Salonica: Η στιβαρή ελληνική κουζίνα του Σωτήρη Ευαγγέλου

05 Σεπτεμβρίου 2018
Θάλεια Τσιχλάκη
Η Θάλεια Τσιχλάκη εξηγεί γιατί πιστεύει πως η επιστροφή του Σωτήρη Ευαγγέλου και το opening του Salonica, στο ξενοδοχείο Makedonia Palace θα αποδειχτούν σημαντικά για τη Θεσσαλονίκη.
  • SALONICA: Η ΣΤΙΒΑΡΗ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΚΟΥΖΙΝΑ ΤΟΥ ΣΩΤΗΡΗ ΕΥΑΓΓΕΛΟΥ | Κριτικές Εστιατορίων
7.0
Ατμόσφαιρα:
Εξυπηρέτηση:
Κάβα:
3.5 / 5.0
3.5 / 5.0
3.5 / 5.0
Τύπος:
Ποιότητα:
Κουζίνα:
Casual & Chic
Μοντέρνα
Ελληνική

Ακόμα δεν είχε δύσει ο ήλιος, εκείνο το βράδυ στα μέσα του καλοκαιριού, όταν κάθισα στο τραπέζι της πολύ κομψά και μοντέρνα διακοσμημένης, ψηλοτάβανης αίθουσας του Salonica. Το φως που έμπαινε από τις τεράστιες τζαμαρίες και η θάλασσα που στραφτάλιζε στο βάθος δημιουργούσε μια πολύ ευχάριστη αίσθηση απεραντοσύνης, εντελώς στους αντίποδες του απρόσωπου ή του χαώδους.

Με το που σερβιρίστηκε, μάλιστα, εκείνο το αφρώδες κρασί στο ποτήρι μου κι ήρθαν τα στρείδια ένιωσα να επιστρέφω σε μια κοσμοπολίτισσα Θεσσαλονίκη παρελθόντων χρόνων. Κι ενώ άρχισαν να έρχονται στο τραπέζι μας τα βαθιάς νοστιμιάς κι απλά – σε εκφώνηση και μόνο, να το διευκρινίσω αυτό – πιάτα που είχαμε επιλέξει τόσο συνειδητοποιούσα τι εννοούσε ο σεφ όταν έλεγε, κι επαναλάμβανε ότι το ποιοτικό φαγητό θα πρέπει πρώτα να ευχαριστεί, πραγματικά, εκείνον που το τρώει, θα πρέπει να του ταιριάζει και να τον κάνει να νιώθει όμορφα.


Κι η αίσθηση αυτή, έλεγε, έχει να κάνει με την αγάπη με την οποία μαγειρεύτηκε το φαγητό και μετά αφορά την τεχνική ή την πρώτη ύλη. Θυμάμαι πως κάθε φορά που τον επαινούσαμε εκείνος απαντούσε πως προτιμούσε να δηλώνει ποιος είναι και τι ακριβώς κάνει με τη δουλειά του στην κουζίνα.

Κι αυτό ένιωσα εκείνο το βράδυ να αποτυπώνεται στα πιάτα του: Καταρχήν σε εκείνη την όμορφα χυλωμένη κακαβιά με μπακαλιάρο και γαρίδες και μετά στη σκορπίνα μπουρδέτο, με τον πηχτό ζωμό της από κρεμμύδια και το κόκκινο πιπέρι, στο αστακό και τις καραβίδες με χυλοπιτάκι στο μελωμένο ραγκού με το μοσχαράκι. Να πω όμως πως το επιδόρπιο του σεφ-ζαχαροπλάστη, Κυριάκου Νικολαΐδη, με την μπάλα σοκολάτας με κουκουνάρι, σταφίδες και κουλούρι Θεσσαλονίκης με παγωτό μακεδονικού χαλβά είναι το ιδανικό φινάλε για να κλείσει κανείς ένα γεύμα σε αυτό τον χώρο.

