Μια συμβουλή προς εστιατόρια & οινοπαραγωγούς: ξεκολλήστε!

01 Φεβρουαρίου 2012
Πάνος Δεληγιάννης

Άντε πάλι! ΦΠΑ γύρος δεύτερος! Ενόψει νέου φορολογικού νομοσχεδίου έχει εμφανιστεί η ελπίδα να πέσει και πάλι ο συντελεστής του ΦΠΑ στα εστιατόρια. Μακάρι! Ειλικρινά το εύχομαι! Δεν είναι εποχές για χαζές και αψυχολόγητες επιβαρύνσεις ενός κλάδου που πλήττεται τόσο έντονα. Μακάρι όμως να ήταν μόνο αυτό το πρόβλημά του. Και μακάρι τα αθηναϊκά –τουλάχιστον- εστιατόρια να ήταν μόνο κατά 5% υπερτιμημένα (μαθηματικά, τόσο επηρέασε η άνοδος του ΦΠΑ).

Πολλές φορές έχουμε σχολιάσει τις τιμές από το FnL και δεν το κάνουμε μόνο επειδή η κρίση έχει φέρει τις τιμές στα χείλη και στο μυαλό όλων, αλλά επειδή είναι καιρός να γίνουμε όλοι πιο συνειδητοποιημένοι καταναλωτές και πιο σωστοί επαγγελματίες. Το πρόβλημα των τιμών στην Ελλάδα είναι γενικό. Εμείς όμως ασχολούμαστε με συγκεκριμένους τομείς. Για να πέσουν οι τιμές σε εστιατόρια και κρασιά χρειάζεται καταρχήν επαγγελματισμός και ανοιχτό μυαλό.

Στα εστιατόρια θα προτείνω κάτι πολύ απλό. Βγείτε για ψώνια! Ψάξτε προμηθευτές και κατά προτίμηση παραγωγούς. Θα βρείτε καλύτερη πρώτη ύλη και σίγουρα φτηνότερη. Προτιμήστε επιτέλους τα εποχιακά προϊόντα που είναι και νοστιμότερα και φτηνότερα. Δεν υπάρχει κανένας απολύτως λόγος να μην καταλαβαίνουμε τι εποχή έχουμε κοιτάζοντας το μενού σας! Δεν είναι υποχρεωτικό να τρώμε κάθε μήνα του χρόνου ντομάτες, πιστέψτε με! Και κάτι ακόμη. Τα μενού αρχίζουν να δουλεύουν σιγά-σιγά, χειριστείτε το έξυπνα και δώστε επιλογές ώστε να πάψει ο κόσμος να τα φοβάται.

Στους οινοπαραγωγούς, τολμώ να πω ότι, τα πράγματα είναι ακόμη πιο απλά. Η προτροπή είναι βασικά η εξής μία: ξεκολλήστε! Δεν ξέρω που το είδατε γραμμένο ότι όλα τα «επώνυμα» κρασιά πρέπει να κοστίζουν συν-πλην €3-4 από τα πιο εμπορικά της κάθε κατηγορίας. Δεν φτάνει που το ελληνικό κρασί συχνά παρουσιάζει φαινόμενα εκνευριστικής ομοιομορφίας, αυτή η ομοιομορφία επεκτείνεται και στις τιμές! Έλεος! Και κάτι ακόμη. Σε αυτή την πρωτοφανή κρίση που βιώνουμε, οι δεξαμενές σας είναι γεμάτες κρασί που δεν ξέρετε τι να το κάνετε. Οι περισσότεροι προτιμάτε την λύση του ασκού και ξεπουλάτε προκειμένου να μην θίξετε τις τιμές στις πρωτοκλασάτες ετικέτες σας. Γιατί; Ώστε όταν περάσει η κρίση να μπορείτε να επιστρέψετε στην προηγούμενη κατάσταση. Ε λοιπόν, ξέρετε κάτι; Η κρίση ήρθε για να μείνει και όταν με το καλό περάσει, θα είμαστε όλοι ωριμότεροι. Μήπως λοιπόν ήρθε η ώρα να επαναπροσδιορίσετε ουσιαστικά τις τιμές των κρασιών σας και να πάψετε να κατηγορείτε μονίμως το εμπόριο και τα εστιατόρια για τις υπερτιμολογήσεις; Που δεν λέω ότι δεν φταίνε… όμως το φταίξιμο ξεκινά από την παραγωγή! Αν οι τιμές δεν εκλογικευτούν φοβάμαι ότι ένα μέρος της προόδου των τελευταίων ετών προς την κατεύθυνση του καλού εμφιαλωμένου κρασιού θα αναιρεθεί. Και αυτό νομίζω ότι δεν το θέλει κανείς μας…

