Al pont de ferr: Τι δουλειά έχει ένας Ουρουγουανός στο Μιλάνο;

Ο σεφ Mattias Perdomo όμως δεν αγαπάει τις ταμπέλες και βασίζει τη φιλοσοφία του στην ειλικρίνεια: «Δύο είναι οι στιγμές που οι άνθρωποι μπορούν να αισθάνονται ελεύθεροι χωρίς εξωτερικές επιρροές, όταν τρώνε κι όταν κοιμούνται. Κι αυτή την αίσθηση ελευθερίας προσπαθώ να δημιουργήσω στην κουζίνα του Al pont de ferr» Και τα καταφέρνει τέλεια γιατί το να μετατρέψεις μια κουζίνα όπως η Ιταλική που είναι το απόλυτο comfort food σε υψηλή γαστρονομία, χωρίς να χάσει τίποτα από το comfort στοιχείο της, είναι άθλος.

Το «εστιατόριο» περνά σχεδόν απαρατήρητο και αν δεν ξέρεις νομίζεις οτι έχει μείνει κολλημένο στο παρελθόν. Και ίσως είναι από τα ελάχιστα στον κόσμο με αστέρι Michelin που έχει χαρτοπετσέτες. Αλλά η ατμόσφαιρα είναι ζωντανή και αντικατοπτρίζει την τρέλλα, το ρίσκο και τη φιλοδοξία της ομάδας πίσω από το Al pont de ferr.

Στο τραπέζι πρώτα πρώτα φτάνει ο δίσκος με τα 6 διαφορετικά ψωμιά όλα φρεσκοψημένα και αρωματικά. Και στη συνέχεια η πρώτη έκπληξη της βραδιάς: ένα καραμελωμένο κρεμμύδι, εντελώς διαφανές σαν φυσητό κρύσταλλο Μουράνο γεμισμένο με κατσικίσιο τυρί. Υπέροχο στη γεύση και στην εμφάνιση, ένα πραγματικό signature-dish. Κι επειδή όπως λένε και στον κατάλογο «μας αρέσει να παίζουμε» οι εκπλήξεις συνεχίζονται. Ένα μωσαϊκό με φουα γκρά, πορτοκάλι και ροζ γκρειπφρουτ, κοτολέτα με σως τοννάτα, φουαγκρα με μαρμελάδα τομάτας πάνω σε ζεστό μπριος και χταπόδι με chorizo. Όλα υπέροχα φτιαγμένα, πολύ νόστιμα και ιταλικά «χωρίς σύνορα».  Την ώρα που  έρχονται τα γλυκά ξαναγίνεσαι παιδί με ένα γλυκό φτιαγμένο από τουβλάκια Lego με χρωματιστές σοκολάτες και παγωτό. Αλλά και για τα «παιδιά» που θέλουν να αισθάνονται μεγάλοι υπάρχει ένα σοκολατένιο πούρο αρωματισμένο με καπνό απο αληθινό Montecristo κι ένα καμπάρι σερβιρισμένο σε κόκκινο μπουκάλι σόδας που κρύβει ένα αποδομημένο cheesecake.

Το σερβις είναι φιλικό και χαλαρό και στο χώρο κυριαρχεί με τη σαρωτική παρουσία της η Maida Mercuri sommelier και συνιδιοκτήτρια μια Φελλινική παρουσία με την οποία είχαμε μια διαφωνία για τα κρασιά αλλά τελικά αγαπηθήκαμε και καταλήξαμε σε προκλητικές γευστικές δοκιμές. Αν μπορούσα να χρησιμοποιήσω μόνο μια λέξη για την όλη εμπειρία θα έλεγα τη λέξη fun ή καλύτερα κέφι για να μην ξεχνάμε και τα ελληνικά μας. Είναι κάτι που το χρειάζομαι όλο και περισσότερο τον τελευταίο καιρό.

ΒΑΘΜΟΣ: 8 / 10