Όση ώρα διήρκησε το δείπνο μας, για κάποιο περίεργο λόγο, ένιωθα πως η κουζίνα του Σωτήρη Ευαγγέλου φέρει κάτι από τον τόπο που γεννήθηκε. Κάτι, όμως, που δεν σχετίζεται άμεσα με τον ίδιο τον τόπο. Εκφράζει μια καθαρότητα, μια ελληνικότητα, κάτι το οικείο, αλλά συνάμα και το στιβαρό. Είναι εκφραστική, σαν τη γλώσσα του νερού που κυλάει, κελαριστό, κάτω από τα πλατάνια, τις ιτιές και τις λεύκες στις όχθες του Τιταρήσιου ποταμού, εκεί, στον άγνωστο για τον πολύ κόσμο, Τύρναβο. Ένιωσα πως το ζητούμενο του είναι το αυθεντικό και το κατανοητό, παρότι η κύρια αίσθηση που αποκομίζει κανείς, δοκιμάζοντας είναι το «λεπτοδουλεμένα και φίνα». 


Ο Σωτήρης Ευαγγέλου είναι από εκείνους, τους ελάχιστους σεφ τους οποίους, πιστεύω, ότι δεν χρειάζεται καν να προσφωνήσει κανείς «σεφ» γιατί η μαγειρική τους προσωπικότητα είναι σαφώς ισχυρότερη από οποιοδήποτε τίτλο. Η χρονιά αυτή, που ξαναγύρισε στην πόλη από όπου ξεκίνησε, ουσιαστικά, την καριέρα του, 20 τόσα χρόνια πριν, θα μπορούσε να θεωρηθεί ως ένας σταθμός στην πορεία του. Γύρισε μάλιστα στο Makedonia Palace, το ξενοδοχείο, που του προσέφερε κάποτε μια καλή ευκαιρία να «ξεδιπλώσει» τον μαγειρικό του ταλέντο. Και το ξεδίπλωσε τόσο καλά, που γρήγορα έφτασε η μέρα που ο κόσμος χρειαζόταν να προνοήσει για να καταφέρει να βρει τραπέζι στο Porfyra το ονομαστό, τότε, roof top του ξενοδοχείου. Κι εκείνος ήταν μόλις 26 χρονών κι είχε αναλάβει τη θέση του executive σεφ, ηγείτο μιας μπριγάδας 35 μαγείρων και «έχτιζε» το μέλλον του. Σήμερα, βέβαια, γύρισε νιώθοντας πως δε συντρέχει καμία ανάγκη να αποδείξει το παραμικρό, γιατί η πορεία του δεν έπαψε ούτε στιγμή να θεωρείται λαμπρή. Ακόμα κι οι συνάδελφοι μιλούν με θαυμασμό για το ταλέντο του ως «δρομέας μεγάλων αποστάσεων». Είναι σεφ των μεγάλων μεγεθών, που είναι ικανός να εξυπηρετεί πολύ κόσμο και ταυτόχρονα να προσφέρει μια πολύ υψηλή ποιότητα, χρησιμοποιώντας τα καλύτερα προϊόντα της ελληνικής γης και παραμένοντας ο απόλυτος εκφραστής της κουζίνας του τόπου μας, την οποία γνωρίζει σε βάθος και μάλιστα επιδιώκει να την αναδείξει, με πιάτα πολύ υψηλού επιπέδου, όπου η ποιότητα δεν ταυτίζεται αποκλειστικά με την υψηλή τιμή της.

Σκεφτείτε μόνο πως καταφέρνει να φτάσει αυτή την αρτιότητα στο Salonica, που είναι το κεντρικό εστιατόριο του ξενοδοχείου και λειτουργεί ως ένα all day εστιατόριο, που σερβίρει πρωινό, μεσημεριανό και βραδινό – εστιασμένα πάντα στην ελληνική κουζίνα.

Η Κλίμακα της Βαθμολογίας
0 - 4
Κακό
4.5 - 5
Μέτριο
5.5
Αποδεκτό
6 - 6.5
Καλό
7 - 7.5
Πολύ Καλό
8 - 8.5
Εξαιρετικό
9 - 10
Άριστο
*«βελάκι-σύμβολο»: το βελάκι προς τα πάνω, δεξιά από τον βαθμό, αν εμφανίζεται, συμβολίζει εστιατόριο που είναι κοντά στο να ανέβει το επόμενο βαθμολογικό σκαλοπάτι.
Σχόλια Χρηστών

Συνδεθείτε ή Εγγραφείτε για να συμμετάσχετε στη συζήτηση

MOET