18 εστιατόρια για γιορτινές εξόδους στην Αθήνα

Δεν ξέρω αν είναι δική μου ιδέα, αλλά είχα χρόνια να δω την Αθήνα τόσο όμορφα στολισμένη για να υποδεχθεί τα Χριστούγεννα και την Πρωτοχρονιά. Μέχρι κι εγώ έκανα τις βόλτες μου φέτος στο κέντρο. Και με το παραπάνω, θα έλεγα. Άλλωστε μας είχε λείψει αυτή η γιορτινή χρυσόσκονη που τα κάνει όλα να φαίνονται πιο λαμπερά κι ανέμελα. Μας είχε λείψει ο κόσμος που ξεχύνεται στους δρόμους για να κάνει τα ψώνια του κι έπειτα ξαποσταίνει στα όμορφα στέκια της πρωτεύουσας για καφέ, cocktail ή aperitivo.

Δεν είναι λίγοι κι εκείνοι που το παίρνουν σερί και πηγαίνουν στα εστιατόρια με τις τσάντες ανά χείρας. Και έπειτα ίσως για ένα ποτό. Στο Σύνταγμα, στο Κολωνάκι, πίσω από το Χίλτον, στο Χαλάνδρι και στη Κηφισιά. Και τα νότια έχουν ζωή φέτος. Οπουδήποτε κουρδίζεται εκείνο το εσωτερικό ρολόι που ξυπνάει μέσα μας το παιδί…σε οποιαδήποτε ηλικία. Η πόλη μας φέτος αστράφτει. Μοιάζει περισσότερο κοσμοπολίτικη και μητροπολιτική από ποτέ. Και μπορεί να μην έχουμε ξεφορτωθεί ακόμη τον κορονοϊό, αλλά τουλάχιστον φέτος, όσο αντέχει η τσέπη και η διάθεση του καθενός, θα το ρίξουμε έξω. Ο δρόμος των Χριστουγέννων στην Αθήνα είναι στρωμένος με ιδέες για εξορμήσεις. Πάμε να δούμε ορισμένες.

Αυτό που συμβαίνει με το brunch και το απογευματινό τσάι στο ξενοδοχείο Μεγάλη Βρεταννία, δεν έχει προηγουμένο. Τα Σαββατοκύριακα θα δείτε το lobby του γεμάτο από κόσμο που περιμένει υπομονετικά από τις 11 μέχρι τις 2 το μεσημέρι για να βρει τραπέζι στο Winter Garden για το πιο αριστοκρατικό, πληθωρικό και value for money για τη κλάση του brunch (€45 το άτομο) στην Αθήνα. Ακριβώς στις δύο αρχίζει η μάχη για το afternoon tea. Τα συνιστώ αμφότερα για αυτές τις μέρες μια και ο Αστέριος Κουστούδης συνεχίζουν την εξαιρετική δουλειά. Το πνεύμα των Χριστουγέννων όμως οπως κάθε χρόνο έχει κατασκηνώσει και ακριβώς δίπλα, στην Στοά Σπυρομήλιου με το Senta από την ομάδα του Δειπνοσοφιστήριον να είναι ο νέος της ένοικος και να κερδίζει τις εντυπώσεις με την προσεγμένη japanese fusion κουζίνα του Νίκου Πολιτάκου. Ο, τι πρέπει για ολοήμερο shopping break αλλά ρίχνοντας μια μάτια και στα μενού των ρεβεγιόν τους (€80 για παραμονή Χριστουγέννων και €100 για παραμονή Πρωτοχρονιάς) τα βρήκα πολύ πλούσια και ελκυστικά με αυτές τις τιμές. Φαντάζεστε την ατμόσφαιρα στο City Link λίγο πριν αλλάξει ο χρόνος; Όμως και το - πιο κοσμικό δε γίνεται - Athénée που σφύζει πάντα από κόσμο αυτές τις μέρες είναι μια all time classic ιδέα για εξαιρετικά aperitivo και cocktails από τον Δημήτρη Καραπάνο και τον Βασίλη Σγουρομάλλη σε μια από τις ομορφότερες μπάρες της πόλης. 

