48 Urban garden: χαλαρό, cool & νόστιμο

Μπορεί το 48 Urban garden, εκ πρώτης όψης, να μην έχει τίποτα κοινό με το 48 the restaurant, πέρα από την διεύθυνση, αν το σκεφτείς καλύτερα όμως έχει ένα πολύ ουσιαστικό κοινό μ’ αυτό: concept. Διαφορετικό βέβαια, αλλά απολύτως σύγχρονο και πολύ ενδιαφέρον. Εδώ αξίζουν συγχαρητήρια στους δημιουργούς του Ιλεάνα Τούντα και Γιώργο Βαρβαρίτη.

Μπαίνοντας στο κτίριο της γκαλερί της Ιλεάνας Τούντα, συνειδητοποιώ ότι η ονομασία Urban garden αφορά το σύνολο του χώρου. Η παλιά κεντρική σάλα του εστιατορίου έχει ντυθεί με πλαστικό κισσό και ένα airstream σε χρώμα μεταλλικό παίζει τον ρόλο του –ακινητοποιημένου- food-truck και δίνει το στίγμα στον χώρο. Οι τεράστιες, ορθάνοιχτες τζαμαρίες οδηγούν στην αυλή που είναι διαμορφωμένη σε επίπεδα, με ντεκ, τραπέζια πικ-νικ, ψηλούς πάγκους, μποστάνια με λαχανικά και φρούτα, μυρωδικά κλπ. Το σκηνικό είναι πραγματικά υπέροχο και απόλυτα χαλαρό. Οι αρχιτέκτονες Κατερίνα Αποστόλου & Μίννα Κολάκη του γραφείου AK-A έχουν κάνει πραγματικά εξαιρετική δουλειά! Οι ωραίες μουσικές soul, jazz & funk συμπληρώνουν το όμορφο σκηνικό.

Στην κουζίνα, ο νεαρός σεφ Γιάννης Κανδυλίδης παίζει με καλές πρώτες ύλες της εποχής και προτείνει ένα σύντομο αλλά πολύ ενδιαφέρον μενού με multi-ethnic ψυχή. Το μεγάλο προσόν των πιάτων του είναι ότι δεν φοβούνται τις γευστικές εντάσεις και τα πληθωρικά αρώματα, το μειονέκτημά τους είναι οι τεχνικές ατέλειες που τα κρατούν ένα επίπεδο κάτω από αυτό που -είναι σαφές ότι- θα μπορούσαν να φτάσουν. Ας μην ξεχνάμε ωστόσο ότι το μαγαζί είναι μόλις στον πρώτο μήνα της λειτουργίας του. Και επίσης πρέπει να πω ότι οι τιμές είναι ιδιαίτερα προσιτές οπότε η σχέση ποιότητας-τιμής είναι πολύ καλή, ενώ η σχέση τιμής-ενδιαφέροντος είναι κορυφαία.

Δοκίμασα το γκασπάτσο ντομάτας ενισχυμένο με αβγό και προσούτο, μια πυκνή, γευστική κρύα σούπα πιο πληθωρική προφανώς από την κλασική γκασπάτσο αλλά και χωρίς την αιχμηρή δροσιά της. Το σεβίτσε με λαβράκι, -εξαιρετικά- ντοματίνια, -λίγο άγουρο- μάνγκο, αβοκάντο, λάιμ και κόλιανδρο ήταν το καλύτερο πιάτο της βραδιάς: αρωματικό, δροσερό, αιχμηρό όσο πρέπει, υπόγεια πικάντικο. Μόνη παρατήρηση είναι ότι χρειάζεται λίγη παραπάνω προσοχή στο κόψιμο του ψαριού. Στην συνέχεια, το Moroccan burger ήταν μια πολύ έξυπνη ιδέα με ψιλοκομμένη ντομάτα-αγγούρι-κρεμμυδάκι χαρίσσα και λίγο γιαούρτι. Πολύ νόστιμη συνταγή που προδιδόταν από το παραψημένο και όχι τόσο «κρεάτινο» μπιφτέκι και το ψωμί. Ανοίγω μια παρένθεση εδώ. Το ψωμί στα burger δεν πρέπει να είναι τόσο πολύ, τόσο πλούσιο και έντονο γιατί τότε πνίγει τις άλλες γεύσεις και καταργεί την ισορροπία. Το κοτόπουλο μαριναρισμένο σε σόγια και μέλι σερβίρεται με χόρτα από παντζάρια και κάσιους. Πρόκειται για μια ακόμη πολύ καλή συνταγή, με τα υλικά να συνδυάζονται άψογα που έχανε πόντους επειδή το κοτόπουλο ήταν παραψημένο και στεγνό. Πολύ καλή, τέλος, ήταν η αφράτη μους σοκολάτας Valrhona. Σε όλα αυτά προσθέστε τα ενδιαφέροντα κοκτέιλ και μια λίστα κρασιών που αν και πιο σύντομη από ότι θα την ήθελα, δίνει λύσεις.

Το 48 Urban garden είναι από τα πιο ενδιαφέροντα ανοίγματα των τελευταίων ετών και είμαι βέβαιος ότι σύντομα θα είναι και ακόμη καλύτερο γευστικά. Όπως και να έχει όμως είναι μια εξαιρετική και προσιτή ιδέα για χαλαρή έξοδο.