Bungalow 7: Ο Ντίνος Φωτεινάκης πετάει στα Αστέρια της Γλυφάδας

Καιρός ήταν να πάρει η αθηναϊκή Ριβιέρα επιτέλους τα πάνω της και μπορεί το υπερπαραγωγικό project στο Ελληνικό ακόμη να αργεί, ωστόσο η παραλία στολίζεται σιγά σιγά με πολύ καλά ξενοδοχεία και εστιατόρια που ανεβάζουν το ποιοτικό επίπεδό της. 

Το Bungalow 7 άνοιξε στα περίφημα Αστέρια της Γλύφαδας, εκεί όπου αν γυρνούσαμε το ρολόι εξήντα χρόνια πίσω, θα βλέπαμε τον Ωνάση με την Κάλλας και τον JFK με την Τζάκι Κένεντυ να κάθονται στα διπλανά τραπέζια και στη σκηνή να τραγουδούν οι αδερφές Μπρόγιερ. Κι όμως, τα Αστέρια στη Γλυφάδα κάποτε ακτινοβολούσαν γοητεία και κοσμοπολιτισμό. Σχετικά γρήγορα, όμως, παρήκμασαν μέχρι που ο Όμιλος Παπαθεοχάρη ένωσε φέτος τις δυνάμεις του με την Grivalia για να αναβιώσει αυτόν τον ιστορικό χώρο και κάπως έτσι γεννήθηκε το Bungalow 7.

O Απόλλωνας Παπαθεοχάρης είναι καλλιτεχνική φυσιογνωμία, γεγονός το οποίο απέδειξε περίτρανα στο Bungalow 7, μια και επιμελήθηκε με φοβερή κατά τη γνώμη μου καλαισθησία αυτό το υπερμέγεθες beach restaurant bar απ’ άκρη σ’ άκρη. Στην εσωτερική του σάλα κλέβει την παράσταση η μπάρα: μέχρι κι εγώ που εδώ και κάποια χρόνια δεν τις πολυσυμπαθώ, σκέφτηκα να καθίσω για ένα ποτό μόλις την είδα. Κατά τα άλλα, βρήκα πολλά στοιχεία που μου φάνηκαν κομψά σε αυτό το μικροσύμπαν που κλείνει υπαινικτικά το μάτι σε εκείνη τη μακρινή εποχή, χωρίς όμως να χάνει την επαφή του με το καλό γούστο του σήμερα. Και έπειτα βγαίνεις έξω, στην παραλία όπου μπροστά της απλώνονται τα θερινά τραπέζια του εστιατορίου, ενώ υπάρχει και μια μεγάλη πισίνα με day beds, ενώ εκεί λειτουργεί κι ένας ξεχωριστός χώρος που σερβίρουν το σούσι τους. Το σέρβις είναι επαγγελματικό και πρόσχαρο. Αν έχω να κάνω μια επισήμανση, αυτή θα είναι για τη λίστα των κρασιών: έχει ενδιαφέρον και σχετικό εύρος, αλλά σηκώνει αρκετή βελτίωση ακόμη για να γίνει δελεαστική.

Φεύγοντας από την εικόνα του Bungalow 7, αυτό που το βάζει τουλάχιστον στο δικό μας μικροσκόπιο είναι η παρουσία του σεφ Ντίνου Φωτεινάκη (Σπονδή, Bill & Coo Mykonos) στη κουζίνα και ο τρόπος που έχει να ραντίζει με το δικό του ξεχωριστό στυλ ένα έξυπνα δομημένο και χαλαρωτικό μενού, το οποίο δίνει έμφαση στη κρέατα, ωστόσο έχει ωραία πιάτα κατά τη «διαδρομή»: Να, όπως το καλοφτιαγμένο pain au let με αβοκάντο ταραμά και αυγά σολομού. Πιστεύω ότι όσο γίνεται η βάση του πιο αέρινη, τόσο θα κερδίσει πόντους. Στο Bungalow 7 δοκίμασα αυτή τη φορά, ίσως την καλύτερη σαλάτα με kale που έχω φάει ποτέ στην Αθήνα. Τη σερβίρουν με μια φανταστική σάλτσα από σησαμέλαιο, πίκλα αγγουριού και καπνιστό χέλι. Αλλά και στο section “ωμά” ο πολύ ταλαντούχος Φωτεινάκης - μιλάμε για έναν από τους καλύτερους μάγειρες που έχουμε στην Ελλάδα - τα πηγαίνει μια χαρά: από όσα πήραμε, ξεχωρίζω τις εξαιρετικές γαρίδες από την Κοιλάδα που σερβίρονται με φυσικά wakame και φυστίκι Αιγίνης. Πρόκειται για ένα πιάτο που θα μπορούσε να σταθεί σε οποιοδήποτε βραβευμένο εστιατόριο και που πρέπει να κρεμάσουν τη φωτογραφία του στην κουζίνα για να τους δείχνει τον δρόμο προς την αριστεία. 

Αρκετές σπεσιαλιτέ κινούνται κοντά σε αυτό το υψηλό επίπεδο, υπάρχουν όμως και πιάτα, όπως τα dumplings με wagyu που υστερούν σε υφή και τα εντελώς αδιάφορα mini burgers, που χρειάζονται βελτιώσεις για να σταθούν δίπλα στις δυνατές γευστικές στιγμές του Bungalow 7. Ο Ντίνος Φωτεινάκης είναι μάγειρας υψηλών προδιαγραφών κι όταν θέλει να πετάξει άσσους από το μανίκι, βρίσκει τους τρόπους. Μου έφυγε το σαγόνι από την υπέροχη pasta του με κόκκινες ωμές γαρίδες και χαβιάρι σε μια πλούσια αλλά ταυτόχρονα και πολύ ντελικάτη bisque ντομάτας. Σε αυτό το περιβάλλον προσωπικά δεν με ενοχλεί καθόλου το high στοιχείο, ιδιαιτέρως δε όταν η τεχνική, η ακρίβεια στις λεπτομέρειες και τα αρώματα στο σούσι είναι εκεί. Το επιμελείται με μεράκι και επιτόπου το εκτελεί ο Γρηγόρης Αποστόλου. 

Τα γλυκά στο Bungalow 7 έχουν κι αυτά την χάρη τους: φοβερά νόστιμο το Paris Brest αλλά πρέπει να ελαφρύνει κάπως η ζύμη του. Πολύ  καλύτερο το ινσταγκραμικό tea-ramisu με λαμπερή κρέμα πράσινου τσαγιού matcha και φινετσάτη πυκνότητα.