Λουξεμβούργο, το δουκάτο του κρασιού!

Η πανδημία δεν επέτρεψε την φετινή διεξαγωγή του μεγαλύτερου διαγωνισμού κρασιού CMB στην Ningxia της μακρινής Κίνας όπως αρχικά είχε προγραμματιστεί, αναγκάζοντάς τον να περιοριστεί στα Ευρωπαϊκά όρια και συγκεκριμένα σε αυτά του Δουκάτου του Λουξεμβούργου.

“Κρίμα” θα αναφωνούσε κανείς, σκεφτόμενος πόσες φορές θα μπορούσε να δοθεί η ευκαιρία να κάνει κανείς ένα ταξίδι στην οινοπαραγωγική καρδιά του απωανατολικού Γολιάθ. Όμως φαντάζομαι ότι ούτε και ο ευρωπαϊκός Δαυίδ θα ερχότανε με μεγαλύτερη συχνότητα στο μυαλό ενός οινόφιλου, καθιστώντας έτσι την ευκαιρία εξίσου μοναδική.

Και θα διακινδυνεύσω την πρόβλεψη ότι η τελευταία μάλλον είναι και πολύ πιο όμορφη, αφού το λιλιπούτειο δουκάτο είναι ένα πραγματικό ποίημα! Αν και δεν διαθέτει ούτε την μεγαλοσύνη ούτε και το χρώμα ισχυρών περιοχών της παραδοσιακής κεντρικής Ευρώπης, ρεφάρει με την ζεστασιά του μαζεμένου, την απόλυτη καθαριότητα, το υποδειγματικό μοντέρνο γούστο και στην συχνότητα με την οποία σε αναγκάζει να ξεστομίζεις την φράση “φτώχεια καταραμένη”!

Τα παραπάνω μάλλον αφορούν τον απλό τουρίστα, όμως και ο οινικός ταξιδευτής θα εκπλαγεί από μια επίσκεψη στο δουκάτο. Παρότι μικροσκοπικό σε παραγωγή, το Λουξεμβούργο φαίνεται τεράστιο, αφού σχεδόν όλοι οι αμπελώνες του βρίσκονται συγκεντρωμένοι στην περιοχή Moselle στα ΝΑ του κρατιδίου. Και αν αυτή σας φέρνει στο μυαλό τον μυθικό Γερμανικό Mosel καλά κάνει, αφού ο παραπόταμος του Ρήνου αποτελεί το φυσικό σύνορο μεταξύ των 2 χωρών! Έτσι ότι βρίσκεται στη δυτική όχθη είναι Λουξεμβούργο και σας πληροφορώ ότι δεν έχει τίποτα να ζηλέψει, τουλάχιστον από πλευρά ομορφιάς και κλίσεων.

Η κλιματική αλλαγή μπορεί να έχει πλέον επιτρέψει την καλή ωρίμανση των σταφυλιών –οδηγώντας μάλιστα κάποιες χρονιές σε υπερωρίμανση!- ωστόσο σε ένα τόσο βόρειο αμπελώνα οι κλίσεις είναι απαραίτητες για υψηλή ποιότητα. Και τα Λουξεμβουργιανά αμπελοτόπια του Moselle τις διαθέτουν σε αφθονία αφού το 25% εξ αυτών καυχιόνται κλίσεις άνω του 30%!

Από την άλλη, τα εδάφη του δεν είναι τόσο χαρισματικά και έτσι το σπουδαίο Riesling δεν καταφέρνει να δείξει το μεγαλείο του παρά σε λίγους τόπους. Ως εκ τούτου μοιράζεται τις εκτάσεις με άλλα σταφύλια, με το πλέον φυτεμένο να είναι το Rivaner, μια διασταύρωση Riesling και Sylvaner που σε γειτονικές χώρες είναι γνωστή ως Muller Thurgau και δίνει νευρικά, ευχάριστα κρασιά. Το ίδιο ισχύει και για το Pinot Blanc, με το προφίλ εδώ να προτάσσει τον χαρακτήρα των κίτρινων και εξωτικών φρούτων αλλά και την γευστική στρογγυλάδα.

Το Auxerrois ανεβάζει τον ποιοτικό πήχη αφού συνδυάζει τον όγκο με ορυκτότητα και υψηλή οξύτητα, στοιχεία που του προσδίδουν αξιόλογο δυναμικό παλαίωσης. Ακόμα πιο πληθωρικό είναι το γνωστό μας από την Αλσατία Pinot Gris, που εδώ απαντιέται και ως Rulanner. Πληθωρικό, γλυκίζων και γεμάτο αρώματα καπνού, μπανάνας και γιασεμιού, θα αναζητήσει τη θέση του πλάι σε σοβαρά, γαστρονομικά πιάτα.

Το χαμηλόβαθμο, όξινο Elbring από την άλλη θα αναζητήσει τη θέση του στην παραγωγή παραδοσιακά ζυμωμένων αφρωδών, ένα σημαντικό κομμάτι που μετρά το ¼ της συνολικής παραγωγής της χώρας κάτω από την ονομασία προέλευσης Cremant de Luxembourg.

Από την άλλη οι ήσυχες εκδοχές φέρουν την ενιαία ΠΟΠ Moselle Luxembourgeise, ωστόσο τα βασικά και τα premium κρασιά περιλαμβάνουν τους  επιπλέον προσδιορισμούς  “Cote de ” “Coteaux de ” αντίστοιχα, ακολουθούμενους από το όνομα της υποπεριοχής. Στην κορυφή της ιεραρχίας  τα κορυφαία κρασιά από τα πλέον χαρισματικά αμπελοτόπια τα οποία ξεχωρίζουν από την αναγραφή μόνο του αμπελώνα πάνω στην ετικέτα.

Φυσικά το δουκάτο είναι μια χώρα για λευκά, με τα ερυθρά -κυρίως από Pinot Noir- να ευθύνονται μόλις για το 10% της παραγωγής του. Ωστόσο το παζλ συμπληρώνεται από ακριβοθώρητα γλυκά κρασιά των κατηγοριών Vin de Glace (Ice wine), Vendange Tardive (Late harvest) αλλά και Vin de paille (κρασιά από αφυδατωμένα σε ντιβάνια σταφύλια).

Αν και δεν προσφέρουν τις ύψιστες επιδόσεις γειτονικών χωρών, τα κρασιά του Λουξεμβούργου με την σαφήνεια των ετικετών, τις ιδιαίτερες ποικιλίες και την αίσθηση του terroir του προβάλουν αξίζουν προσοχής και δοκιμής. Και οι εκπληκτικής ομορφιάς αμπελώνες του Moselle από τους οποίους προέρχονται αξίζουν με βεβαιότητα μια ολιγοήμερη επίσκεψη!