Αυτό που ξεχώριζε πάντα τα Movenpick από τα υπόλοιπα παγωτά, εκτός από την ντελικάτη κρεμώδη υφή τους και την ιδανική ισορροπία των συστατικών σε κάθε συνταγή, ήταν και είναι ο μεγάλος βαθμός που προσέγγιζαν πάντα τον πυρήνα της πρωτόλειας γεύσης. Η φράουλα για παράδειγμα έχει την αυθεντική αίσθηση της φράουλας και δεν μοιάζει με κάτι παραπλήσιο. Το ίδιο και η κανέλα όπως και η ανεπανάληπτη γεύση του αχλαδιού. Το αισθάνθηκα πριν από πολλά χρόνια όταν τα δοκίμασα για πρώτη φορά αλλά κακά τα ψέματα, όσο παραστατικά και να τα περιγράψει κανείς, μόνο μια δοκιμή μπορεί τελικά να σε πείσει για το υψηλότατο επίπεδο του προϊόντος. Εδώ πρέπει να σας πω ότι το γάλα και η κρέμα γάλακτος προέρχονται από Ελβετικές οικογενειακές φάρμες εκτροφής το πολύ τριάντα αγελάδων, ενώ όλα τα παγωτά και τα σορμπέ δεν περιέχουν τεχνητά πρόσθετα, χρωστικές ή αρώματα. Τι διασφαλίζουν τα παραπάνω; Ένα αληθινό παγωτό.
Καλά όλα αυτά, αλλά τι δουλειά μπορεί να έχει μια -τόσο high class έστω- σειρά τυποποιημένων παγωτών στην κουζίνα ενός κορυφαίου εστιατορίου όπως η Σπονδή; Πόσο τολμηρός ή μάλλον πόσο βέβαιος μπορεί να είσαι για το προϊόν σου, ούτως ώστε όταν απευθυνθείς σε ένα τόσο σκληροπυρηνικό και αδιάλλακτο όσον αφορά τις πρώτες ύλες εστιατόριο, να μην φας πόρτα με το καλημέρα σας; Τι είδους βλέψεις μπορεί να έχεις από μια τέτοια κίνηση; Και όμως...Η Movenpick κάνει ένα δυναμικό come back με φόρα στην αγορά και επαναλανσάρει τις γεύσεις της, ανοίγοντας εν προκειμένω με άνεση τα ψυγεία των γκουρμέ εστιατορίων. Έχοντας δοκιμάσει πολλές φορές το αριστουργηματικό σορμπέ βερύκοκο του Γιώργου Πλατινού στην Σπονδή που όμοιό του δύσκολα θα βρείτε ακόμη και στα καλύτερα διάστερα της Ευρώπης, σχεδόν γέλασα όταν διάβασα στο μενού εκείνου του δείπνου ότι ένα σορμπέ Raspberry και Strawberry επρόκειτο να σερβιριστεί δίπλα από το θεσπέσιο Fraisier. Μάλλον δεν ήταν και τόσο έξυπνο εκ μέρους μου τελικά...γιατί αυτό το ριψοκίνδυνο πάντρεμα με διέψευσε σε σημείο να θυμώσω που νικήθηκα προς στιγμή από μια περαστική κρίση δογματισμού. Δοκιμάσαμε πολλές γεύσεις από τα Movenpick εκείνο το βράδυ στην αυλή της Σπονδής και ήταν όλες τους μια και μία, με αποκορύφωμα αυτές των φρούτων, όπως το αχλάδι. Απολαμβάνοντάς το, έπειτα από μια διασκεδαστική τυφλή δοκιμή κάποιων άλλων γεύσεων, κατάλαβα γιατί τα Movenpick μπορούν να διεκδικήσουν μια περίοπτη θέση στα ζαχαροπλαστεία σημαντικών εστιατορίων. Πολύ γούστο είχε και το ωραιότατο μενού που σχεδίασε ο σεφ της Σπονδής Άγγελος Λάντος, κάνοντας έναν πανέξυπνο εικονικό συνδυασμό εμβληματικών πιάτων του εστιατορίου με γεύσεις της Movenpick. Για παράδειγμα τα υπέροχα μανιτάρια του, με το σαμπαγιόν amaretto, το κακάο και τον καφέ ήταν μια αναφορά στο παγωτό Tiramisu και το περιστέρι του φωτογράφιζε την γεύση του φουντουκιού.
Συνδεθείτε ή Εγγραφείτε για να συμμετάσχετε στη συζήτηση