Αν με ρωτάτε, τώρα, τρία είναι τα εστιατόρια στο Κολωνάκι που μπορείτε να πάρετε το χρίσμα των γιορτών. Θα ξεκινήσω από το Brunello στην οδό Λουκιανού που είναι tailor made για άραγμα μετά από τα ψώνια και προσφέρεται…να το πιεις στο ποτήρι δίπλα στις ιταλικές γεύσεις του Μιχάλη Νουρλόγλου, ενώ ο Παναγιώτης Ζώκος κάνει εξαιρετική δουλειά στο Brasserie Lorraine, πατώντας αυτή τη φορά το πόδι του σε Γαλλία. Μπορεί το brasserie να παραπέμπει σε κάτι απολύτως καθημερινό κι ανάλαφρο, αλλά η αίσθηση σε αυτό το γοητευτικότατο εστιατόριο που σερβίρει κλασσικά εικονογραφημένα της γαλλικής κουζίνας σε πιο μοντέρνες εκδοχές και ορισμένα από αυτά τα ντύνει κιόλας με ασιατικά αρώματα είναι άλλο πράγμα. Και το πόσο ταιριάζει στο χριστουγεννιάτικο feeling δε λέγεται. Δοκιμάστε τον πολύ καλό σολωμό που καπνίζεται in house με ντελικάτο τρόπο και σερβίρεται με sauce remoulande και την υπέροχα ψημένη entrecôte τους. Κι αν θέλετε να το ζήσετε μέχρι το κόκκαλο σε πιο βιντάζ σκηνικό, βάλτε τα καλά σας και περάστε για κρεμμυδόσουπα, steak tartare με χρυσαφένιες τηγανητές πατάτες αλά φρανσέζ και κορυφαία βατραχοπόδαρα στο αειθαλές L’ Abreuvoir που φέτος κλείνει πενήντα πέντε χρόνια ζωής και ήταν το πρώτο γκουρμέ εστιατόριο που άνοιξε στην Αθήνα. Και για να πείτε ότι σας αφήνω χωρίς πάρτυ, το Forte στην οδό Χάρητος τις κάνει τις ζημιές του με ελληνικά σηκώνοντας ένα μαγαζί στον αέρα, ενώ ο Δήμος Μπαλόπουλος προτείνει πολύ νόστιμη ελληνική κουζίνα που κεντάει με μεσοανατολίτικες βελονιές. 

Είδα ότι ο Άρης Βεζενές έπειτα από δέκα χρόνια έντυσε τα τραπέζια του εστιατορίου με λινά και δε σας κρύβω ότι μου άρεσε αυτή η αλλαγή. Του πάει. Σημειώστε ότι το εστιατόριο λειτουργεί για αυτό το διάστημα με διευρυμένο ωράριο τις καθημερινές από τις 3 το μεσημέρι, ενώ τα Σαββατοκύριακα ανοίξει στη μια, με το Sunday Roast τη Κυριακής να είναι η αιχμή του δόρατος αυτή τη μέρα. Έχοντας μελετήσει πολλά μενού για ρεβεγιόν να πω ότι αν επέλεγα ένα εστιατόριο για την πρωτοχρονιάτικη παραμονή αυτό θα ήταν το Vezene (€180), ενώ θα συνέχιζα για festive ποτά στο αγαπημένο μου αθηναϊκό μπαρ, το CV Distiller. Από την άλλη για ρεβεγιόν Χριστουγέννων θα πήγαινα μέχρι το Four Seasons, στο Pelagos που βραβεύτηκε πρόσφατα και με το πρώτο του αστέρι από τον οδηγό Michelin. Εκεί ο Luca Piscazzi δίνει ρεσιτάλ βαθιάς νοστιμιάς και φινέτσας στο χειμωνιάτικο μενού, ενώ και το wine pairing (€150) στο ρεβεγιόν κρύβει ορισμένα εξαίσια κρασιά όπως ο ανεπανάληπτος Louros του 2016 από το Οινοποιείο Χατζηδάκη, ένα υπέροχο Batar του Querciabella κτλ. Μια καθημερινή θα πήγαινα να ξαναφάω στο Napul’e την υπέροχη σούπα κάστανο και τη σαλάτα με λωτό της Μάγκυς Ταμπακάκη. Τις υπόλοιπες ορίτζιναλ ναπολιτάνικες σπεσιαλιτέ του εστιατορίου τις ξέρετε, ενώ αν αγαπάτε το κρασί ρωτήστε τον Francesco για τα fine ερυθρά της λίστας τα οποία παρότι κορυφαία, έχουν πολύ καλές τιμές. 

