Λίγες ποικιλίες στον κόσμο διαθέτουν τον δύστροπο χαρακτήρα του Viognier, αφού για να αναδειχθεί το μεγαλείο του χαρισματικού σταφυλιού του Ροδανού ο παραγωγός πρέπει να ακολουθήσει το μονοπάτι που βρίσκεται ανάμεσα στην αγουρίλα και την οξείδωση. Ένα μονοπάτι όμως τόσο στενό που δεν απαιτεί βάδισμα αλλά ακροβασία, με τα ατυχήματα να είναι συχνά. Λίγες επομένως οι εγχώριες προσπάθειες και ακόμα λιγότερες οι κερδισμένες μάχες, με την Ελλάδα πάντως να διαθέτει μια χούφτα πρωτοκλασάτων εκπροσώπων της ποικιλίας.
Το Κτήμα Παλυβού εδώ και λίγα χρόνια δίνει την δική του μάχη, επιλέγοντας τον καρπό από ένα αμπελοτόπι 12 στρεμμάτων στην Μαμουσιά Αχαϊας, που εκτός από την ομορφιά της διαθέτει και την απαραίτητη δροσιά του μεγάλου υψομέτρου. Παράλληλα ο παραγωγός της Νεμέας έχει προτιμήσει το ξύλο ως όπλο, ζυμώνοντας και διαπλάθοντας το Viognier του σε γαλλική δρυ.
Ομολογώ ότι οι πρώτες προσπάθειες διόλου δεν ήταν του γούστου μου, όμως η εσοδεία του 2021 παρά τις δυσκολίες της φαίνεται ότι άρχισε να ανταμείβει την Ευαγγελία Παλυβού, κατ’ αρχήν με ένα λαμπερό κίτρινο χρώμα στο ποτήρι.
Η μύτη βάζει από την μια μεριά εξωτισμό μάνγκο και από την άλλη βαρελάτη υπογραφή βανίλιας, λιβανιού και καρύδας σε ένα σύνολο μέτριας έντασης. Ίσως αυτή η έλλειψη εκφραστικότητας πάντως να οφείλεται και στην νεότητα, υποψία την οποία ενισχύει και η μάχη οξύτητας-γλύκας στο στόμα. Αμφότερα αυτά τα γευστικά στοιχεία βρίσκονται σε σωστές αναλογίες, ωστόσο απαιτούν τουλάχιστον 1 χρόνο στην φιάλη προκειμένου να μην τραβούν το καθένα τον δικό του δρόμο.
Το σώμα είναι όσο βαρύ πρέπει -συνεπικουρούμενο από 13,5 βαθμούς- ενώ το flavor βερίκοκου πλέον πολύ τυπικό, με μόνες αρετές ακόμα απούσες να είναι αυτές της έντασής και του γευστικού μάκρους.
Το Riedel Performance Chardonnay θα θυσιάσει λίγη εκφραστικότητα προς όφελος των αδυναμιών που μόλις αναφέρθηκαν, ενώ οι 12-14ºC θα μεγιστοποιήσουν συμπύκνωση και ισορροπία. Πλάι του όμως θα πρέπει να έρθουν κρεμώδη, γλυκοφάγωτα και ολίγον εξωτικά πιάτα όπως ριζότο με σαφράν, κοτόπουλο με μπανάνα και τζίντζερ ή ινδικές φακές Dahl.
Όλοι οι πόλεμοι με αντίπαλο το δυσκολοκατάβλητο Viognier είναι μακροχρόνιοι. Το Κτήμα Παλυβού πλέον έχει αρχίσει να κερδίζει μάχες μπολιάζοντας την δική του –τιμολογημένη στα 16€- πρόταση με τυπικότητα, πληθωρικότητα αλλά και την τόσο απαραίτητη δροσιά. Βέβαια ακόμα αρκετός χρόνος χρειάζεται προκειμένου να κερδηθεί αυτός ο πόλεμος, με όλους τους οινόφιλους πάντως διατεθειμένους να περιμένουν αφού ούτε ανθρώπινες απώλειες προκαλεί ούτε την τιμή της ενέργειας εκτροχιάζει!
