Ο Τζουντ Λο, άψογα ντυμένος, επιβιβάζεται στην ανοιχτή μαύρη SL190 (μοντέλο τέλη της δεκαετίας του ’50), διασχίζει το Παρίσι, οδηγεί ανέμελα στους φιδωτούς δρόμους της Γαλλικής Ριβιέρας, φτάνει στο Hotel du Cap-Eden-Roc, συναντά στην προβλήτα την πανέμορφη ξανθιά αγαπημένη του και φεύγουν για μία βόλτα με ένα Riva Aquarama του 1962. Πόσο σικ… πόοοοσο σικ!!! Story για τo μεγαλείο της SL έχω γράψει πέρυσι (το βρίσκετε εδώ). Ήρθε η ώρα να αποτυπώσουμε και το μεγαλείο και την ιστορία του κατεξοχήν luxury «fun boat»… του μυθικού Riva.
Η ιστορία ξεκίνησε το 1842 όταν ιδρύθηκε στις όχθες της λίμνης Ιζέο στην καρδιά της Franciacorta στη Λομβαρδία, ένα μικρό ναυπηγείο που κατασκεύασε αρχικά μικρά ψαροκάικα. Υπό τη διαχείριση του Pietro Riva, τότε νεαρού ξυλουργού, το ναυπηγείο ευημερούσε και σύντομα άρχισε να κατασκευάζει επιβατηγά και φορτηγά σκάφη. Μετά τον Πρώτο Παγκόσμιο Πόλεμο, το ναυπηγείο εγκατέλειψε τον κόσμο του ψαρέματος για να ειδικευτεί στα αγωνιστικά σκάφη. Και σε αυτό τον τομέα τα πήγε περίφημα. Κέρδισε νίκες σε τοπικούς και διεθνείς αγώνες σπάζοντας πολλά ρεκόρ. Ο Δεύτερος Παγκόσμιος Πόλεμος όμως ανάγκασε την οικογένεια Riva να διακόψει την παραγωγή σκαφών αναψυχής.
Μετά το τέλος του πολέμου, ο Carlo Riva ανέλαβε τα ηνία του οικογενειακού ναυπηγείου. Στις αρχές της δεκαετίας του `50, ο νεαρός Carlo πραγματοποίησε ένα ταξίδι στις ΗΠΑ. Η επαφή του με τα Chris-Craft και τα Hacker-Craft του κέντρισε το ενδιαφέρον και επιστρέφοντας στην Ιταλία αποφάσισε να λανσάρει τη δική του εκδοχή.
Εκμεταλλευόμενος τη μεταπολεμική βιομηχανική άνθηση της Ιταλίας και εμπνεόμενος από την επιτυχία των συμπατριωτών του Enzo Ferrari και Ettore Bugatti, ο Carlo Riva έβαλε μπροστά το σχέδιο του: να κατασκευάσει το πιο πολυτελές ταχύπλοο στον κόσμο. Η φιλοσοφία του στηρίχτηκε σε τρεις λέξεις. Πολυτέλεια, ταχύτητα, αισθητική. Πιστός στην τεχνογνωσία του στη χρήση του ξύλου, ο Carlo Riva ένωσε τις δυνάμεις του με τον αρχιτέκτονα Giorgio Barilani το 1956. Σε μικρό χρονικό διάστημα το ναυπηγείο από το Ιζέο παρουσίασε διαδοχικά τα μοντέλα Corsaro, Ariston, Tritone, Sebino και Florida.Όλα αυτά τα μοντέλα είναι κατασκευασμένα από μαόνι και καλύπτονται με περίπου είκοσι στρώσεις βερνικιού. Όπως και οι Αμερικανοί ανταγωνιστές του, ο Carlo Riva τροφοδοτούσε τα μοντέλα του με κινητήρες μεγάλου κυβισμού, κατά προτίμηση V8. Ο μοναδικός ήχος του μοτέρ, σε συνδυασμό με το παρμπρίζ της Cadillac και τα λευκά ή τιρκουάζ δερμάτινα καθίσματα εκτόξευσαν τη φήμη των σκαφών Riva μεταξύ της ελίτ της Μεσογείου. Το 1959, ο Carlo Riva αναζητούσε τον τρόπο ώστε να εδραιωθεί στο Μονακό. Έπεισε τον πρίγκιπα Ρενιέ να σκάψει μια σήραγγα μήκους 110 μέτρων κάτω από το παλάτι των Μονεγάσκων (!) για να αποθηκεύσει και να συντηρήσει τα σκάφη Riva κατά τη διάρκεια του χειμώνα. Αυτή η σήραγγα Riva εξακολουθεί να χρησιμοποιείται σήμερα, φιλοξενώντας πάνω από 200 σκάφη.
