα αγαπημένη συνήθεια!

  • Giacomo
  • Τηλέφωνο: (+30) 210 8014007
  • Διεύθυνση: Λεβίδου 11, Κηφισιά, Αθήνα
  • Ιστοσελίδα: -
  • Ανοιχτά: καθημερινά, μεσημέρι-βράδυ
  • Τιμή ανά άτομο (€)*: 40-55
  •  
  • * οι τιμές υπολογίζονται κατ' άτομο με πρώτο, κύριο και γλυκό συν κουβέρ, νερό αλλά και μισό μπουκάλι κρασί ή μια μπύρα ανάλογα και το στιλ του εστιατορίου κάνουμε δηλαδή μια προσπάθεια να προσεγγίσουμε το πραγματικό κόστος ενός πλήρους γεύματος
Ιστορικό Άρθρου
Η Κλίμακα της Βαθμολογίας
0 - 4
Κακό
4.5 - 5
Μέτριο
5.5
Αποδεκτό
6 - 6.5
Καλό
7 - 7.5
Πολύ Καλό
8 - 8.5
Εξαιρετικό
9 - 10
Άριστο
*«βελάκι-σύμβολο»: το βελάκι προς τα πάνω, δεξιά από τον βαθμό, αν εμφανίζεται, συμβολίζει εστιατόριο που είναι κοντά στο να ανέβει το επόμενο βαθμολογικό σκαλοπάτι.
Σχόλια Χρηστών

Συνδεθείτε ή Εγγραφείτε για να συμμετάσχετε στη συζήτηση

ΔΗΜΗΤΡΑ ΚΑΠΠΟΥ - 29 Ιανουαρίου 2016

Επισκεπτήκαμε το εστιατόριο Giacomo χθες το βράδυ μέτα από κράτηση που είχαμε κάνει για το χώρο καπνιζόντων 1 εβδομάδα πριν και είχαμε επιβεβαιώσει την ίδια ημέρα για επαγγελματικό δείπνο Η κράτηση ήταν για τις 22..00. Το αποτέλεσμα ήταν να φτάσουμε στην ώρα μας και να περιμένουμε 30 λεπτά για να μας πει ότι υπάρχει χώρος μόνο στους μη καπνίζοντες. Και επειδή σκεφτήκαμε ότι και η καθυστέρηση είναι κάτι που μπορεί να συμβεί και δεν είναι πάντα ευθύνη του εστιατορίου αυτό που δεν επιτρέπεται στην εποχή μας είναιη ΑΓΕΝΕΙΑ!!! Ο υπεύθυνος κρατήσεων δεν είχε ίχνος ευγένειας. Μας κορόιδευε και τη μια φορά έλεγε 5 λεπτά μετά 10 λεπτά. Δε μας πρότεινε να κάτσουμε στο μπαρ. Δε μας προσέφερε τίποτα και ούτε μία φορά δε ζήτησε συγγνώμη για την αναμονή. Πως γίνεται ένα εστιατόριο που θέλει να λέγεται καλό να έχει αυτήν την υποδοχή Ας μη μπερδεύονται οι κύριοι με την προσωρινή επιτυχία λόγω new entry και ας σκεφτούν την τύχη του προηγούμνου καθώς και των διπλανών εστιατορίων που είχαν αυτή τη συμεριφορά ΣΥΝΕΛΘΕΤΕ. ΚΑΙ ΟΛΑ ΑΥΤΑ ΓΙΑ ΜΙΑ ΠΙΤΣΑ ΜΕ ΙΤΑΛΙΚΟ ΟΝΟΜΑ ΚΑΙ ΑΜΕΡΙΚΑΝΙΚΗ ΣΥΝΤΑΓΗ