Επιστρέφοντας στο τερέν της υψηλής γαστρονομίας, ξεκινώ από την Σπονδή, το κορυφαίο και πολυβραβαβευμένο αθηναϊκό διάστερο. Εδώ, Arnaud Bignon και Άγγελος Λάντος δημιουργούν μια κουζίνα με έμπνευση και φινέτσα εξασφαλίζοντας μια συνολική γαστρονομική εμπειρία που μας αξίζει μέσα στις γιορτές και όχι μόνο. Συνεχιζοντας, και εν αναμονή του νέου μενού στο Delta από Ιανουάριο, σίγουρα θα έπιανα θέση τουλάχιστον μια φορά στο μπαρ του για να πιω το συγκλονιστικό Manhattan από την ομάδα του Baba au Rum, τσιμπολογώντας τα ραφιναρισμένα πιάτα των Γιώργου Παπαζαχαρία και Θάνου Φέσκου που συνοδεύουν τα ποτά. Δοκιμάστε τον αστακό τους στα €20 αν δεν με απατά η μνήμη μου και θα με θυμηθείτε.

Μέχρι τις 9/1 στην Πλατεία Υποστέγου Α του εντυπωσιακού Experience Park που μόλις παραδόθηκε στο Ελληνικό, έχει στηθεί μια γευστική φιέστα με pop up, όπως το Fat Cat του Ηλία Σκουλά. Για να είμαι ειλικρινής μόνο σε αυτό προς το παρόν θα έτρωγα όλες τις μάρκες μου, δοκιμάζοντας σίγουρα το The Bomber, με πατατόψωμο, μπιφτέκι wagyu, homemade μαγιονέζα, κρεμμύδι κονφί και τυρί ρακλετ. Κι αν είχα χώρο (που σίγουρα θα είχα) θα χτυπούσα κι ένα Melt On, το cheese sandwich του δηλαδή με παλαιωμένο τσένταρ. Πριν ανηφορίσουμε στα βόρεια για αποφώνηση θα κάνω μια ενδιάμεση στάση στο κέντρο για να προτείνω τα εξής: αν θέλετε fine dining με κάδρο την Ακρόπολη και την Πλατεία Μητροπόλεως στο rooftop εστιατόριο του The Zillers (φωτό επάνω) Παύλος Κυριάκης με τον Γιώργο Ρουσσάκη έχουν ανανεώσει το μενού ανεβάζοντας τις δημιουργικές στροφές, ενώ πλέον στην ομάδα έχει ενταχτεί και η Paisley Tara Kennet, μια σομελιέ που θριάμβευσε στο κορυφαίο wine bistro του Λονδίνου, το Noble Rot, και πλέον έχουμε τη χαρά να βρίσκεται στην Αθήνα. Η λίστα κρασιών έχει ανανεωθεί με πολύ ενδιαφέρουσες ετικέτες, ενώ καθ’ οδον μετά τις γιορτές είναι και ένα αισθητικό ρετουσάρισμα του The Zillers.

Θέα στον Ιερό Βράχο, όμως, έχει και το Privilege Penthouse (φωτό επάνω), αυτή τη φορά από το Γκάζι, με τον Βασίλη Τσιλιχρήστο και τον Μανώλη Πλατή να συνθέτουν μια upper class μπιτάτη εμπειρία διασκέδασης με θεματικά πάρτυ και καλή κουζίνα από τους Νίκο Θωμά και Κώστα Τερζούδη.

Και στην Κηφισιά πάντως υπάρχει κινητικότητα και ταιριαστά μαγαζιά για αυτές τις μέρες. Για παράδειγμα στα καλύτερα του βρίσκεται το Caffé I Frati, όπου ο σεφ Νίκος Κοταμπάσης ανεβάζει επίπεδο στη all day comfort κουζίνα του, χρησιμοποιώντας εξαιρετικές πρώτες ύλες που αναζητά διαρκώς και πολλές από αυτές εισάγει, ο αεικίνητος ιδιοκτήτης του, Γιάννης Καλογιάννης. Αύρα μεσοπολεμικής Νέας Υόρκης θα συναντήσετε στο ολοκαίνουργιο Amorous των Μάνου Γαβρά, Δημήτρη Χριστοφορίδη και Χρήστου Αθανασιάδη, με ολοήμερη δράση και μια γευστική πρόταση που εμπνέεται από σπεσιαλιτέ της αμερικάνικης κουλτούρας που έχουν αγαπηθεί στη Νέα Υόρκη, αλλά σε πιο elegant περιτύλιγμα. Είμαστε που είμαστε εκεί, σας θυμίζω - και με αυτό βάζω εδώ μια τέλεια - και το Dry & Raw by Drakoulis (φωτό επάνω) το οποίο αναβίωσε χάρη στη συνεργασία του ροκ χασάπη με τον αεικίνητο επιχειρηματία, Δήμο Στασινόπουλο. Ακριβό δε λέω, αλλά το επίπεδο τόσο των premium κρεάτων όσο και της εκτέλεσης είναι υψηλό και μέρες που είναι, μια υπερβολή (ή και περισσότερες) την αξίζουμε.