Σχόλια Χρηστών

Συνδεθείτε ή Εγγραφείτε για να συμμετάσχετε στη συζήτηση

JASON LIGAS - 03 Φεβρουαρίου 2012

http://www.ligas.gr/el/activities/articles/4

PANAYOTIS PAPANICHOLAOU - 02 Φεβρουαρίου 2012

Άλλη μια φούσκα του τοπιού με το ανελέητο καβαλημα του καλαμιού. Κάποτε ένας Γάλλος Sommelier είπε, η μέση ποιότητα των Ελληνικών κρασιών είναι υπερτιμημένη. Φυσικά πέσαμε να τον φάμε τον άνθρωπο. Η κρίση δεν είναι οικονομική αλλά κρίση μιας ανύπαρκτης η διεφθαρμένης συνείδησης. Μη παρεξηγηθώ η συνείδηση γεν έχει να κάνει με την νοοτροπία διότι τελευταία ακούω ότι πρέπει να αλλάξουμε και νοοτροπία,Η συνείδηση διέπεται από το ήθος και προκαθορίζει την συνύπαρξη και τον σεβασμό των πολιτών . Ήμαρτον ....... ας θεσπιστεί επιτέλους ο γραπτός λόγος.

ΑΛΒΕΡΤΟΣ ΡΕΒΑΧ - 01 Φεβρουαρίου 2012

Για μένα το πρόβλημα είναι ότι στην Ελλάδα όλοι ήθελαν να γίνουν πλούσιοι...
Στις καλές εποχές, ο "μοδάτος" εστιάτορας (συγνώμη, επιχειρηματίας με bar-restaurant ήθελα να πω), έβγαζε περισσότερα λεφτά σε ένα μήνα από έναν επιχειρηματία που έχει μια επιχείρηση με τζίρους εκατομυρίων... Τώρα, πρέπει να καταλάβουν όλοι ότι πρέπει να δουλεύουμε για "μεροκάματο", και όχι για να βγάζουμε 100% κέρδος. Ένα εστιατόριο πρέπει να αφήνει ένα αξιοπρεπές κέρδος στον ιδιοκτήτη του στο τέλος του μήνα, αφού έχει πληρώσει όλες του τις νόμιμες υποχρεώσεις. Αλλοιώς δεν πρέπει να υπάρχει. Δεν μπορεί μια μεγάλή εταιρεία να δουλεύει με ποσοστό καθαρού κέρδους 3%, και στα 50.000.000 τζίρο αυτό να της αφήνει κέρδος 1.500.000, όσο θέλει να βγάζει και ο ιδιοκτήτης του Χ trendy εστιατορίου, με τζίρο 4.000.000. Δεν έχει λογική.
Όσο για τα κρασιά, έχεις δίκιο, και ήδη γίνονται κινήσεις προς την σωστή κατεύθυνση πιστεύω.

