Borgo San Jacopo: Στυλ και γαστρονομία στη Φλωρεντία

Όποιος παρακολουθεί τη στήλη τα τελευταια χρόνια, ξέρει την αγάπη μου για την Τοσκάνη και τη Φλωρεντία ειδικότερα που ενισχύεται από το γεγονός ότι η γαστρονομική σκηνή της πόλης είναι η δυναμική σε όλη την Ιταλία και σίγουρα πολύ πιο καλή από εκείνη της Ρώμης.

Το Borgo San Jacopo είναι ένα μικρό γαστρονομικό διαμάντι και παρακολουθώντας την εξέλιξη του σεφ τα τελευταία χρόνια μπορώ με βεβαιότητα να πω ότι βαδίζει σταθερά προς το δεύτερο αστέρι Μισελέν.

Ο χώρος είναι ίσως ο πιο στυλάτος σε όλη την πόλη και με διακόσμηση βασισμένη στη μόδα, ένα στοιχείο απόλυτα συνδεδεμένο με την πόλη που ξεκίνησε ο Gucci, ο Cavalli και ο Ferragamo. Από τα μεγάλα παράθυρα φαίνεται το ποτάμι με τις  φωτισμένες γέφυρες και το καλοκαίρι στο μικρό μπαλκόνι αν είσαι τυχερός θα καθίσεις σ’ ένα από τα δύο τραπέζια που φωτίζονται με κεριά και είναι το απόλυτα ρομαντικό σημείο της Φλωρεντίας. Σχεδόν δεν μπορείς ν’αντέξεις την ομορφιά.

Ευτυχώς ο σεφ ανταποκρίνεται επάξια στον αγώνα με την εξωτερική ομορφίά παρουσιάζοντας μια κουζίνα καθαρά Ιταλική με γνώση, δεξιοτεχνία και νοστιμιά. Τα προηγούμενα χρόνια πειραματιζόταν περισσότερο αλλά φέτος έχει παρουσιάσει το καλύτερο του μενού που μπορεί να μην είναι τόσο τολμηρό όσο παλιότερα, αλλά σίγουρα εντυπωσιάζει. Επίσης παρά το γεγονός ότι προσωπικά δεν συμπαθώ τα tasting menus και πάντα παραγγέλνω a la carte, εδώ έχουμε δύο υπέροχες προτάσεις: πρώτον  ένα μενού που λέγεται «η δική μου Τοσκάνη» και είναι ένας θρίαμβος της Τοσκανέζικης κουζίνας που περιλαμβάνει και μια υπέροχη βερσιόν της φτωχης σούπας ριμπολίτα με ντομάτα και ψωμί και δεύτερον ένα χορτοφαγικό μενού με κορυφαίο πιάτο τα σπαγγετι με ντοματα και βασιλικό που είναι φτιαγμένα με πατάτα. Συστήνεται και σε γκουρμέ μη χορτοφάγους.

Αν προτιμήσετε a la carte, προτείνω το μοσχάρι ταρτάρ κομμένο στο χέρι με τη συνοδεία ενος πιπεράτου μακαρόν ή τα ραβιόλι γεμιστά με αγριογούρουνο που κολυμπάνε σε ένα αριστοτεχνικό ζωμό από χοιρινό cinta από τη Σιένα. Εξαιρετικό το λαβράκι με πικάντικη κρέμα μελιτζάνας και ελιές και αριστουργηματικό το κοτόπουλο μαγειρεμεένο με δύο τρόπους πρώτα σε ρολό με κρέμα από σαφράν και μέσα σε ένα χάλκινο τηγάνι το μπούτι σιγομαγειρεμένο με  σαλιγκάρια. Δείχνει σχεδόν ρουστίκ αλλά η σως και το δέσιμο των γεύσεων είναι κορυφαία.

Πολύ ενδιαφέροντα και τα γλυκα της chef patissiere Loretta Fanella με πιο ξεχωριστό αυτό που λέγεται κήπος Ζεν: ενα λιτό ιαπωνικό τοπίο με γεύσεις από σουσάμι, καραμέλα και γλυκύρριζα σε υφές σαν χωμα και πέτρες αλλά στην ουσία παγωτό με τριμμένο μπισκότο.

Καταπληκτική λίστα κρασιών με σπάνιες ετικέτες και ενδιαφέρουσα συλλογη από σαμπάνιες και Super Tuscany wines με αποκορύφωμα την λευκή Onellaia.

Άψογο σερβις και σημασία στην κάθε λεπτομέρεια από το ψωμί και το λάδι μέχρι τα πτι φουρ σε ένα μεγάλο μικρό εστιατόριο.

Ο σεφ επιμελείται το μενού στο ξενοδοχείο και επίσης στο 5στερο portrait Firenze της οικογένειας Ferragamo και ακόμα και στο room service το φαγητό είναι καταπληκτικό δείγμα του ταλέντου και της αξίας του. Ειναι στην προσωπική μου watch list για το μέλλον.

Βαθμός: 8/10