Κυρά Φροσύνη: Φυσαλίδες, φραουλόταρτες και μπαχαρικά

04 Μαΐου 2016
Μακρυωνίτου Νικολέτα
Ροζέ, ημιαφρώδες κι ημίξηρο, αυτό το κρασί από τις βουνοπλαγιές της Πίνδου, από το Κτήμα Γκλίναβου, παράγεται με τη methode Charmand, είναι θηλυκό με τσαγανό, και όπως κάθε μπριόζα οικοδέσποινα, ξέρει πως να ελίσσεται σε ένα γιορτινό κάλεσμα.

Η Κυρά Φροσύνη είναι κρασί με παρελθόν. Είναι το πρώτο αφρώδες που παράχθηκε στο κτήμα Γκλίναβου στη Ζίτσα, πριν από αρκετά χρόνια. Για την ακρίβεια πρόκειται για ένα ημιαφρώδες κρασί, το οποίο βρήκε τον τρόπο να εξελίσσεται, να παραμένει στυλιστικά επίκαιρο και μάλιστα να προσαρμόζεται πολύ καλά στις τάσεις κάθε εποχής, χωρίς όμως να χάνει την ταυτότητά του. Το ίδιο ενδιαφέρουσες είναι κι οι "φορεσιές" του, οι ετικέτες δηλαδή που έχει αλλάξει κατά καιρούς, με την τελευταία να είναι η αγαπημένη μου - αρτιστίκ, συναισθηματική, μινιμάλ, αιχμαλωτίζει το μάτι. Πρόκειται για ένα μπλεντ ηπειρώτικων ποικιλιών, την λευκή Ντεμπίνα και το ερυθρό Μπεκάρι, που οινοποιούνται με τη μέθοδο των κλειστών δοχείων (cuves closes ή methode Charmand). Δεν είναι όμως το μόνο κρασί με φυσαλίδες που αγαπώ από το εν λόγω κτήμα, καθώς, σύμφωνα και με την μακραίωνη παράδοση που χαρακτηρίζει τη περιοχή, φτιάχνουν ακόμα 2 ημιαφρώδη - εκ των οποίων και το νοσταλγικό Παλιοκαιρίσιο όνομα και πράγμα, στο παλιομοδίτικο μπουκαλάκι που θυμίζει αυτά της μπίρας - κι επίσης 3 αφρώδη, το ένα πιο ενδιαφέρον από το άλλο. 


Η Κυρά Φροσύνη μοσχοβολάει άγουρες αγριοφράουλες, κι αυτό είναι το πρώτο άρωμα που παρασύρεται από τις φυσαλίδες της. Γλυκά αρώματα μελιού ακολουθούν το φρούτο και στη συνέχεια εσπεριδοειδή, μαρμελάδες, νύξεις κρέατος ψημένου σενιάν, μαγιάς και μπαχαρικών. Έντονος αφρισμός, σε αυτό το πορτοκαλορόδινο με μπρονζέ ανταύγειες, λαμπερό κρασί, κι ένα κολιέ από λεπτεπίλεπτες, γαργαλιστικές φυσαλίδες, που δεν λένε να καθίσουν σε ησυχία, διατηρώντας το σε διαρκή αναβρασμό. Το στόμα του είναι ζουμερό, με άρωμα ώριμου σταφυλιού, εξαιρετική, βουνήσια οξύτητα, απαλή γλύκα και μάκρος, με άφθονο φρούτο. Στην επίγευση η αίσθηση είναι αρκετά bitter κι αυτό κάποιους θα τους ξενίσει - σχεδόν υποσυνείδητα έκανα έναν παιχνιδιάρικο συνειρμό, αφού μου θύμισε στα σημεία, ένα Aperol Spritz...  