G S - 22 Ιανουαρίου 2016

Υπάρχει γενικώς μια τάση τώρα τελευταία σε μερικά καινούργια εστιατόρια είτε οι κρατήσεις να είναι "χαλαρές", όπως περιέγραψε ο κ. Filios στο προηγούμενο σχόλιο, είτε να μην υπάρχουν κρατήσεις γενικώς! Ένα εστιατόριο που έχει σοβαρή κουζίνα και που θέλει να "ζητάει" πάνω από 15 ευρώ το άτομο, για ένα πλήρες γεύμα, δεν πολυστέκει να μην παρέχει δυνατότητα κρατήσεων. Και αυτό γιατί αυτός είναι ο μόνος τρόπος να κρατήσει για μακρό διάστημα την ποιότητα της κουζίνας του στο ίδιο επίπεδο. Η κράτηση είναι ένα είδος commitment του πελάτη να φάει σε κάποιο εστιατόριο. Δηλαδή ο πελάτης θα βγει συνειδητοποιημένος για να φάει καλό φαγητό, κάποιων προδιαγραφών, σε αυτό το συγκεκριμένο εστιατόριο. Δεν θα βγει απλώς για να πάει να γεμίσει το στομάχι του. Ένα εστιατόριο που θέλει να παρουσιάζεται ως έχον "σοβαρή κουζίνα", ή έστω "καλή κουζίνα", δεν μπορεί να στηρίζεται σε "περαστικούς". Δεν δείχνει σοβαρό πελάτη η λογική του θα βγω να φάω "φουά γκρα" στο τάδε εστιατόριο αλλά εαν δεν βρω να κάτσω θα πεταχτώ δίπλα στον "Μήτσο" να φάω πιτόγυρο... Ένα τέτοιο εστιατόριο σιγά-σιγά θα γεμίζει από περαστικούς που θα δυσαρεστούνται για το ότι π.χ. η ταλιάτα τους είναι "ροζ" στο κέντρο ή ότι το ψάρι τους είναι "ωμό" ή τα καροτάκια "άβραστα και σκληρά". Μοιραία έτσι η ποιότητα της κουζίνας του θα πέσει αφού δεν θα γίνεται ούτως ή άλλως αντιληπτή από τον μέσο πελάτη του ο οποίος επίσης δεν θα βλέπει στο τέλος και τον λόγο του γιατί να μην πάει τελικα να φάει στον "Μήτσο", δίπλα, με 10 ευρώ λιγότερα... ΥΓ Το σχόλιο είναι γενικό και δεν απευθύνεται αποκλειστικά στο συγκεκριμένο εστιατόριο, αν και ψιλοπροβληματάκια είχα και εγώ με την κράτηση μου όταν το επισκεύτηκα. Το καλο φαγητό όμως αποζημίωσε τα όποια αυτά προβληματάκια.

ΠΑΝΟΣ ΔΕΛΗΓΙΑΝΝΗΣ - 22 Ιανουαρίου 2016

Δεν μιλώ για το Giacomo και την συγκεκριμένη περίπτωση, όμως η ανάλυσή σας έχει ενδιαφέρον και σε γενικές γραμμές με βρίσκει σύμφωνο. Σίγουρα η κράτηση είναι επιβεβλημένη σε εστιατόρια ενός -τιμολογιακού- επιπέδου και πάνω, ωστόσο η πολιτική του "δεν παίρνω κρατήσεις" μπορεί να οδηγήσει -υπό συνθήκες- σε καλύτερη διαχείριση του κόσμου και συνεπώς χαμηλότερες τιμές. Προσωπικά είμαι σε κάποιες περιπτώσεις διατεθειμένος να παραχωρήσω την άνεση της κράτησης αν κερδίσω μια πολύ καλύτερη σχέση ποιότητας και τιμής. Δεν αναφέρομαι ίσως σε "καλή" έξοδο, αλλά περισσότερο στις περιπτώσεις ενός καλοφτιαγμένου, καθημερινού φαγητού.

CHRISTIAN FILIOS - 20 Ιανουαρίου 2016

Επισκεφθήκαμε το εστιατόριο και έχετε δίκιο για το πολύ καλό φαγητό, ιδίως την πετυχημένη carbonara αλλά και την καλοψημένη πίτσα που δεν εχει αποφασισει ομως σε επίπεδο χαρακτηρα αν θα πλησιάζει στη λογική του ιταλικού νοτου με πληθωρική ζύμη στην ακρη και πολυ λεπτή στη μεση, αν θα ακολουθεί τη λογικη της φλωρεντιας και του βορρά με πολυ λεπτή ζύμη ή θα είναι μια ελληνική version, ολίγο από όλα... Η Κοτολεττα ηταν καλη χωρίς να εντυπωσιαζει. Αυτό όμως που με οδήγησε στην κριτική είναι η απαραδεκτη συμπεριφορά των καρατήσεων που μου θυμισε τα γραφικά που γινόντουσαν προ 2ετίας στο ΦΩΣ στη Μύκονο, όπου έφτανες στις 23:00 με κρατηση για φαγητό, και μια ομορφη πλην αχωνευτη βλαχαρα σου έλεγε οτι πρεπει να περιμένεις 30 λεπτα διότι το τραπέζι δεν ηταν έτοιμο... Τα ίδια ελληνικά και εδώ, προφανως το εχει η μοιρα των εστιατοριων του Μαλουχου. Εδω, παρά την προ 4 ημερών κρατηση, ενας ευγενης πλην άκομψος υπεύθυνος κρατησεων μας ανακοινωσε οτι ενω είχαμε κλείσει στο εσωτερικό του καταστήματος σε χώρο μη καπνιστών για 2 ατομα, εβαλε 3 παρεες των εξι και εμεις έπρεπε να βρεθουμε στους καπνιστές στο αίθριο!!! Τυπική ελληνική συμπεριφορά νεοσύστατου εστιατορίου με δήθεν λογική.... Ειναι προτιμοτερο να μην κλείνει τραπεζια σε κιγοτερο των 6 ατόμων!!

MOET