Το είχα επισκεφθεί πρώτη φορά πριν πέντε χρόνια, πριν μετακομίσει στον νέο πιο ανοιχτόκαρδο και πιο κεντρικό χώρο του. Με είχε εντυπωσιάσει από τότε η απίθανη λίστα των κρασιών του, η προσωπικότητα και το πάθος του chef-patron Ανδρέα Γάβρη και βέβαια η πληθωρική κουζίνα του που ωστόσο ενίοτε είχε κάποια δημιουργικά στραβοπατήματα. Στην τελευταία μου επίσκεψη όμως, την περασμένη εβδομάδα, βρήκα το Γαστροδρόμιο πιο φορμαρισμένο από ποτέ!
Η κουζίνα του Ανδρέα Γάβρη χαρακτηρίζεται από την πληθωρικότητα, τη γευστική ένταση και την τεχνική. Στηρίζεται γερά στις τοπικές παραδόσεις, δεν διστάζει όμως να τις αντιμετωπίσει και με δημιουργικό πνεύμα ενίοτε. Έτσι, το παραδοσιακό μπουρανί (ρύζι με μυρωδικά, τσουκνίδα, κρεμμύδι), εδώ σερβίρεται ως ένα υπέροχο ριζότο ενισχυμένο με άγρια μανιτάρια και τρούφα που θα το ζήλευε και το καλύτερο ιταλικό της Αθήνας. Ο βοδινός καβουρμάς Θράκης είναι κορυφαίος, λιώνει στο στόμα και συνοδεύεται πολύ ταιριαστά από μια φίνα σάλτσα κόκκινης πιπεριάς και αέρινες «δαντέλες» γραβιέρας. Ακόμη και μια απλή πράσινη σαλάτα με κοτόπουλο είναι ξεχωριστή, χάρη στο ζουμερό και γευστικό κοτόπουλο, τις ολόφρεσκες πρασινάδες και το τέλειο ανακάτεμμα^ αν μάλιστα είχε και λιγότερο ντρέσινγκ τότε δεν θα είχα τίποτα να της προσάψω. Στα κύρια πιάτα, οι «απλοί»λεμονάτοι κεφτέδες είναι πεντανόστιμοι και έρχονται μαζί με έναν πουρέ από πατάτες φούρνου με ρίγανη που είναι απλά συγκλονιστικός, ενώ το κουνέλι που αργοψήνεται στο τσουκάλι για 12 ώρες με δεντρολίβανο είναι τρυφερό, όλο χυμούς και βαθιά γεύση. Στο τέλος, ο «πειραγμένος» μπακλαβάς με πλιγούρι, ξηρούς καρπούς και ελαιόλαδο είναι ανάλαφρος, τραγανός και όλο γεύση.
Ιδιαίτερη μνεία αξίζει και στην λίστα των κρασιών. Εκτενέστατη, φτιαγμένη με γνώση και μεράκι, είναι μια σπουδή στην ελληνική οινοπαραγωγή που θα έπρεπε να την ζηλεύει κάθε ελληνικό εστιατόριο! Θα βρείτε πλήθος εξαιρετικών κρασιών, πάρα πολλές ετικέτες που προσφέρονται σε τρεις, τέσσερις ή και περισσότερες διαφορετικές χρονιές, αλλά και πολλά εξαιρετικά εισαγόμενα κρασιά. Όλα αυτά σε τιμές που προκαλούν κάθε οινόφιλο να δοκιμάσει ότι περισσότερο αντέχει!
Όπως είπα από την αρχή, το Γαστροδρόμιο, αξίζει ένα ταξίδι για να το γευθείτε. Σίγουρα όμως είναι απολύτως αδιανόητο να ανεβείτε οδικώς προς Θεσσαλονίκη ή Μακεδονία γενικότερα και να μην κάνετε τα 5 χιλιόμετρα παράκαμψη από την εθνική οδό για να ζήσετε αυτή την γαστρονομική εμπειρία!
- Γαστροδρόμιο εν Ολύμπω
- Τηλέφωνο: (+30) 23520 21300
- Διεύθυνση: Αγίου Νικολάου 36, Λιτόχωρο Πιερίας, Λιτόχωρο Πιερίας, Λιτόχωρο Πιερίας
- Ιστοσελίδα: http://www.gastrodromio.gr
- Ανοιχτά: καθημερινά, μεσημέρι-βράδυ
- Τιμή ανά άτομο (€)*: 20-40
- * οι τιμές υπολογίζονται κατ' άτομο με πρώτο, κύριο και γλυκό συν κουβέρ, νερό αλλά και μισό μπουκάλι κρασί ή μια μπύρα ανάλογα και το στιλ του εστιατορίου κάνουμε δηλαδή μια προσπάθεια να προσεγγίσουμε το πραγματικό κόστος ενός πλήρους γεύματος
- 0 - 4
- Κακό
- 4.5 - 5
- Μέτριο
- 5.5
- Αποδεκτό
- 6 - 6.5
- Καλό
- 7 - 7.5
- Πολύ Καλό
- 8 - 8.5
- Εξαιρετικό
- 9 - 10
- Άριστο
0 - 4 | 4.5 - 5 | 5.5 | 6 - 6.5 | 7 - 7.5 | 8 - 8.5 | 9 - 10 |
Κακό | Μέτριο | Αποδεκτό | Καλό | Πολύ Καλό | Εξαιρετικό | Άριστο |
*«βελάκι-σύμβολο»: το βελάκι προς τα πάνω, δεξιά από τον βαθμό, αν εμφανίζεται, συμβολίζει εστιατόριο που είναι κοντά στο να ανέβει το επόμενο βαθμολογικό σκαλοπάτι. |
Συνδεθείτε ή Εγγραφείτε για να συμμετάσχετε στη συζήτηση
Σας ευχαριστώ για την απάντηση και αν ποτέ βρεθείτε προς τα δικά μας βορειοανατολικά μέρη, θα χαρώ να τα πούμε από κοντά
Καλό είναι να αφιερώνετε και άλλα άρθρα στην επαρχία, όπως αυτό εδώ, για τό έξοχο αυτό εστιατόριο που 'χω πάει. Έτσι θα μαθαίνουμε και εμείς που να πηγαίνουμε. Δεν ξέρω βέβαια το κατά πόσο είναι αυτό εφικτό για εσάς. r
Μπορεί αρκετά επαρχιακά εστιατόρια να υστερούν ελαφρώς τεχνικά, αλλά δείχνουν σεβασμό στις πρώτες ύλες και στην ανάδειξη τοπικών προϊόντων, πράγμα που στην Αθήνα δεν συμβαίνει πάντα. Πάντως υπάρχουν αρκετές αξιόλογες προσπάθειες, από ανθρώπους που αγαπούν την δουλειά.
Αγαπητέ κύριε Ελευθεριάδη, έχετε απόλυτο δίκιο και αυτή ακριβώς είναι η πρόθεσή μας. Δεν είναι βέβαια εύκολο, αλλά είναι μέσα στους άμεσους στόχους μας να αναδείξουμε τέτοιες προσπάθειες όπου τις συναντάμε. Τις επόμενες μέρες θα ακολουθήσουν και σχετικά άρθρα-κριτικές για τον Κοντοσώρο και τον Θωμά και ελπίζω σύντομα να έχουμε κι άλλα σχετικά. Το Γαστροδρόμιο, όπως και τα παραπάνω, είναι πάντως από τις πιο (αν όχι οι πιο) ιδιαίτερες περιπτώσεις.