The Bar in Front of the Bar: Από ένα ποτήρι στο χέρι στην κορυφή του κόσμου

Θυμάμαι την πρώτη βραδιά σαν να ήταν χθες. Ένα αυτοσχέδιο μπαρ, λίγα μπουκάλια, ένας πάγκος μπροστά από έναν ακόμη κλειστό χώρο και όμως, κάτι στον αέρα έμοιαζε ήδη διαφορετικό. Ήταν Ιούλιος του 2021. Η Αθήνα έβγαινε από τη νάρκη της καραντίνας και το “The Bar in Front of the Bar” ξεκινούσε τα πρώτα του βήματα με δυσκολίες, με πίστη, με ένστικτο. Λίγα χρόνια μετά, βρίσκεται στη λίστα με τα 50 καλύτερα μπαρ του κόσμου. Αν με ρωτήσεις γιατί, η απάντηση δεν είναι μόνο στα ποτά αλλά όπως πάντα, είναι κυρίως στους ανθρώπους.

Το “The Bar in Front of the Bar” είναι ένα μπαρ που νιώθω κοντά μου περισσότερο από όλα. Στα μάτια μου δεν ήταν ποτέ απλώς ένα μπαρ. Ήταν εξ αρχής μια στάση, ένα «πάμε για ένα ποτό» που ακουγόταν σχεδόν επαναστατικό στην εποχή του take away cocktail. Και η πλάκα είναι πως εγώ ήμουν εκεί, από την πρώτη κιόλας νύχτα, ή και πριν από αυτήν. Όχι ως δημοσιογράφος, αλλά ως φίλος, παρατηρητής, θαμώνας. Κι αν κάτι με είχε συνεπάρει από τότε, δεν ήταν μόνο το ποτό που ήταν εξαιρετικό. Ήταν αυτή η αβίαστη ενέργεια, η χημεία της στιγμής και το vibe που έβγαζε σε κάθε του πτυχή. Γνωρίζω τα παιδιά αρκετά χρόνια πριν το ανοίξουν, μου είχαν εκμυστηρευτεί την ιδέα τους, κι εγώ περνούσα τακτικά να δω κάθε βήμα της υλοποίησης πριν ακόμη ανοίξει.

Ο Αλέξανδρος Τσελεπής, ο Κωνσταντίνος Θεοδωρακόπουλος και ο Συμεών Παπανικολάου δεν έφτιαξαν απλώς ένα ποπ-απ μπαρ για να περάσει η ώρα της καραντίνας. Μπορεί να τους ήρθε η ιδέα όταν στα βάθη της  καραντίνας σέρβιραν ποτά και προκαλούσαν ουρές στο Piazza Duomo στην πλατεία Μητροπόλεως, ένα μαγαζί που τους είχε δώσει το πιο όμορφο παράθυρο της πόλης. Και αυτό έκαναν κι εκείνοι μετά, δημιούργησαν ένα παράθυρο που σέρβιρε cocktails στην Πετράκη. Έδωσαν μορφή σε κάτι που έλειπε: ένα street bar που δεν φοβόταν να είναι αυθεντικό. Να μην έχει καρέκλες, αλλά παλμό.

Όσο περνούσε ο καιρός, το μπαρ δεν έχανε το χαλαρό του ύφος αλλά η ποιότητα ανέβαινε καθημερινά. Άλλωστε στο έξω μπαρ το μενού αλλάζει καθημερινά έχοντας επιλογές σε κλασικά και παραλλαγές τους. Είναι κάτι που είχαμε συζητήσει με τον Κωνσταντίνο πολλές φορές, το ότι ο κόσμος δεν γνωρίζει τα κλασικά και πόσο νόστιμα είναι, και έτσι είπε να τα μάθει εκείνος στους πελάτες του. Και μετά ήρθε το “Rumble in the Jungle”, το «μέσα» μπαρ που ολοκλήρωσε το όραμα. Με εργαστήριο, άδεια ποτοποιίας και μια ομάδα που δεν σταματάει να πειραματίζεται και να δοκιμάζει. Δεν ήταν πλέον απλώς “νόστιμα ποτά”. Ήταν κάθε ένα, και ένα statement.

