«Παρακολουθώ», κάποιο τρόπο, την πορεία της από τότε που διάβασα στην Lifo μια φράση της Γιωργιάννας Χιλιαδάκη για αυτήν. Είχε πει, με αφορμή μια ερώτηση για τις γυναίκες στις κουζίνες: «Σκεφτείτε ότι η head-chef του FG, δηλαδή ο αμέσως επόμενος από τον Νίκο κι εμένα, για πάρα πολλά χρόνια ήταν γυναίκα, η Ερασμία Μπαλάσκα. Πολύ μεγάλο ταλέντο, δούλευε τόσο σκληρά όσο πέντε άντρες». Καταλαβαίνετε, λοιπόν, πως η εμπιστοσύνη δυο καταξιωμένων σεφ στο πρόσωπο της, αλλά και πολύ νωρίτερα, το πέρασμα της από την κουζίνα του Jean Charles Metayer, στο Première, ήταν αρκετά για να μου εξάψουν το ενδιαφέρον. Οπότε, όταν έγραψε για αυτήν και ο Τάσος Μητσελής έσπευσα στο Vintage να δω ποια ήταν η σεφ που εκπροσώπησε το Νοέμβριο του 2019, τη χώρα μας στο San Pellegrino Young Chef.
Και τότε, όπως και τώρα, στο άρτι αφιχθέν παγκρατιώτικο Marbella, ένιωσα το λεπτό, «γυναικείο» της άγγιγμα στα πιάτα της – και, πιστέψτε με, αποφεύγω εκ πεποιθήσεως να χρησιμοποιώ προσδιορισμούς σχετικούς με το φύλο του δημιουργού κάθε φορά που βρίσκω κάτι φίνο ή λεπτοφιαγμένο. Ο τρόπος όμως που προσεγγίζει τα πιάτα της η Ερασμία Μπαλάσκα «αντηχεί» ξεκάθαρα τις γευστικές της μνήμες από τα παιδικά της χρόνια, στα Ελληνικά Αιτωλοακαρνανίας, και τα οικογενειακά μαγειρέματα που την καθόρισαν από πολύ νεαρή ηλικία, όπως τονίζει κάθε φορά που παρουσιάζει τα πιάτα της.
Το ένιωσα σε κάθε της πρόταση, στη φίνα ταραμοσαλάτα
της με λάδι μαϊντανού με γλυκανισάτα microgreens και αυγοτάραχο, στη σαλάτα με κουνουπίδι,
με βούτυρο κάρι, πίκλα τηγανητής αγκινάρας και φλοίδες παρμεζάνας ή στο ντάκο με το τσαλαφούτι.
Ένιωσα πως οι επιλογές της καθορίζονταν από την καλή της γνώση για τη «συμπεριφορά» και την αλληλεπίδραση καθενός από τα υλικά που συμμετέχουν στα φαγητά της, πράγμα που ισχύει και για τα πιο στιβαρά της μαγειρέματα, όπως εκείνα τα μαγικά κεφτεδάκια με κρέμα μασκαρπόνε και γλυκοφάγωτη σάλτσα «ζωντανής» ντομάτας – τα οποία προβλέπω να γίνονται σύντομα ένα από τα best seller τους – όπως και στις σιγομαγειρεμένες στηθοπλευρές με πουρέ τοπιναμπούρ ή στο λιχούδικο γιουβέτσι της με μοσχαρίσια μάγουλα.
Είμαι σχεδόν βέβαιη πως η κουζίνα της θα συγκινήσει όχι μόνο το νεανικό κοινό της γειτονιάς, αλλά και τους πιο απαιτητικούς ουρανίσκους που θα έρθουν επί τούτου στην παγκρατιώτικη Μαρμπέγια – κι όχι απλώς γιατί γειτνιάζει με το Ίδρυμα Βασίλη και Ελίζας Γουλανδρή.
Όσον αφορά το όνομα του εν λόγω γαστρομπάρ, ομολογώ πως ακόμα δεν κατάφερα να βρω τι συνδέει τη δημοφιλέστερη πόλη της ισπανικής Costa del Sol με την αστική γειτονιά του Αγίου Σπυρίδωνα. Και παρότι συνάντησα, σε ρόλο οικοδεσπότη, τον Νάσο Κόντα (γνωστό από το ιταλικό Amici Miei, στη Δροσιά), δεν σκέφτηκα να τον ρωτήσω, καθώς υπέθεσα πως θα σχετίζεται περισσότερο με τον χαρακτήρα του μπαρ του.
Info: Ιβύκου 8, Παγκράτι, τηλ. 2121072157, τιμή: € 35-45
Συνδεθείτε ή Εγγραφείτε για να συμμετάσχετε στη συζήτηση