Ο Τηλέμαχος κατεβαίνει κέντρο και εντυπωσιάζει!

Η εγκατάσταση ενός νέου Τηλέμαχου στην ιστορική στοά, που για χρόνια ονομαζόταν «του Απότσου», εξ αιτίας του cult ουζερί που ένωνε όλες τις παρέες σε αυτό το μυστικό σημείο του κέντρου της πόλης, δεν έγινε με τις τυμπανοκρουσίες που της άρμοζαν. Είναι προφανές πως δεν το επεδίωξε καν ο ιδιοκτήτης Γιώργος Τσιλιγκίρης γιατί ως κρυφό-περφεξιονιστής που είναι, προτίμησε να αφήσει το καινούργιο του «παιδί» να κάνει, σιωπηρώς, τα πρώτα του βήματα, πριν βιαστεί να το επιδείξει στο κοινό του.

Δεν θα τον περίμενα, όμως, να φτάσει το summum bonum του, το βέλτιστο του προσωπικού του εστιατοριακού κώδικα. Κατηφόρισα ένα βραδάκι, μες τον καύσωνα-σοφή ιδέα γιατί ο κλιματισμός μας έσωσε- μέχρι το 10 της οδού Ελευθερίου Βενιζέλου, εκεί, μεσοτοιχία με το Νομισματικό Μουσείο και ενώ περίμενα-ελάχιστα, οφείλω να τονίσω-την παραγγελία μου, βρήκα το χρόνο να εκτιμήσω με πόσο σεβασμό στην ιστορία του είχε επέμβει ο διακοσμητής Ιάκωβος Μίσχαλης, διαμορφώνοντας το χώρο έτσι που να παραπέμπει σε γαλλική brasserie, όπως και το Cellier Le Bistrot που προηγήθηκε, και συγχρόνως να θυμίζει στους Αθηναίους τον προσφιλή τους Απότσο, αλλά χωρίς να στερείται ιδίας προσωπικότητας και της απαιτούμενης ζεστασιάς, που μας κάνει να χαρακτηρίζουμε ένα χώρο «φιλόξενο».

Δεν θα επιχειρήσω καν να απαριθμήσω τις ενδιαφέρουσες ετικέτες κρασιού που αναμένεται να φθάσουν τις 500, μόλις ολοκληρωθεί ο κατάλογος, το φθινόπωρο. Θα σταθώ στις προσωπικές εισαγωγές του Γιώργου από τη Νότιο Γαλλία, στα νεοζηλανδέζικα λευκά, στα νοτιο-αφρικάνικα κόκκινα και θα πω όμως για πρώτη φορά, σε Τηλέμαχο, εκτίμησα απόλυτα την ομάδα του προσωπικού της σάλας, με τις μαύρες τους, μέσου μήκους ποδιές, με το πλατύ χαμόγελο και την καλή κατάρτιση που με έπεισαν πως μπορώ να έχω αξιώσεις από το σέρβις τους γιατί κι αυτοί είναι σε θέση να ανταποκριθούν.

Η φιλοσοφία του Τηλέμαχου, την οποία ακολουθούν μέχρι σήμερα τα άλλα δύο καταστήματα, δεν άλλαξε. Η ίδια έμφαση στο ποιοτικό κρέας, ίσως περισσότερο sourcing πρώτων υλών και μερικές επιπλέον προτάσεις, που επικεντρώνονται κυρίως στα τρία πλατό και στα ψητά στη rotisserie, αλλά και  σοφιστικέ μαγειρέματα και ψησίματα, στο rib-eye και στο T-bone από τη Macelleria Danielle Oberto, στο φιλέτο châteaubriant, στο κοντοσούβλι από μαύρο χοίρο και στη βραζιλιάνικη picanha από Black Angus. Φυσικά δεν λείπει ούτε το αφράτο μπιφτέκι από μαύρο χοίρο, ούτε ο βραστός σιδηρόδρομος λαδολέμονο, ούτε το φρικασέ, το καρπάτσο μοσχάρι και το ταρτάρ, που πιάτα θεωρούνται αυτονόητα σε όσους έχουν περάσει έστω και μια από τις δυο πόρτες της οδού Φραγκοπούλου.

Τη διαφορά εδώ την κάνουν τα τρία πλατό: το «μεζέδες κρέατος», που περιλαμβάνει αποξηραμένη ουρά βοδινού, πρόβειο μακράς ωρίμανσης, καπνιστή μοσχαρίσια γλώσσα και χοιρινή μπριζόλα, το ελληνικών τυριών και το mixte με σιδηρόδρομο, καβουρμά, πατάτες, μπριζόλες, φιλέτο και γλυκό, για 22 €, 18 € και 35 € αντίστοιχα, τα οποία χαμηλώνουν αισθητά το σύνολο του λογαριασμού μιας παρέας-σε περίπτωση που θελήσουν να τα μοιραστούν.

Πληροφορήθηκα πως η πρόθεση του Γιώργου Τσιλιγκίρη είναι να υπάρχουν και μεσημεριανές λύσεις για ένα ελαφρύ, αλλά πλήρες γεύμα γύρω στα 18 €, χωρίς το κρασί, γιατί η επιθυμία του είναι να προσελκύσει εργαζόμενους κάθε ηλικίας από τους μεγαλύτερους, που θα ήθελαν να προσέξουν τη γραμμή τους, μέχρι τους νεότερους που προτιμούν να φάνε στη μαρμάρινη μπάρα, καθισμένοι στα stools, πίνοντας κι ένα ποτήρι κρασί ή και να πάρουν ένα take away από το εξωτερικό μικρό μπαράκι, που ήδη λειτουργεί για τους περαστικούς.

Συνοψίζοντας τις εντυπώσεις μου θα πω πως από το πλατό των αποξηραμένων κρεάτων λάτρεψα την αποξηραμένη βοδινή ράχη, το αποξηραμένο πρόβατο μακράς ωρίμανσης. Μου δόθηκε η ευκαιρία όμως να θυμηθώ ξανά πως στον Τηλέμαχο τρώγαμε πάντα το ένα από τα δύο καλύτερα ταρτάρ της Αθήνας και επιβεβαίωσα την προτίμηση μου για το σωστά ωριμασμένο και άψογα ψημένο T-bone, που απαίτησε δίπλα του τη στιβαρή παρουσία ενός νεοκοσμίτικου σιρά.

Περιμένω, όταν κρυώσει ο καιρός, ότι ο κατάλογος να ενισχυθεί και με τα πιο χειμωνιάτικα και σκληροπυρηνικά διαμαντάκια, που μας έχουν συνηθίσει στα μαγαζιά τους οι αδελφοί Τσιλιγκίρη.

Θα επαναλάβω πως η βραδιά μας υποστηρίχτηκε από μια καλή ομάδα της σάλας, την οποία, παρακαλώ, να μη με διαψεύσει στο μέλλον.