Η χρονιά ορόσημο όμως του ναυπηγείου είναι το 1962. Το φθινόπωρο της χρονιάς αυτής στο Διεθνές Σαλόνι Ιστιοπλοΐας του Μιλάνου, ο Carlo Riva παρουσιάζει το Riva Aquarama. Το πιο εμβληματικό μοντέλο της μάρκας και το πιο μυθικό «fun boat» στον απανταχού κόσμο της αριστοκρατίας. Το όνομα είναι εμπνευσμένο από το «cinerama». Στην πραγματικότητα το παρμπρίζ του Aquarama που δίνει μια πανοραμική θέα στο νερό θύμιζε τις μεγάλες πειραματικές οθόνες του αμερικανικού κινηματογράφου της εποχής. Ο πρώτος που δοκίμασε το συγκεκριμένο μοντέλο πέρα φυσικά από τον ίδιο τον Carlo Riva ήταν ο Gianni Agnelli.
Με μήκος οκτώ μέτρα, θέσεις για οκτώ άτομα, δύο κουκέτες στην πλώρη, δύο βενζινοκινητήρες Chris-Craft 185 ίππων έκαστος, μπορούσε να ξεπεράσει τους 40 κόμβους (74 km/h). Το σλόγκαν της παρουσίασης ήταν: «Ήλιος, Θάλασσα & Dolce Vita!»
Από την Brigitte Bardot μέχρι τον Jean-Paul Belmondo, τον James Bond μέχρι τη Sophia Lorren, ως τους ποιο σύγχρονους Pierce Brosnan, George Clooney, Brad Pitt, Matt Damon, το Aquarama σαγήνευσε τον κόσμο του κινηματογράφου και έχει εμφανιστεί σε πολλές ταινίες. Το συγκεκριμένο μοντέλο παρήχθη σε 784 σκάφη, μεταξύ 1962 και 1996, ενώ πια η τιμή του καθενός ως μεταχειρισμένο αγγίζει το ένα εκατομμύριο ευρώ!
Το θρυλικό αυτό ναυπηγείο απέκτησε επίσης μεγάλη φήμη και στους θαλάσσιους αγώνες, κερδίζοντας τον αγώνα Λονδίνο-Μονακό το 1970 με ένα τροποποιημένο Aquarama, που βαφτίστηκε Zoom. Ένας απίστευτος ο αγώνας αντοχής των 2650 μιλίων, που ολοκληρώθηκε σε 14 ημέρες ιστιοπλοΐας. Από τη δεκαετία του ’70 η Riva άρχισε να κατασκευάζει και σκάφη καμπίνας όπως τα πολύ επιτυχημένα St. Tropez και Superamerica.
Αφού παρήγαγε πάνω από 4.000 μονάδες, ο Carlo Riva πούλησε το ναυπηγείο του στην αμερικανική εταιρεία Whittaker και στη συνέχεια διόρισε τον κουνιάδο του Gino Gervasoni ως Διευθύνοντα Σύμβουλο το 1971. Ο Gervasoni αποχώρησε το 1989, σηματοδοτώντας το τέλος της οικογένειας Riva στην εταιρεία. Το ναυπηγείο Riva, το οποίο ανέλαβε ο όμιλος Ferretti το 2000, έχει επικεντρωθεί στις μέρες μας στην αγορά του yachting, προσφέροντας πια μια σειρά από σκάφη από 8 έως 50 μέτρα.
Το ναυπηγείο Riva είναι το παλαιότερο και πιο εμβληματικό ναυπηγείο στον κόσμο που ακόμα και σήμερα παράγει σκάφη που δεν είναι απλά πολυτελή και υψηλής ποιότητας. Είναι το έμβλημα της καλής ζωής, των ανέμελων αναμνήσεων, αυτών που τόσο έχουν απαθανατιστεί από τις εφημερίδες και τα περιοδικά των τελευταίων δεκαετιών. Αναμνήσεις που κυμαίνονται από την τρέλα του Gianni Agnelliμέχρι τον υπνόσακο της Ingrid Bergman, από το θαλάσσιο σκι του βασιλιά Hussein μέχρι την Brigitte Bardot, την Anita Ekberg και τον Jude Law. Είναι τo όνειρο καθενός και καθεμιάς που έχει πραγματική αίσθηση του luxury. Γιατί άλλο κιτς επιδειξιομανία κι άλλο luxury αισθητική.
Συνδεθείτε ή Εγγραφείτε για να συμμετάσχετε στη συζήτηση