Άννα Μαρία Παπίρη

Η Άννα –Μαρία βρίσκεται αυτόν τον καιρό σε μία δημιουργική ένταση. Αυτήν την εποχή τρέχει πολύ με τις παρουσιάσεις ανά την Ελλάδα το καινούριου της βιβλίου “ Η δίαιτα… αλλιώς” το οποίο πραγματεύεται τον έλεγχο του βάρους με Ελληνική διατροφή και το οποίο κυκλοφόρησε πριν 5 μήνες. Επίσης έχει τα καθημερινά δελτία wellness στον Sfera102,2  και μία εβδομαδιαία εκπομπή αντιγήρανσης στο radio-ygeia.com. Είναι όμως πολύ χαρούμενη και με τη νέα της δραστηριότητα,  το Life guide, ένα newsletter το οποίο ανεβαίνει σήμερα  Τετάρτη 26 Απριλίου και αφορά στο κόσμο της ομορφιάς και της αντιγήρανσης. Ένας τέτοιος άνθρωπος υπερδραστήριος, δημιουργικός,  που ασχολείται με την υγεία και την ομορφιά, τι είδους γαστρονομικό ημερολόγιο να έχει; Διαβάστε το, γιατί μπορεί να εκπλαγείτε!

"Η ημέρα μου δεν ξεκινάει νωρίς το πρωί και αυτές οι ώρες γενικότερα μου είναι έξω από τους βιορυθμούς μου. Το βράδια διαβάζω, γράφω και ξεχνιέμαι συχνά μέχρι τα ξημερώματα οπότε το πρωινό μου είναι δύσκολο. Ωστόσο όταν ξυπνήσω η πρώτη μου κίνηση είναι για να πάρω το φάρμακό μου για το θυροειδή και περιμένω να περάσει μισή ώρα μέχρι να καταναλώσω κάτι.

Αυτό το κάτι που καταναλώνω πρώτα είναι μία κουταλιά αγνό παρθένο ελαιόλαδο. Το ελαιόλαδο είναι πλούσιο σε αντιοξειδωτικά που δρουν ευεργετικά στην υγεία του στομάχου αλλά και του καρδιαγγειακού συστήματος. Το έχω συνηθίσει και δεν με ενοχλεί η γεύση του  αντίθετα χαίρομαι για τα θετικά που προσφέρει στο οργανισμό μου.  Μετά από αυτό παίρνω ένα λιτό πρωινό με μία φέτα μαύρο ψωμί ολικής και βιολογική ταχίνη.

Όταν καμία φορά ξεμένω στο κέντρο μου αρέσει να κατηφορίζω μέχρι τη Καλαμιώτου στο Otto Resto Bar για pancakes με μπανάνα ή για μεσογειακό brunch. Είναι απίστευτη κραιπάλη αλλά την κάνω σπάνια...Θα την ήθελα και λίγη με μαύρη σοκολάτα!

Μου αρέσει το καθαρό φαγητό γι’ αυτό δεν τρώω ποτέ πρόχειρα ή γρήγορα στο δρόμο. Εξαιτίας αυτού κάποτε είχα πάθει την εξής πλάκα στη Νέα Υόρκη. Περπατάγαμε στο δρόμο με 2-3 φίλους κατάκοποι, πεινασμένοι και όλοι σταμάτησαν σε ένα καρότσι για hot dog. Με πίεζαν να παραγγείλω και απάντησα κάπως έντονα «εγώ δεν τρώω αυτή τη βρομιά», τότε γύρισε ο πωλητής σε άπταιστα Ελληνικά και μου είπε… «γιατί κυρία μου; Είναι πεντακάθαρα». Ακόμη κοκκινίζω κάθε φορά που το σκέφτομαι….

Μου αρέσει να μαγειρεύω, γι’ αυτό και το  βιβλίο μου που κυκλοφόρησε πρόσφατα «Η δίαιτα αλλιώς», απ’ όπου και θέλω να σας προτείνω μία πολύ απλή συνταγή, η οποία γίνεται σε ελάχιστο χρόνο και είναι γευστικά μοναδική:

Χοιρινό με καραμελωμένο ρόδι

226 kcal/μερίδα

Διατροφική αξία ανά μερίδα: 32,3g πρωτεΐνη, 0g υδατάνθρακες, 0g φυτικές ίνες, 10,7g λιπαρά, 3,8g κορεσμένα λιπαρά, 84mg νάτριο.

