Τραβόλτα, ψαροφαγία επιπέδου

23 Οκτωβρίου 2013
Πάνος Δεληγιάννης
Τραβόλτα εστιατόριο κριτική Περιστέρι Σπύρος Λιάκος
Ενάμιση χρόνο μετά η συνεργασία των Σπύρου & Βαγγέλη Λιάκου του Base Grill, με τον Ανέστη Λαμπρόπουλο (γιο του θρυλικού «Τραβόλτα») έχει οδηγήσει σε μια από τις κουρυφαίες ψαροταβέρνες της Αθήνας!
7.5
Ατμόσφαιρα:
Εξυπηρέτηση:
Κάβα:
3.0 / 5.0
3.0 / 5.0
3.0 / 5.0
Τύπος:
Ποιότητα:
Κουζίνα:
Ταβέρνα
Μοντέρνα
Ψάρι


Οι αδελφοί Λιάκου στο Base Grill κάνουν –σιωπηλά- μια απίστευτη δουλειά με τις πρώτες ύλες τους. Και δεν αναφέρομαι μόνο στο προφανές… το κρέας, αλλά στα πάντα. Καλλιεργούν οι ίδιοι χωράφια, αγοράζουν από το γνωστό «Ραδίκι», συμμετέχουν σε φάρμες. Κάποια στιγμή θα σας τα πω όλα αυτά πιο αναλυτικά, όμως το σημαντικό για την συγκεκριμένη κριτική είναι ότι το ίδιο κάνουν και εδώ, στο «Τραβόλτα». Αποτέλεσμα; Ξεκινούν με γκολ από τα αποδυτήρια χάρη στην νοστιμιά και τη ζωντάνια ψαριών, θαλασσινών και λαχανικών!


Δεν είναι όμως μόνο η πρώτη ύλη που κάνει αυτή την ψαροταβέρνα μοναδική. Είναι επίσης ο συνδυασμός τεχνικής, τελειομανίας και σε ορισμένες περιπτώσεις έμπνευσης. Εδώ, ας πούμε, δοκίμασα την καλύτερη ταραμοσαλάτα που έχω φάει! Ήταν απίστευτα βελούδινη στην υφή, φίνα και ταυτόχρονα γευστική και έντονη. Εξίσου υψηλού επιπέδου ήταν και τα τηγανιτά μπαρμπούνια. Ολόφρεσκα, νόστιμα και αρωματικά ήρθαν σε φιλέτα τόσο αέρινα τηγανισμένα που βάζουν τα γυαλιά στην τεμπούρα του καλύτερου γιαπωνέζικου εστιατορίου, ενώ μαζί τους έρχεται τηγανισμένο και το κόκκαλο (έχετε δοκιμάσει το αντίστοιχο με τη γλώσσα στο Matsuhisa;) που είναι πραγματικά απίστευτος μεζές! Ταυτόχρονα όμως εδώ σερβίρεται μια σειρά από «μαγειρευτά» πιάτα ψαριού που ξεχωρίζουν για την πληθωρική νοστιμιά τους. Το σπετζοφάι για παράδειγμα, γίνεται εδώ με γευστικότατα λουκάνικα από φρέσκια σουπιά και έξοχα μελωμένες πιπεριές και ντοματάκια. Κάθε μπουκιά του είναι μια γευστική βόμβα που όμως καταφέρνει να ισορροπεί θαυμάσια. Το ίδιο και το κριθαράκι με μελάνι σουπιάς και φρέσκιες σουπιές ή τα φρέσκα ταλιολίνι με διάφορα θαλασσινά, που μπορεί να είναι μια ιδέα παραβρασμένα (το φρέσκο ζυμαρικό βλέπετε δύσκολα γλυτώνει από αυτή την παγίδα) αλλά τόσο νόσττιμα!

Στο Τραβόλτα θα βρείτε και κλασικά ψάρια για σχάρα ή τηγάνι, όμως ο σκοπός τους είναι μας αποδείξουν ότι και τα «δεύτερα» ψάρια όταν είναι ολόφρεσκα και ψήνονται, τηγανίζονται ή μαγειρεύονται σωστά είναι ικανά να χαρίσουν μεγάλες συγκινήσεις^ εμένα προσωπικά με έπεισαν δοκιμάζοντας την άψογα ψημένη γόπα. Παράλληλα υπάρχουν και πιο απρόσμενες αλλά πραγματικά ενδιαφέρουσες δημιουργίες όπως είναι, για παράδειγμα, αυτή η σπιτική τερίνα φουαγκρά με αβγοτάραχο Τρικαλινού.

Το δείπνο κλείνει με –κερασμένα- μια πολύ φίνα και αέρινη μους γιαουρτιού με σπιτικά γλυκά κουταλιού από τα οποία το ντοματάκι είναι πραγματικά ασυναγώνιστο. Η μους σοκολάτας και η lemon-pie του Pastry Family όμως δεν στέκονται στο ύψος της κουζίνας.

Σε ότι αφορά στην λίστα κρασιών και ποτών τέλος, επικρατεί και εδώ η λογική του Base Grill με την οποία δεν συμφωνώ, ωστόσο εδώ υπάρχει και μια πολύ μεγάλη συλλογή από ούζα και τσίπουρα. Μου είπαν ότι η λίστα αλλάζει οπότε επιφυλάσσομαι, θα πω όμως την σκέψη μου. Η κουζίνα είναι τόσο καλή, ψαγμένη και ανήσυχη που όσο και αν κατανοώ την λογική της παρέλασης ούζων και τσίπουρων (και λόγω περιοχής και λόγω τιμών), θα ήθελα μια αντίστοιχα ψαγμένη λίστα κρασιών που θα την «πούλαγαν» με την ίδια ζέση που πουλάνε και το φαγητό τους. Με πιάτα όπως αυτά που περιέγραψα θα ήθελα να βρω εδώ πολλά ροζέ κρασιά, παλαιωμένα λευκά αλλά και κάποια καλά αφρώδη. Στην θέση τους μάλιστα θα έπαιζα με ποτήρια και θα εκτόξευα την ικανοποίηση όσων ακολουθούσαν τις προτροπές μου. Ειλικρινά, σκέφτομαι τα μπαρμπούνια με ένα ποτήρι καλή σαμπάνια, το σπετζοφάι με ένα πληθωρικό ροζέ, τα ταλιολίνι με μια κορυφαία παλαιωμένη, βαρελάτη Σαντορίνη και πιστεύω ότι το δείπνο αυτό άνετα θα μετακόμιζε από την κατηγορία του «πολύ καλού» στην κατηγορία της «εμπειρίας»!

·  Φωτογραφίες Alexandros Karavaselas

Η Κλίμακα της Βαθμολογίας
Ιστορικό Άρθρου