Αν και πρόκειται για ένα εξαιρετικό κρασί απεριτίφ, με το οποίο θα υποδεχόμουν τους καλεσμένους μου, μαζί με μικρά ορεκτικά για τσιμπολόγημα, η Κυρά Φροσύνη ξέρει πως να συμπεριφερθεί και στο τραπέζι, τόσο μαζί με τα αρμυρά, όσο και με κάποια από τα επιδόρπια. Ταιριάζει για παράδειγμα με λαδερά, με ζυμαρικά με σάλτσα ντομάτας και με μια ωραία πίτσα Μαργαρίτα, αλλά θα το έπινα και μαζί με έναν σολομό με ήπια γλυκόξινη, εξωτική σάλτσα, με βραστές καραβίδες κι αστακουδάκια. Πηγαίνει επίσης με τυρόπιτες, και φυσικά μπορεί να φέρει βόλτα αρκετούς από τους μεζέδες που θα βγουν σε ένα γιορτινό τραπέζι. Αν την επιλέξετε για το τέλος του γεύματος, μην τη ζορίσετε με λιγωτικά επιδόρπια, η Κυρά Φροσύνη θέλει μαλακούς χειρισμούς, με ήπια γλυκά, χωρίς πολύ ζάχαρη, ενώ κι η οξύτητα σ` αυτά, είναι ένα ευπρόσδεκτο χαρακτηριστικό. Επιλέγουμε λοιπόν lightεπιδόρπια με φρούτα ή με κρέμα. Δοκιμάστε την με ελαφριές πανακότες, μπαβαρουάζ, μους γιαουρτιού με φράουλες ή με τα πρώτα φρούτα του καλοκαιριού, με λεμονάτα γλυκά, με τάρτες και ζελέ φρούτων. Η φραουλόταρτα που ετοίμασα εγώ, πρώτον είναι πανεύκολη στην παρασκευή της, και δεύτερον δεν είναι γλυκιά, κι έχει έναν ενδιαφέροντα, μπαχαρένιο χαρακτήρα που θα πλαισιώσει όμορφα το κρασί, προσφέροντας ένα συναρπαστικό τετ α τετ. Την ποσότητα της ζάχαρης μπορείτε να την ρυθμίσετε δοκιμάζοντας την γέμιση πριν την βάλετε στη ταρτιέρα, γιατί ο βαθμός ωριμότητας του φρούτου μπορεί να διαφέρει αρκετά, κι ανάλογα με την εποχή. 


Ρουστίκ φραουλόταρτα με μπαχαρικά

Πλένουμε και καθαρίζουμε περίπου 1 1/2 κεσεδάκι φράουλες. Χοντροκόβουμε τόσες που να γεμίσουμε 3 1/2 φλιτζάνια τσαγιού και τις μεταφέρουμε σε ένα μπωλ. Πασπαλίζουμε με 3 κ.σ. ζάχαρη, 1 κ.σ. κορν φλάουρ, 1/4 κ.γλ. κανέλα, 1/4 κ.γλ. τζίντζερ σε σκόνη, 1 πρέζα τόνκα σε σκόνη, 4, 5 φυλλαράκια δυόσμου και 4, 5 φυλλαράκια βασιλικού ψιλοκομμένα. Ανακατεύουμε τις φράουλες καλά. Βουτυρώνουμε μια ταρτιέρα ή ένα μικρό πυρέξ κι απλώνουμε μέσα ένα έτοιμο φύλλο για τάρτες ή ένα φύλλο σφολιάτας. Τρυπάμε το φύλλο με ένα πιρούνι σε διάφορα σημεία, γεμίζουμε με το μίγμα με τις φράουλες και τις απλώνουμε σε όλη την επιφάνεια. Γυρνάμε τις άκρες του φύλλου που περισσεύουν, προς το κέντρο της τάρτας, καλύπτοντας περιφερειακά τη γέμιση. Αν θέλουμε να "νοστιμίσουμε" την όψη, στολίζουμε την επιφάνεια της τάρτας ως εξής: κόβουμε στη μέση μερικές ισομεγέθεις, μικρές φράουλες και τις στοιχίζουμε τη μια δίπλα στην άλλη καλύπτοντας όλη τη γέμιση. Με ένα πινέλο αλείφουμε με λίγο νερό το φύλλο και πασπαλίζουμε όλη την επιφάνεια της τάρτας με καστανή ζάχαρη. Ψήνουμε την τάρτα στους 250C, για 20-30 λεπτά, ή μέχρι να ροδίσει το φύλλο, πάνω και κάτω. Η τάρτα τρώγεται καλύτερα την ημέρα που θα τη φτιάξουμε, γιατί αν μείνει, οι φράουλες θα βγάλουν υγρά και το φύλλο θα πανιάσει. Συνοδεύουμε αν θέλουμε με παγωτό της αρεσκείας μας ή με μια κουταλιά γιαούρτι στραγγιστό, ανακατεμένο με λίγο μέλι.  

Εναλλακτικά συνοδεύουμε τη τάρτα με κάποιο από τα επίσης θαυμάσια ροζέ, demi sec αφρώδη του Αμυνταίου ή της Ζίτσας, αλλά και με όποιο ελαφρύ επιδόρπιο κρασί μας αρέσει, αρκεί να έχει μια ικανοποιητική οξύτητα. καλές επιλογές είναι το Joker από τους Αμπελώνες Λαλίκου, το Sunday Μικροοινοποιία Μυλωνά, το ημιαφρώδες Bee του Παλυβού ή και το ελαφρύ Μοσχάτο Ρίου, Wine Expressions Euphoria από τους Αμπελώνες Μάρκου.

Φωτογραφίες: Μαριάννα Ρούσσου

Σχόλια Χρηστών

Συνδεθείτε ή Εγγραφείτε για να συμμετάσχετε στη συζήτηση