Το The Dalliance House καλωσορίζει στην κουζίνα τον chef Γιάννη Παρίκο

To διώροφο νεοκλασικό της οδού Κυριαζή στην Κηφισιά οπού στεγάζεται εδώ και περίπου δέκα χρόνια το The Dalliance House πάντα μου τραβούσε την προσοχή κάθε φορά που τύχαινε να περάσω από μπροστά του. Συνήθως, το επισκεπτόμουν καλοκαίρι και προτιμούσα την πίσω, πιο ήσυχη αυλή του. Όμως, και το χειμώνα έχει την χάρη του, κάτι που θυμήθηκα με την τελευταία μου επίσκεψη, πριν από λίγες μέρες. Η αιτία ήταν η καινούργια συνεργασία τους, με τον chef Γιάννη Παρίκο, που ανέλαβε να αναδιαμορφώσει όλα τα μενού του Dalliance: από το brunch, τα all day πιάτα, μέχρι και το dinner.

Φυλλομετρώντας τα μενού μπορεί κανείς να καταλάβει αμέσως την φιλοσοφία του chef και την προτίμηση του για τις ελληνικές πρώτες ύλες. Τα πιάτα που ετοιμάζει έχουν φινέτσα και παίζουν με την casual ή αν θέλετε comfort μεριά της κουζίνας. Κάτι που νομίζω ότι ταιριάζει απόλυτα και με τον χώρο και το χαλαρό, οικείο προφίλ του Dalliance.

Το βράδυ που το επισκέφτηκα, δοκίμασα αρκετά πιάτα, ώστε να έχω μια πλήρη άποψη για το μενού. Το δείπνο άνοιξαν τα χτένια σοτέ συνοδεία υφών τομπιναμπούρ και ραγού μανιταριών. Τα χτένια είχαν μια ωραία, πικάντικη πούδρα τόνου να τα περικλείει και σε συνδυασμό με το πολύ νόστιμο ραγού μανιταριών, έδιναν ένα ωραίο γευστικό αποτέλεσμα. Αντίθετα το μοσχαρίσιο ταρτάρ με τραγανή "μιλφέιγ" πατάτας (φωτό) που ακολούθησε έχανε τις ισορροπίες. Η βουτυράτη αίσθηση της πατάτα κάλυπτε ολοκληρωτικά το ταρτάρ «κλέβοντας» του τον πρωταγωνιστικό ρόλο στο πιάτο. Θα προτιμούσα να ήταν λιγότερη η ποσότητα της πατάτας. Συνέχισα με το "μωσαϊκό" από πατάτες, με καπνιστό χέλι, πίκλα από σινάπι και κρέμα chorizo. Ωραίος συνδυασμός αλλά άτονος στις εντάσεις, οι οποίες αν ήταν πιο έντονες σίγουρα θα είχε κάτι παραπάνω να πει. Πιο έντονο γευστικά ήταν το ριζότο γλυκοκολοκύθας με κρέμα ροκφόρ και copa μαύρου χοίρου. Η «σύγκρουση» της γλύκας της κολοκύθας με την ισχυρή προσωπικότητα του τυριού, έδινε σε κάθε πιρουνιά ένα ενδιαφέρον γευστικό αποτέλεσμα.

Από τα κυρίως, ξεχώρισα το τραγανό φιλέτο τσιπούρας, το οποίο είχε διαχειριστεί πολύ καλά ο chef χωρίς να του έχει στερήσει τους χυμούς του ενώ παράλληλα του είχε δώσει μια ωραία τραγανή εξωτερική υφή. Η δε, σάλτσα από μάραθο και κάρι, που το συνόδευε, του πρόσθετε μια τσαχπινιά παραπάνω. Πιάτο που θα ζητούσα ξανά στην επόμενη επίσκεψη μου. Το ίδιο δεν θα έκανα για το κοτόπουλο με την fregola όπου το αλάτι που ήταν σε αφθονία – ιδικά στο κοτόπουλο – χαλούσε το γευστικό αποτέλεσμα του πιάτου. Όμως, το καραμελωμένο τσουρέκι με κόκκινα φρούτα, μπανάνα και παγωτό banoffee που ήρθε για να κλείσει το δείπνο, είναι ένα λιχούδικο γλυκό που δεν με έκανε να σταματήσω στην δεύτερη κουταλιά, αλλά να συνεχίσω για πολλές ακόμα.

Η καινούργια συνεργασία του Dalliance με τον Γιάννη Παρίκο, μπορώ να πω ότι είναι ένα πολύ καλός «γάμος» που όσο περνάει ο καιρός να γνωρίζουν ο ένας τον άλλον, θα πηγαίνει όλο και καλύτερα. Η αλήθεια είναι ότι θα επιστρέψω σε αυτό το ωραίο, γοητευτικό νεοκλασικό της Κηφισιάς, σύντομα.

Info: Κυριαζή 19, Κηφισιά, τηλ. 2106230775