Espera, κομψό all-day στέκι ΤΟ ΕΣΤΙΑΤΟΡΙΟ ΕΧΕΙ ΚΛΕΙΣΕΙ

Το Espera άνοιξε πριν μερικές μέρες, στην οδό Τατοϊου, κάτω από τον σταθμό του τρένου της Κηφισιάς. Ένα κομψό, καλόγουστο σπίτι -που στέγαζε το Jazz Bar- το φιλοξενεί και η όμορφη αυλή είναι το ατού του για τώρα το καλοκαίρι. Τα λευκά μεταλλικά έπιπλα που θυμίζουν παλιά φερ-φορζέ και τα μεγάλα δέντρα δίνουν τον τόνο.

Η κουζίνα προτείνει μια σειρά από δημοφιλή πιάτα, χωρίς όμως κάποια ιδιαίτερη ταυτότητα. Ακολουθεί δηλαδή την πεπατημένη που θέλει τα all-day restaurants να σερβίρουν λίγο από όλα. Δοκιμάζοντας διάφορα, διακρίνω τις καλές προθέσεις και το μεράκι αλλά και μια σειρά από μικρές ή μεγαλύτερες αστοχίες που αν διορθωθούν μπορούν εύκολα να βελτιώσουν όσο πρέπει την συνολική εικόνα.

Οι σαλάτες, ας πούμε, είναι φρέσκες και γευστικές, αλλά τα ντρέσινγκ τους πρέπει να είναι πιο αιχμηρά και δροσιστικά. Το ταρτάρ του σολομού θέλει λίγο περισσότερο δούλεμα και δεν πρέπει να σερβίρεται τόσο παγωμένο (αντίθετα το καρπάτσο μοσχαριού είναι άψογο και με πολύ ωραίο ελαιόλαδο). Το ριζότο μανιταριών είναι πεντανόστιμο, αρωματικό και αρκετά χυλωμένο, είναι όμως και παραβρασμένο. Το ψωμάκι στο burger μπορεί να είναι home-made αλλά δεν ταιριάζει τόσο σε ένα burger, ούτε και οι σος μουστάρδας και η –καλή- χειροποίητη bbq sauce που απλά  σχηματίζουν μια δίχρωμη θάλασσα στο πιάτο^ θα πρέπει είτε να μπαίνουν σε ξεχωριστά μπολάκια, είτε να μπαίνει όση πρέπει στο ίδιο το burger. Επίσης αντιλαμβάνομαι την συγγένεια παντσέτας και μπέικον, ωστόσο μια παντσέτα διαγωνίως πάνω από ένα μπιφτέκι μου φαίνεται επιεικώς άστοχη επιλογή! Τέλος, η πικάνια είναι νόστιμη και τρυφερή (θα ήθελα ένα πιο σιτεμένο και «ηλικιωμένο» ζώο ωστόσο), χρειάζεται όμως προσοχή στο κόψιμο όταν φτάνει στο τραπέζι ώστε οι φέτες να είναι λεπτές και ομοιόμορφα κομμένες για να μπορούν να τελειώσουν σωστά το ψήσιμό τους στο τραπέζι. Από την άλλη η τεράστια χοιρινή σπαλομπριζόλα ήταν εξαιρετική!

Τα επιδόρπια και τα παγωτά είναι επίσης καλοφτιαγμένα, με την μους σοκολάτας να χρειάζεται την περισσότερη δουλειά στην υφή της και το πρωτότυπο προφιτερόλ με κεράσι να πρέπει να γίνει πιο έντονο και εκφραστικό. Το σέρβις είναι πολύ ευγενικό και πρόθυμο και υποθέτω ότι θα συντονιστεί καλύτερα μόλις περάσει η μπόρα των πρώτων ημερών, ενώ η λίστα των κρασιών δίνει λύσεις, αν και είναι σύντομη και συμβατική.

Το Espera μπορεί να διορθώσει τις αδυναμίες του αρκετά εύκολα, ιδιαίτερα αν τις συνειδητοποιήσει και να γίνει μια πιο ήσυχη και καθημερινή πρόταση στα φιλόδοξα και λαμπερά all-day μαγαζιά που άνοιξαν τον τελευταίο καιρό στην Κηφισιά. Και στον στόχο αυτό θα το βοηθούσε αν συγκρατούσε και λίγο περισσότερο τις –αρκετά καλές ήδη- τιμές του.