Βαθμολογία: 7/10.
Το Viognier του Κτήματος Παλυβού είναι διαθέσιμο από το House of Wine
- 0 - 4
- Κακό
- 4.5 - 5
- Μέτριο
- 5.5
- Αποδεκτό
- 6 - 6.5
- Καλό
- 7 - 7.5
- Πολύ Καλό
- 8 - 8.5
- Εξαιρετικό
- 9 - 10
- Άριστο
| 0 - 4 | 4.5 - 5 | 5.5 | 6 - 6.5 | 7 - 7.5 | 8 - 8.5 | 9 - 10 |
| Κακό | Μέτριο | Αποδεκτό | Καλό | Πολύ Καλό | Εξαιρετικό | Άριστο |
| *«βελάκι-σύμβολο»: το βελάκι προς τα πάνω, δεξιά από τον βαθμό, αν εμφανίζεται, συμβολίζει εστιατόριο που είναι κοντά στο να ανέβει το επόμενο βαθμολογικό σκαλοπάτι. | ||||||
Συνδεθείτε ή Εγγραφείτε για να συμμετάσχετε στη συζήτηση
Kύριε Γεωργόπουλε καλημέρα, διαβάζω τα άρθρα σας σχετικά με τα κρασιά διότι μου αρέσει η ενασχόληση μου με αυτά, είμαι καινούργιος και δεν γνωρίζω πολλά τωρα ξεκινάω να κάνω επισκέψεις σε οινοποϊια και να δοκιμάζω κρασιά στην ευρύτερη περιοχή της Θεσσαλίας όπου μένω αυτο που θλελων να ρωτήσω σχετικά με την ποικιλία Viognier ποιούς θεωρείτε πρωτοκλασσάτους σε αυτή την ποικιλία από τη μεγάλη εμπειρία που έχετε? Ξέρω ότι η γνώμη είναι υποκειμενική δεν σημαίνει ότι επειδη αρέσει σε έναν θα αρέσει σε αλλόν αλλά επειδή θέλω να φτιάξω μια κάβα καλή με καλά κρασιά ζητάω γνώμες από ανθρώπους που σίγουρα ξέρουν περισσότερα από μένα. Σας ευχαριστώ για την υπομονή σας περιμένω την απάντηση σας....
Με βοηθήσατε πολύ θα τις δοκιμάσω και μόνο που μπήκατε στην διαδικασία να μου απαντήσετε μου είναι αρκετό και πάλι σας ευχαριστώ
Η απάντηση του Σίμου Γεωργόπουλου Ευχαριστώ για το σχόλιό σας. Οι 3 παραγωγοί που έχουν δουλέψει πρώτοι το Viognier και εξακολουθούν (κατά την γνώμη μου) να προσφέρουν από τα καλύτερα δείγματα του είδους είναι οι Γεροβασιλείου, Σκούρας και Μερκούρης. Παρακάτω θα βρείτε τις ετικέτες τους με σύντομη περιγραφή: Σκούρας, Viognier Cuvee Larsinos: Inox οινοποίηση με λίγο βαρέλι, προσφέρει την πιο φρουτώδη γεύση. Γεροβασιλείου, Viognier: Οινοποίηση σε βαρέλι, βανιλάτη, πληθωρική εκδοχή, ωστόσο πολύ τυπική. Μερκούρη, Coma Verenices: Βαρελάτο, λίγο ασταθές αλλά υπέροχο τις καλές χρονιές. Στυλ ανάμεσα στα δύο προηγούμενα. Σκούρας, Viognier Cuvee Eclectique: Βαρελάτο και παλαιωμένο, διαθέτει τον πιο ώριμο και εκφραστικό χαρακτήρα από όλα Σε αυτά μπορείτε να προσθέσετε και το Άγιος Χρόνος Λευκός από το Κτήμα Αβαντίς. Ως καινούργια ετικέτα, το ’21 είναι αρκετά καλύτερο από το ’20. Πολύ δυνατό, στο προφίλ του Γεροβασιλείου. Όλες οι ετικέτες είναι τυπικές της ποικιλίας και άξιες δοκιμής. Ελπίζω να βοήθησα.