To summer wine του Αρβανιτίδη

06 Ιουλίου 2016
Μακρυωνίτου Νικολέτα
Δροσιστικό, single vineyard ροζέ από Ξινόμαυρο, κομμένο και ραμμένο για θαλασσινές απολαύσεις της θερινής ραστώνης.
  • TO SUMMER WINE ΤΟΥ ΑΡΒΑΝΙΤΙΔΗ | Know-How

Το Ξινόμαυρο αποτελούσε πάντοτε αντικείμενο πόθου και στόχου, του κτήματος Αρβανιτίδη. Γι` αυτό και με μελετημένες κινήσεις, προστέθηκε στο δυναμικό του οινοποιείου, όχι από την αρχή της λειτουργίας του, αλλά στην πορεία του χρόνου, και μάλιστα με εντυπωσιακά αποτελέσματα, που προκύπτουν μεταξύ άλλων από την σωστή επιλογή ορεινών αμπελώνων στον Ασκό της Θεσσαλονίκης, και φυσικά από την έμπειρη διαχείριση της πρώτης ύλης. Η ερυθρή εκδοχή Ξινόμαυρου που οινοποιεί το κτήμα, έχει πολύ ενδιαφέρον στυλ, με ιδιαίτερη φινέτσα και λεπτότητα. Η δε ροζέ εκδοχή, που είναι το νεότερο μέλος στη γκάμα του οινοποιείου, είναι κρασί φαγητού, με κύριο χαρακτηριστικό τη φρεσκάδα.

Δροσίστε το στο ψυγείο και μην το βγάλετε από τη σαμπανιέρα μέχρι να τελειώσει κι η τελευταία του σταγόνα. Είναι ένα κρασί καλοκαιρινό, αναζωογονητικό και νόστιμο. Δεν είναι φλύαρο, μετράει τα λόγια του, δεν θα σας αφήσει με το στόμα ανοιχτό, ούτε θα προσπαθήσει να σας εντυπωσιάσει με φρου φρου κι αρώματα. Αντίθετα διοχετεύει συγκρατημένα το φρούτο και την δροσιστική γεύση του, κι έτσι θα σας κρατήσει ζωντανό το ενδιαφέρον για περισσότερη ώρα, καθώς όσο μένει στο ποτήρι λύνεται κι εκφράζεται με περισσότερη άνεση. Δεν παραδίδεται αμαχητί στη μόδα των salmon pink, κρατάει τα προσχήματα και τσιμπάει λίγο το χρώμα του σε μια λίγο πιο σκούρα απόχρωση, στη παλέτα του κερασιού. Βάλτε το στο ποτήρι και παρατηρήστε καθώς περνάει η ώρα, τα αρώματα από κονφί ντομάτας να εναλλάσσονται με ήπιων τόνων νότες φράουλας και φραμπουάζ, φρέσκου σταφυλιού και λάιμ. Το στόμα είναι μετρημένο όσον αφορά στην αρωματική ένταση, έχει ωραία, φρουτώδη οξύτητα που του χαρίζει νεύρο και ενισχύει το σώμα του, που είναι αρκετά γεμάτο, με σπιρτάδα, μια ιδέα τανικότητας και με διάρκεια στην επίγευση.

Παρόλο που άνετα ταιριάζει με πίτσες, πλατώ αλλαντικών, μακαρονάδες, ακόμα και με ένα κοκοράκι ελαφροκοκκινιστό, για κάποιον λόγο αισθάνομαι πως είναι φτιαγμένο περισσότερο για θαλασσινά, ή και για λαδερά. Ας πούμε ταιριάζει τέλεια με μπάμιες και με μπριάμ, αλλά απογειώνεται δίπλα σε χταπόδια, γαρίδες, καραβίδες και σολομούς. Δοκιμάστε το μαζί με crab cakes, με σπαγγέτι με αυγοτάραχο, με γαρίδες τεμπούρα, αλλά και με γαρίδες σαγανάκι. Και σημειώστε επίσης, ότι είναι μια θαυμάσια επιλογή για όλα αυτά τα σεβίτσε, τα καρπάτσιο, τα λεμονομαρινάτα και τα ταρτάρ ψαρικών και θαλασσινών που σερβίρονται κατά κόρον σε όλα τα μήκη και πλάτη της ελληνικής επικράτειας.   

Χταπόδι με ελαφριά σάλτσα στιφάδο

Βάζουμε μια κατσαρόλα στη φωτιά να ζεσταθεί - χωρίς λάδι - και τοποθετούμε μέσα 1 κιλό χταπόδι κομμένο σε πλοκάμια. Χαμηλώνουμε τη φωτιά σε μέτρια, σκεπάζουμε με το καπάκι και μαγειρεύουμε το χταπόδι σκέτο, για 35 λεπτά περίπου, ή ώσπου να μαλακώσει. Το βγάζουμε από την κατσαρόλα και κρατάμε το ζουμί του. Σε ένα τηγάνι σοτάρουμε σε 1/2  κ.σ. βούτυρο και 1 κ.σ. ελαιόλαδο, δυο κρεμμύδια κομμένα σε ροδέλες, μέχρι να αρχίσουν να χρυσαφίζουν. Προσθέτουμε στο τηγάνι 1 μεγάλη κ.σ. πελτέ ντομάτας κι αλατοπίπερο, συνεχίζουμε το σοτάρισμα για 1 λεπτό και σβήνουμε με 1/2 ποτήρι ροζέ κρασί. Προσθέτουμε λίγο μπούκοβο (αναλόγως πόσο καυτερό μας αρέσει), 1/2 κ.σ. ζάχαρη, 1 κλαράκι θυμάρι και το ζωμό του χταποδιού. Προαιρετικά προσθέτουμε και 1 φλ. μπισκ (το ετοιμάζουμε με κεφάλια γαρίδας ή καραβίδας ή το βρίσκουμε σε delicatessen). Μαγειρεύουμε τη σάλτσα σε δυνατή φωτιά για 5 λεπτά, την περνάμε από το μπλέντερ και ύστερα από σίτα ώστε να γίνει λεία. Την μεταφέρουμε ξανά στο τηγάνι και βράζουμε σε δυνατή φωτιά, ώσπου να συμπυκνωθεί αρκετά. Περνάμε το χταπόδι από το γκριλ του φούρνου (ή κι από ένα τηγάνι) για να δημιουργήσει τραγανή κρούστα, το αλείφουμε με ένα πινέλο με τη σάλτσα, τοποθετούμε την υπόλοιπη σάλτσα σε ένα πιάτο κι ακουμπάμε επάνω τα πλοκάμια του χταποδιού.   

Δοκιμάστε να συνδυάσετε το χταπόδι και με μια δροσερή κόκκινη μπίρα, όπως η Red Ale της Septem. Επίσης μπορεί να ταιριάξει ωραία και με ροζέ από άλλες ποικιλίες. Για παράδειγμα με την Chloe του Χατζηβαρύτη, το πολυποικιλιακό ροζέ του Βογιατζή και το παριανό Ροζέ Μαύρο Αηδάνι του Μωραΐτη. 

Φωτογραφίες: Μαριάννα Ρούσσου

Σχόλια Χρηστών

Συνδεθείτε ή Εγγραφείτε για να συμμετάσχετε στη συζήτηση