Ιωάννα Σταμούλου

28 Ιανουαρίου 2015
Μικαέλα Θεοφίλου
Η διευθύντρια της ελληνικής έντυπης και διαδικτυακής έκδοσης του περιοδικού γαστρονομίας Olive και blogger του www.sweetly.gr με υπέροχες γλυκές συνταγές μας καλωσορίζει στο δικό της γαστρονομικό ημερολόγιο

"H μέρα μου ξεκινάει με καφέ στον καναπέ αλλά τελευταία έχει γίνει ρουτίνα να τον πίνω στην κουζίνα στα όρθια την ώρα που φτιάχνω κάποιο γλυκό για να προλάβω να γράψω την συνταγή και μετά να το φωτογραφήσω πριν φύγω για το γραφείο. Ναι παίρνω πρωϊνό, διαφορετικό κάθε φορά. Ίσως ψωμί με μέλι (τελευταία έχω τρελαθεί με τα μέλια της Μελίρα) και ταχίνι, ίσως μια μπανάνα, ίσως ένα κριθαρένιο παξιμάδι με λίγο κασέρι του Καρακάνα από το Βόλο. Προτιμάω τον ελληνικό καφέ και μου αρέσει πολύ ο σμυρνέικος της οικογένειας Δρακούλη. Αλλά συχνά φτιάχνω και καπουτσίνο. Στο σπίτι ο Nespresso έχει γίνει ο μονόδρομος της ευκολίας.

Καφέ έξω δεν προλαβαίνω να πιώ αλλά αν μπορούσα θα πήγαινα σε κυριακάτικο brunch στο Ιστο Κολωνάκι. Είπα καφέ και θυμήθηκα τον κρύο καφέ με παγωτό στην καφετέρια του Μαύρου στη Σύρο. Σήμερα θα το λέγαμε affogato, αλλά τότε στη Σύρο αυτό το πράγμα το λέγαμε “ιστορία” για κάποιο λόγο που δεν γνωρίζω. Και μου θυμίζει τον πρώτο μου έρωτα. Μεγάλο νόμιζα τότε...

Όποτε όμως προλαβαίνω περνάω για να πάρω πακέτο και να απολαύσω το σουβλάκι από μπούτι κοτόπουλου που φτιάχνει στη γειτονιά μου στα Ιλίσια το Μαγκάλι. Ψήνει στα κάρβουνα, κόβουν μόνοι τους τα σουβλάκια από μπούτι κοτόπουλου που τα περνάνε ένα ένα στο χέρι τα κομμάτια. Το ίδιο και η τηγανιτή πατάτα, την κόβει μπροστά σου στο χέρι και την τηγανίζει σε μικρή φριτέζα. Η ντομάτα είναι πάντα φρεσκοκομμένη και σος πολύ νόστιμη.   

Μεσημεριανό δεν τρώω στο σπίτι, μαγειρεύω όμως τουλάχιστον 5 φορές την εβδομάδα και μπορεί να πάρω ταπεράκι στο γραφείο ή να μαγειρέψω για φίλους. Κάθε φορά και κάτι διαφορετικό μαγειρεύω, ανάλογα με τι υπάρχει στο ντουλάπι και το ψυγείο.

Ψωνίζω συνήθως από το Σκλαβενίτη στη Μικράς Ασίας, από το Βασιλόπουλο στο Φάρο, από το Οκ Μάρκετ και ένα ωραίο μανάβικο στην Ιλισίων και από τη λαϊκή της Παρασκευής δίπλα από το Νοσοκομείο Συγγρού, αν τα καταφέρω...
Το ψυγείο μου όπως και τα ντουλάπια με τα τρόφιμα έχουν σχεδόν τα πάντα για να είμαι ετοιμοπόλεμη να φτιάξω ανά πάσα στιγμή ένα γλυκό ή ένα φαγητό. Αν αρχίσω να σας απαριθμώ τι θα βρείτε ανοίγοντάς τα δε θα φτάσει όλη η στήλη…

Δεν έχω εμμονές. Δεν λατρεύω καμία γεύση, δεν σιχαίνομαι όμως και καμία. Είμαι ανοιχτή στις γεύσεις, απλά βαριέμαι τις εμμονές των άλλων. Να βάζουν παντού λάδι τρούφας ας πούμε ή λιαστές ντομάτες και πάπρικα σε ότι μαγειρεύουν . Και δεν έχω αγαπημένο φαγητό, για μένα  αγαπημένο φαγητό είναι αυτό που το μοιράζεσαι με αγαπημένους ανθρώπους, όπως για μένα είναι η Ελένη Ψυχούλη αλλά και η Κατερίνα, η Λίλιαν, ο Δημήτρης, η Ιωάννα και το συνδυάζεις με ωραία μουσική όπως με το βαλς της Αμελί του Γιάν Τιρσέν.

Στα εστιατόρια μ’ αρέσουν η καλή αύρα, ο σωστός φωτισμός (ο κιτρινιάρης φωτισμός με αρρωσταίνει), οι ευχάριστοι άνθρωποι ο ειλικρινής κατάλογος και το νόστιμο φαγητό. Αντίθετα με εκνευρίζει η φασαρία (μουσική μαζί με ανθρώπους που φωνάζουν για να ακουστούν στο δίπλα, το αδιάφορο σέρβις, η παραγγελία που αργεί πολύ και τα πράγματα να έρχονται όπως να ναι. Αγαπημένα μου εστιατόρια είναι το Θάμα στο Χολαργό για τη μπαμπανάτσα και τον κόκορα με χυλοπίτες, η παλιά Φάβα για τα σουτζουκάκια της κυρίας Ντίνας, τα Άργουρα στις Τζιτζιφιές για τα μύδια του. Πολύ συχνά τρώω τα καινούρια πιάτα … σε καινούρια εστιατόρια… Όμως όπως καταλάβατε είμαι φαν της ελληνικής κουζίνας , στην κλασική και τη δημιουργική της μορφή. Όχι όμως πολύ δημιουργική! Όταν όμως είμαι άρρωστη, αγχωμένη ή στεναχωρεμένη το μόνο φαγητό που με… παρηγορεί είναι ένα πιάτο σούπα. Όποια σούπα να’ ναι. Αγαπώ το κρασί, ιδιαίτερα όταν βρίσκω Μαλαγουζιά, Ξυνόμαυρο και Syrah  και φυσικά το τσίπουρο, όταν βρίσκω καλό. Δεν αγαπώ να φτιάχνω μόνον γλυκά για το blog μου www.sweetly.gr αλλά και να τα τρώω φυσικά. Αγαπημένο μου γλυκό; Μμμμ, θα έλεγα την πάβλοβα και αγαπημένο μου ζαχαροπλαστείο το «Φύσις» που έχει και γλυκά με στέβια και χωρίς γλουτένη.

Στη φύση θα ήθελα να είμαι και την τελευταία μου μέρα πάνω στην γη.Με την κόρη μου και τους φίλους μου στη Σύρο, στο Αλλού Γυαλού στο Κίνι, να είναι καλοκαίρι, να πίνουμε παγωμένη Μαλαγουζιά να βλέπουμε ηλιοβασίλεμα και να τρώμε από τα χέρια της Λίνας Φουρνιστάκη. "

Σχόλια Χρηστών

Συνδεθείτε ή Εγγραφείτε για να συμμετάσχετε στη συζήτηση