Πριν από λίγες μέρες είχα την πρώτη μου επαφή με την Σκιάθο. Οδήγησα περίπου 1,5 ώρα την Αθηνών-Λαμίας, έφτασα στον κακόγουστο Άγιο Κωνσταντίνο και από εκεί πήρα το highspeed για το νησί.
Η πρώτη επαφή είναι “νησιώτικη”. Το λιμάνι είναι γραφικό όσο περιμένεις, τουριστικό όσο "επιβάλλεται" και με κόσμο που σουλατσάρει μόνιμα πάνω-κάτω όλες τις ώρες της ημέρας.Είναι ένα “εύκολο” νησί, με την έννοια ότι πέρα από την Χώρα υπάρχει ουσιαστικά ένας μόνο δρόμος που να σε πηγαίνει από τη μία άκρη στην άλλη, ενώ στα παρακλάδια του τις περισσότερες φορές συναντάς πράγματι υπέροχες παραλίες με ολόχρυση άμμο οι οποίες μάλιστα ξεπερνούν τις 60 στο σύνολο.
Δεν ξέρω αν έφταιγε η συγκεκριμένη περίοδος αλλά το μάτι έπεφτε μόνο σε ξένους τουρίστες, μεγάλους σε ηλικία οι οποίοι ωστόσο σημείωναν με αξιοπρόσεκτο τρόπο πως επιλέγουν το συγκεκριμένο νησί εδώ και περισσότερα από 20 χρόνια. Και κάπου εδώ είναι που σκέφτεσαι ότι έχουμε τόσες επιλογές από τα ελληνικά νησιά, με τόσες διαφορετικότητες και κατάλληλες για όλα τα γούστα που καλώς ή κακώς σνομπάρουμε αρκετά περιπτώσεις σαν τη Σκιάθο. Όπως και να`χει, στο νησί θα βρούμε δεκάδες beach bars με δυνατή μουσική, πλαστικά κερασάκια στα cocktails, κορίτσια με σκουλαρίκια στους αφαλούς στο service και λοιπές εικόνες που ταιριάζουν άψογα σε πιτριρίκια που μόλις τέλειωσαν το σχολείο και που αναζητούν επίμονα το “all day party”, ή και τον “χαμό” που θεωρώ πως θα με απέτρεπε από το να επιστρέψω εδώ με πιο ρομαντική διάθεση ή ακόμα και με την δική μου παρέα -έχω άλλωστε περάσει για τα καλά την after school ηλικία.
Skiathos Palace, το ιστορικό "καλό" ξενοδοχείο του νησιού
Κατά τα άλλα, αξιοπρόσεκτος είναι και ο τομέας της διαμονής. Υπάρχουν πολλές επιλογές σε δωμάτια, κάποιες καταπληκτικές σε ενοικιαζόμενα σπίτια και βίλες με ασύλληπτη θέα, ωστόσο τα ξενοδοχεία αν και φέρουν την ταμπέλα των 4 ή των 5 αστέρων κάπου σα να έχουν μπερδευτεί, κάπου σα να μην τους έφτασαν τα λεφτά για ολικές ανακαινίσεις, κάπου σα να μην τα ενδιαφέρει αυτό το high quality πακέτο που θα έφερνε στο νησί έναν διαφορετικού τύπου τουρισμό. Σε ό, τι αφορά την εστίαση, δεν υπάρχει κάποιο τοπικό προϊόν στο οποίο θα σταθώ -αν και όπως έμαθα γίνεται μία προσπάθεια για να γίνει ΠΟΠ το κουκουνάρι από τη διάσημη παραλία των Κουκουναριών κάτι που μόνο ως θετικό βρίσκω. Ως προτάσεις, θα πρότεινα ένα δείπνο στο Καρνάγιο, στο λιμάνι της Σκιάθου, ένα μέρος στο οποίο συνάντησα όλο το “πακέτο” που θεωρώ πως πρέπει να αναζητά κανείς στις μέρες μας: Ποιότητα στο φαγητό, ευχάριστο service, όμορφος καλοκαιρινός χώρος, τιμές που ξέρουν τους καιρούς που διανύουμε.
Πολλά αστεράκια, θα βάλω σαφώς και στο ολοκαίνουριο Ergon που θα συναντήσουμε στην Παπαδιαμάντη (τον κεντρικότερο δρόμο της Χώρας). Πρόκειται για το γεμάτο ελπίδες και γεμάτο Ελλάδα project του Ergon της Θεσσαλονίκης που ξεκίνησε τη λειτουργία του ως παντοπωλείο ελληνικών προϊόντων από κάθε γωνιά και πιστοποιημένο μικροπαραγωγό της Ελλάδας και που μετέπειτα συνεργάστηκε με τον Δημήτρη Σκαρμούτσο ο οποίος προσάρμοσε τα προϊόντα των ραφιών και στην κουζίνα. Έτσι, ένα μοντέρνο παντοπωλείο-εστιατόριο με open κουζίνα βρίσκεται πλέον και στην καρδιά της Σκιάθου αποτελώντας μια στάση που αφενός αξίζει να κάνει ο Έλληνας και αφετέρου να γνωρίζει και να αγαπά ο ξένος.
Όσο για το τέλος, πάρτε μαγιό, ανακαλύψτε παραλίες -κοσμικές ή απόμερες- ή αναζητήστε τις “safe” επιλογές όπως οι Κουκουναριές, η Βρωμόλιμνος, οι κόλποι της Μπανάνας ή η τόσο διαφορετική που θα συναντήσετε στην περιοχή Λαλάκια. Και όλα αυτά, με φόντο ένα καταπράσινο νησί και με παρελθόν γραμμένο από τον Αλέξανδρο Παπαδιαμάντη.
Συνδεθείτε ή Εγγραφείτε για να συμμετάσχετε στη συζήτηση