Scala Vinoteca updated: Το «οπωσδήποτε» της οδού Σίνα

Όταν το Μάιο του 2016 ο Πάνος Δεληγιάννης έγραφε πως το Scala Vinoteca «περνά την καλύτερή του φάση», δε συμπεριέλαβε στην κριτική του- αποφεύγοντας έτσι το ρόλο του μελλοντολόγου-την πρόβλεψη του πόσο καλύτερη φάση θα μπορούσε να περνάει, δύο χρόνια μετά, αυτό το όμορφο wine-restaurant, με τον Δημήτρη Κοντόπουλο στα -μέχρι εδώ- καλύτερα του, να εξισορροπεί τις γεύσεις των πιάτων του ανάμεσα στην εκλέπτυνση του fine dining και στην καθησυχαστική απλότητα του φαγητού που αποκαλούμε «comfort».

Δεν μπορώ να είμαι σίγουρη τι ακριβώς ήταν αυτό που πυροδότησε τον ενθουσιασμό μου, το βράδυ που επισκέφθηκα το εστιατόριο. Κάπου ανάμεσα στον άψογα μαριναρισμένο τόνο (φωτό), που ήρθε μέσα σε ένα ανοιχτό ρολάκι από καπνισμένο, τραγανό φύκι nori, τις φίνες κροκέτες καραβίδας με το βοτσαλάκι παρμεζάνας με τρούφα και το βελούδινο chowder από όστρακα, με φρέσκο φιλέτο μπακαλιάρου και νιόκι πατάτας, αισθάνθηκα πως ήθελα να κρατήσω στο μυαλό μου ότι έτρωγα. Ένιωθα τις γεύσεις των υλικών, τις απολάμβανα τις διαφορετικές υφές τους και χαιρόμουν, συνειδητοποιώντας πως είχα προσθέσει μια ακόμα αγαπημένη διεύθυνση στο δικό μου χάρτη της γευστικής Αθήνας.

Εις επίρρωση της διαπίστωσης μου το σπαγγέτι με αστακό, ακύρωσε την προκατάληψη μου για τη θυσία του ευγενούς οστρακόδερμου στο βωβό της αστακομακαρονάδας. Το άμυλο των ζυμαρικών δεν επισκίαζε ούτε την ευωδιά του αστακού ούτε την ιδιομορφία της κρουστής του σάρκας, στιλπνά και στακάτα  στάθηκαν δίπλα του, για να τον επιβεβαιώσουν. Ίσως θα άξιζε να πω πως βρήκα ενδιαφέροντα και πολλά άλλα πιάτα, από την εισαγωγική σαλάτα των ωμών και ψητών baby λαχανικών με το dressing από γιαούρτι και βασιλικό ή το ceviche ροφού με σάλτσα εσπεριδοειδών και ψητά λαχανικά μέχρι την ταλιάτα χοιρινού Iberico με μικρές πατατούλες, καπνιστή πιπεριά και σάλτσα από αστεροειδή γλυκάνισο, όμως απαριθμώντας παραπάνω πιάτα θα σπαταλούσα το διαδικτυακό χώρο που διαθέτω, ενώ προέχει να προτείνω πως αξίζει να απολαύσετε τη συνολική εμπειρία του wine-restaurant, συμμετέχοντας στο παιχνίδι των οινικών συνδυασμών.

Ο κατάλογος των κρασιών που σχεδίασε η Ευαγγελία Κοντοπούλου σε συνεργασία με την sommeliere Αμάντα Κοντινού, πραγματικά, προσφέρεται για αυτό. Κλείνοντας, για παράδειγμα, το δείπνο σας με την τάρτα λεμονιού με παγωτό πραλίνα, θα μπορούσατε να δοκιμάσετε τουλάχιστον τέσσερις επιδόρπιους οίνους, από τον ελληνικό ή τον διεθνή αμπελώνα, που θα της ταίριαζαν γάντι. Το πως θα το χειριστείτε επαφίεται πάντα στη διάθεση σας για πειραματισμούς ή όχι.