Γαστρονομικός ωχαδερφισμός

31 Μαρτίου 2021
Πάνος Δεληγιάννης
Το «Ωχ βρε αδερφέ» είναι μια από τις κατάρες των Ελλήνων και εκτείνεται σε κάθε πεδίο δημόσιου διαλόγου. Είμαι βέβαιος πως αν το ξεπεράσουμε και αρχίσει ο καθένας μας να δίνει περισσότερη σημασία σε όλα θα έχουμε κάνει ένα σημαντικό βήμα εμπρός. Τουλάχιστον ας ξεκινήσει ο καθένας με τα θέματα που αφορούν το πεδίο των ενδιαφερόντων του …είναι προτιμότερο από το τίποτα.
  • ΓΑΣΤΡΟΝΟΜΙΚΟΣ ΩΧΑΔΕΡΦΙΣΜΟΣ | Editor's Note

Το αντίθετο του ελληνικού «ωχαδερφισμού» ή ζαμανφουτισμού αν προτιμάτε δεν είναι η γκρίνια όπως πολλοί φαίνεται να θεωρούν, είναι κυρίως η κοινωνική ευαισθησία σε αντίθεση με την κοινωνική οκνηρία. Τα παραδείγματα γύρω μας είναι κυριολεκτικά άπειρα, εγώ όμως θα ασχοληθώ με το κρασί …είπαμε ο καθένας ας ξεκινήσει από το πεδίο των ενδιαφερόντων του. Αφορμή; Μα το περίφημο θέμα με τα κρασιά του επίσημου δείπνου που παρέθεσε η Προεδρία της Δημοκρατίας για τα 200 χρόνια από την Ελληνική Επανάσταση. Τα social media πήραν φωτιά με απόψεις ένθεν κακείθεν. Έγραψε και ο Ντίνος Στεργίδης ένα θαυμάσιο άρθρο εδώ, έγραψαν και πολλοί άλλοι. Ακόμη περισσότεροι όμως αντέδρασαν με το κλασικό «έλα μωρέ τώρα…υπερβολές». Και αν αυτό το παράδειγμα ωχαδερφισμού είναι κατανοητό σε ανθρώπους που δεν τους απασχολεί η γαστρονομία και το κρασί, σε εμένα προσωπικά είναι ακατανόητο όταν εκφράζεται από ανθρώπους που έχουν αφιερώσει τη ζωή τους στο κρασί …ή όταν αυτοί δεν αντιδρούν προτιμώντας την εκκωφαντική σιωπή. Και φυσικά όλα αυτά πρέπει απλώς να είναι αφορμή για συζήτηση και βελτίωση, όχι για τσακωμό και φαγωμάρα!

Δεν θα υπεισέλθω στην ουσία του ζητήματος. Ο Ντίνος Στεργίδης με κάλυψε πλήρως, θα πω απλά για να αστειευτώ ότι όποιος διάλεξε τα κρασιά (χωρίς κανένα ορατό concept) θα μπορούσε να έχει επιλέξει τα ευχάριστα κρασιά της φωτογραφίας και να έχει κάνει το ίδιο ακριβώς statement!

Σχόλια Χρηστών

Συνδεθείτε ή Εγγραφείτε για να συμμετάσχετε στη συζήτηση

ΚΩΣΤΑΣ Π. - 31 Μαρτίου 2021

Διάβασα σήμερα ένα άρθρο στο οποίο ο σεφ του δείπνου αναφέρει ότι τουλάχιστον το επιδόρπιο κρασί ήταν επιλογή της Προέδρου, όπως κι επιλογή της ήταν στο δείπνο συνολικά να δοθεί έμφαση σε μικρούς παραγωγούς. Αυτό προσωπικα με οδηγεί στο συμπέρασμα ότι μπορεί να έπλεξε και τα υπόλοιπα κρασιά. Το σχόλιό σας είναι πολύ εύστοχο, παρόλο που διαφωνώ στην ουσία του άρθρου του κ. Στεργίδη. Παράλληλα θεωρώ ότι ο κάθε ένας από εμάς θα επέλεγε διαφορετικά κρασιά για το συγκεκριμένο δείπνο, με διαφορετική λογική και στόχευση. Και εκεί ακριβώς θεωρώ ότι είναι η πρόοδος του ελληνικού κρασιού: τα κρασιά δεν επιλέχθηκαν τυχαία αλλά με συγκεκριμένο σκοπό, είτε συμφωνούμε είτε όχι με το σκοπό και τη συγκεκριμένη επιλογή. Αυτό από μόνο του είναι μια νίκη για το ελληνικό κρασί που αν μη τι άλλο αναδεικνύει την πρόοδο και τον πλουραλισμού του ελληνικού αμπελώνα.

ΠΑΝΟΣ ΔΕΛΗΓΙΑΝΝΗΣ - 31 Μαρτίου 2021

Σας ευχαριστώ για το σχόλιό σας. Ασφαλώς μπορούμε να συμφωνούμε ή να διαφωνούμε, απλά ειλικρινά αδυνατώ να σκεφτώ συγκεκριμένη λογική στην επιλογή των κρασιών ...ειδικά για την συγκεκριμένη περίσταση και σίγουρα η λογική επιλογής των κρασιών δεν συνάδει με την επιλογή του σεφ. Δεν γνωρίζω αν η Πρόεδρος τα επέλεξε ή αν επέλεξε μόνο το επιδόρπιο κρασί, το βέβαιο είναι ότι δεν μπορεί αυτό να είναι αρμοδιότητα της Πρόεδρου (στο σημείο αυτό να δηλώσω προσωπικά ότι τη θαυμάζω και είμαι πολύ ικανοποιημένος με την επιλογή/εκλογή της). Το βέβαιο είναι ότι το συγκεκριμένο περιστατικό απλά ανέδειξε το γεγονός ότι η Προεδρία της Δημοκρατίας πρέπει να έχει κάποιο σύμβουλο, κάποιον μηχανισμό, κάτι τέλος πάντων που να εγγυάται την ορθότερη διαχείριση τέτοιων γευμάτων και ευκαιριών.