GIANNA BALAFOUTI - 01 Φεβρουαρίου 2012

Από τη θέση του παραγωγού/μεταποιητή μιλώντας, το κρασί για μένα είναι πρώτη ύλη, να το πάρουμε λίγο αλλιώς; Ξεκινάμε πουλώντας με μία τιμή της τάξης των 2ευρώ και φτάνει στον καταναλωτή, μετά από όλους τους μεσάζωντες, περίπου 25-30ευρώ μαζί με ΦΠΑ. Ας μικρύνουν επιτέλους τα περιθώρια κέρδους οι χονδρέμποροι, οι εστιάτορες και οι μαγαζάτορες. Όταν το ΦΠΑ είναι 23%, περίπου το 1/4 της καθαρής αξίας, δεν είναι δυνατόν να δουλεύουν με 50%-100%. Δεν υπάρχουν πια αυτά τα νούμερα. Αν πιέσεις τον παραγωγό να κατεβάσει την τιμή, μοιραία θα κατεβάσει την ποιότητα, θα πλακώσει τα χημικά/συντηρητικά και θα βρει φτηνότερη συσκευασία (βλέπε ασκούς).

Αναφορικά με τις ντομάτες, είναι δύσκολο να κοπούν το χείμώνα. Όσο υπάρχουν τα πιτόγυρα η ντομάτα θα έχει την τιμητική της.
Όμως, είναι κόντρα στη φύση να σερβίρουν καρπούζι και πεπόνι στο καταχείμωνο. Δεν μπορεί να λέγεται gourmet κάτι εκτός εποχής. Οι μαρμελάδες μου (για παράδειγμα καρπούζι, πεπόνι) έχουν παραχθεί τον Αύγουστο και έχουν ήδη αλλοιωθεί. Όταν μιλάμε για φρούτα, αν θέλουμε άριστη γεύση, τιμή και ποιότητα πρέπει να τα τρώμε στην εποχή τους. Μετά είναι απλώς φούμαρα...

ΚΩΣΤΑΣ ΓΑΣΠΑΡΙΝΑΤΟΣ - 01 Φεβρουαρίου 2012

Χίλια like για το σχόλιο σας. Τόσα κι ακόμα παραπάνω.
Δεν είναι δυνατόν να συνεχίζουν περί πολλών τυρβάζοντες.
Συζητούσα προ πενταετίας με γνωστό εστιάτορα-σεφ για τις υπερβολικές -κατά τιη γνώμη μου- τιμές του. Δεν ήθελε να ακούσει κουβέντα. Ακόμα και στις αιτιάσεις μου περί της φτηνότερης τιμολόγισης σε άλλες χώρες της Ευρώπης, αντέτεινε ότι στο εξωτερικό διπλώνουν και τριπλώνουν τραπέζια ενώ εδώ τρώμε όλοι μετά τις 9 το βράδυ ακι τέλος πάντων εάν κατεβάσει τις τιμές "δεν βγαίνει". Τώρα με την κρίση ο συγκεκριμένος έχει κατεβάσει τις τιμές κατά -τουλάχιστον- 30% και με τις προσφορές φτάνει στο 50%.
Και είναι εύλογη η απορία μου. Τώρα πώς "βγαίνει";

Αμ το άλλο... Δεν είναι δυνατόν σήμερα να έχεις εστιατόριο και να ψωνίζεις αποκλειστικά από το τηλέφωνο.
Η λογική έχω τον προμηθευτή μου (μανάβη, χασάπη, μπακάλη, ιχθυέμπορο), τηλεφωνώ το πρωί και έχω την παραγγελία το μεσημέρι στο μαγαζί έχει περάσει ανεπιστρεπτί.
Πολύ σωστά το λέτε ότι χρειάζετε να το ψάχνεις πλέον. Να βρείς μέους προμηθευτές, να ψάξεις νέα προϊόντα. Σήμερα πλέον δεν φτάνει ούτε η λαϊκή.

Εσείς που έχετε τη δύναμη του μέσου να τα επισημαίνετε.
Έγω όπου τρώω τα λέω αλλά πολλές φορές φοβάμαι ότι γίνομαι γραφικός