Κυριακή απόγευμα και το κέντρο της πόλης γεμάτο από κόσμο. Είναι νωρίς για να γυρίσω στο σπίτι και να πιάσω τις σειρές για να κλείσει χαλαρά και όμορφο η βδομάδα. Αναρωτιέμαι που θα μπορούσα να χωθώ για να απολαύσω ένα ήρεμο ποτό, χωρίς πολλή βαβούρα και σε ένα ωραίο περιβάλλον χωρίς καπνό. Ναι γιατί πλέον σε πολλά μπαρ το τσιγάρο επέστρεψε και χαίρομαι πολύ για αυτό - ειρωνικά το λέω. Στην σκέψη μου έρχεται το Alexander´s το μπαρ της Μεγάλης Βρεταννίας, που βρίσκεται στο βάθος του ισογείου δίπλα από το κλειστό αίθριο.
Χωρίς πολλά πολλά βρίσκομαι ήδη να κάθομαι στην επιβλητική μαρμάρινη μπάρα και να χαζεύω την τεράστια ταπισερί από πίσω στην οποία απεικονίζεται ο Μέγας Αλέξανδρος στη μάχη στα Γαυγάμηλα. Πάντα μου άρεσε αυτή η εικόνα. Με άφηνε χωρίς λόγια. Πίσω, το αίθριο γεμάτο από κόσμο πιο μεγάλης ηλικίας που κάθεται στα μικρά τραπέζια με τις πολυθρόνες απολαμβάνοντας τσάι ή κονιάκ. Υπάρχει φασαρία, αλλά με ένα μαγικό τρόπο δεν φτάνει στη μπάρα. Εκεί τα πράγματα είναι πιο ήρεμα, πιο χαλαρά. Χαζεύω για λίγο τον κατάλογο: Μεγάλος, με πολλές επιλογές. Κοιτάω και τη λίστα με τα αποστάγματα. Ακόμα μεγαλύτερος που περιλαμβάνει και πολλές και σπάνιες φυσικά, ετικέτες. Ζητάω για αρχή ένα Americano και στέλνω μήνυμα στους κολλητούς που ήδη έχουν φτάσει στο κέντρο.
Απολαμβάνοντας τις πρώτες γουλιές από το ποτό μου γυρίζω και παρατηρώ την πολυκοσμία στο αίθριο. Γελαστοί, χαλαροί, καλοντυμένοι άνθρωποι που κλείνουν την Κυριακή τους αρχοντικά. Δίπλα μου, έχει καθίσει ένα ζευγάρι τουριστών. Πελάτες του ξενοδοχείου. Από ότι καταλαβαίνω δεν είναι η πρώτη φορά που φιλοξενούνται στα ψηλά, αναπαυτικά σκαμπό του Alexander´s μιας και ο bartender ήδη τους ξέρει με το μικρός τους όνομα. Ο πάγος έχει προλάβει να νερώσει το Americano μου και έτσι ζητάω ένα Old Fashioned. Μου το φτιάχνουν με τον παραδοσιακό τρόπο, με αργές, μετρημένες κινήσεις σχεδόν θεατρικές. Το «έχουν» που λένε, εδώ με τα κλασικά κοκτέιλ. Είναι από τα δυνατά τους σημεία. Και το Alexander´s είναι και στη δική μου λίστα με τα μπαρ όπου σερβίρουν προσεγμένα, ωραία classic ποτά.
Όση ώρα πίνω το Old Fashioned μιλάω και με τον bartender που αν και νεαρός φαίνεται καλά διαβασμένος. Συζητούμε κατά πόσο μπορεί να αλλάξει το ουίσκι το προφίλ αυτού του κοκτέιλ και τι διαφορές μπορούμε να γευτούμε στο ποτήρι αν βάλουμε ένα καναδικό, ή ένα σκοτσέζικο ή ένα ιρλανδικό ή ένα bourbon. Απολαμβάνω τόσο τη κουβέντα μας όσο και το κοκτέιλ που μου έχει σερβίρει. Με προτρέπει να δοκιμάσω ένα ακόμα, το Zacapa Martinez και φυσικά δεν αρνούμαι. Στιβαρό, με ωραίες γωνίες και έντονο χαρακτήρα που έκλεισε ακριβώς όπως θα ήθελα την μοναχική αλλά ήρεμη βραδιά της Κυριακής μου.
Info: Βασιλέως Γεωργίου Α’ 1, Σύνταγμα, ξεν. Grande Bretagne, τηλ. 2103330000
Συνδεθείτε ή Εγγραφείτε για να συμμετάσχετε στη συζήτηση