Από τον πρώτο πλήρη κατάλογο του Rumble μπορώ να σου απαριθμήσω τα αγαπημένα μου. Ευτυχώς αρκετά από αυτά έχουν μείνει στον τωρινό κατάλογο, ο οποίος μια φορά τον χρόνο, πριν ή μετά το Bar Show εμπλουτίζεται με καινούργιες δημιουργίες. Το Her Scent, ένα διάφανο gimlet που κάθε γουλιά του εξέπεμπε ερωτισμό. Το Kafeneio που συνδύαζε τις γεύσεις με την ιστορία της εστίασης στην πόλη. Το Tacos Margarita, που ήταν σα να έπινες ένα tacos. Το Karavan που είναι αφιερωμένο στο αγαπημένο brand ρούχων των παιδιών και των αθηναίων και μέρος των εσόδων του πηγαίνει στα τμήματα Αμεα του Παναθηναϊκού ΑΟ,. Το Talking Heads που έφερε τον κόσμο κοντά με την γεύση του Kimchi. Το Spitbucket που ιντριγκάρει και με το όνομα αλλά και με την γεύση του μιας και έχει μπισκότο και φράουλα. Το C.R.E.A.M που παίζει με τις θερμοκρασίες και έχει το δικό τους τσίπουρο Rocks N’ Grapes, το Ali Bomaye που σερβίρεται σε ένα iconic ποτήρι. Το Rope-a-dope που πάλι συνδέεται με τον Μοχάμεντ Άλι και το After dinner που είναι πραγματικά σαν να καπνίζεις ένα πούρο μετά το φαγητό.

Όλες αυτές οι γεύσεις μου έχουν μείνει χαραγμένες στο μυαλό γιατί ήταν τόσο νόστιμες και ιδιαίτερες που με ανάγκασαν να τις δοκιμάσω ξανά και ξανά. Το ίδιο συμβαίνει με τα cocktails του τωρινού καταλόγου. Rashomon effect, Salentine, Fata Morgana, Las Coloradas  και αποκορύφωμα το The Yellow House που είναι το αγαπημένο μου. Τεκίλα, μεσκάλ, τεπάτσε και δύο υλικά που ολοκληρώνουν την σύνθεση δίνοντας ένταση και επίγευση είναι η μουστάρδα dijon και το μαύρο σκόρδο. Γεύσεις που τις έχουν εμπνευστεί εκτός από τον Κωνσταντίνο και τον Αλέξανδρο και ο Νίκος με τον Πάνο, δύο βασικότατα μέλη της ομάδας και της επιτυχίας.

Και τώρα, το The Bar in Front of the Bar βρίσκεται στο Νο. 47 της λίστας με τα καλύτερα μπαρ του κόσμου. Και επειδή πολλές φορές όταν κάτι το έχεις στα πόδια σου, το συνηθίζεις και δεν το εκτιμάς πια, αποφάσισα να δω τι γνώμη έχουν για αυτό το μαγαζί άνθρωποι των μπαρ από το εξωτερικό. Βρέθηκα στο Παρίσι και όλοι μου έλεγαν πόσο λατρεύουν αυτό το μαγαζί, πόσο μοναδικό είναι το concept, τα ποτά, η φιλοξενία, η ατμόσφαιρα. Και όλοι συμφώνησαν ότι το ξεχωριστό είναι ότι σε αυτό το μαγαζί, όποτε και να πας θα έχεις την ίδια ποιότητα, την ίδια αντιμετώπιση και θα ζήσεις την ίδια εμπειρία. Είτε είναι σε bar show, είτε σε γκεστ, είτε μια random μέρα του καλοκαιριού.

Για μένα, θα είναι πάντα το μπαρ που ήπια το πρώτο μου ποτό μετά την καραντίνα. Αλλά για τον κόσμο, είναι πλέον σημείο αναφοράς. Και ίσως, η πιο όμορφη απόδειξη ότι τα μεγάλα πράγματα ξεκινούν με μια απλή, ειλικρινή ιδέα και ένα ποτήρι στο χέρι. Τόσο ειλικρινή που δεν σε πειράζει που “Your ex was here yesterday”.

Info: Πετράκη 1, Αθήνα, τηλ. 2117352018