Σχόλιο: Το λίπος του μοσχαριού βρίσκεται ανάμεσα στις μυϊκές του ίνες με αποτέλεσμα να μην φαίνεται, όμως το μοσχάρι έχει λίπος.  Το λίπος του χοιρινού είναι ορατό, για αυτό έχει δημιουργηθεί ο μύθος ότι το χοιρινό έχει περισσότερο λίπος από το μοσχάρι, κάτι όμως που δεν ισχύει. Γι αυτό φάτε άφοβα τις χοιρινές μπριζόλες, αφαιρώντας όμως το ορατό λίπος, στο οποίο συγκεντρώνονται όλες οι τοξίνες. Επιπλέον, η προσθήκη φρούτων στο μαγείρεμα του κρέατος αντισταθμίζουν τις βλαβερές επιπτώσεις του λίπους, λόγω των εμπεριεχόμενων αντιοξειδωτικών. Τέλος, ο συνδυασμός αυτός δημιουργεί ένα πλήρες και ολοκληρωμένο πιάτο, που όταν καταναλώνεται σε συνετές ποσότητες αποτελεί μια πολύ υγιεινή επιλογή.

Χρόνος προετοιμασίας : 15 λεπτά / Συνολικός χρόνος: 2 ώρες και 40 λεπτά

8 μερίδες

2 κιλά χοιρινό κομμένο σε φέτες

1 ½ φλιτζ. χυμός από ρόδι

Βγάζουμε το κρέας από το ψυγείο 40 λεπτά πριν το μαγειρέψουμε και ζεσταίνουμε τον φούρνο στους 180 βαθμούς.

Ρίχνουμε τον χυμό από ρόδι σε ένα σκέυος και ψήνουμε μέχρι να πήξει λίγο (να γίνει δηλαδή περίπου 1/3 του φλιτζανιού), για 25 λεπτά.

Τοποθετούμε το κρέας σε ένα ταψί και περιχύνουμε με τον χυμό. Ψήνουμε στον φούρνο για 2 ώρες περίπου και σκεπάζουμε με ένα αλουμινόχαρτο για να μην αρπάξει πολύ το κρέας εξωτερικά.

Τα μυστικά των φρούτων: Ο χυμός ροδιού δίνει την απαραίτητη γλύκα στο χοιρινό, και δημιουργεί έναν εκπληκτικό γευστικό συνδυασμό που αποτελεί το βασικό ένστικτο του τραπεζιού.

Αν με ρωτάτε ποια είναι για μένα η καλύτερη κουζίνα θα σας πω με πάθος ότι  δεν υπάρχουν καλύτερες κουζίνες,  από την Ελληνική και τη Μεσογειακή. Είναι οι πιο υγιεινές στο κόσμο, οι έρευνες έχουν δείξει ότι μπορούν να αντιστρέψουν τους αρνητικούς δείκτες υγείας, μας χαρίζουν ευεξία και καλή ψυχική υγεία. Δεν είναι αρκετά;

Προμηθεύομαι τα υλικά μου ως μαγείρισσα από παντού. Εκτός από το κρεοπώλη μου (Σερέτης) και το μανάβη μου (Αναγνώστου) που είναι σταθερές αξίες στη οδό Χαλεπά δεν έχω συγκεκριμένο σημείο που αγοράζω τρόφιμα, επιλέγω τα καλύτερα για την οικογένειά μου, που δεν σημαίνει απαραίτητα τα ακριβότερα. Αρκετά συχνά πηγαίνω στη λαϊκή των βιολογικών στο Ψυχικό.

Στο ψυγείο μου θα βρείτε πάντα καπνιστό σολωμό, πολλές σαλάτες, σαλάμι από τη Κέρκυρα, τυρί κρέμα ARLA και ενώ δεν πίνω ιδιαίτερα αλκοόλ, έχω πάντα στο ψυγείο μία κρύα Moet. Στα ντουλάπια μου έχω πάντα προμήθειες ώστε όταν πεινάω να μην τρώω ότι βρίσκω αλόγιστα. Από το ντουλάπι μου δεν λείπουν το μέλι, κρητικά παξιμάδια, μπισκότα από χαρούπι, ξερά σύκα, αμύγδαλα και καρύδια, φακές, ρεβίθια, μαύρα μακαρόνια, καστανό ρύζι και κονσέρβες τόνο σε νερό.

Όταν βγαίνω για φαγητό από τα αγαπημένα μου εστιατόρια είναι το Yellow στο Κεφαλάρι. Μου αρέσει όχι μόνο σαν περιβάλλον, αλλά έχει καθαρό προσεγμένο φαγητό με την επιμέλεια του αγαπημένου μου Βασίλη Αλβανίδη. Το Yellow έχει ένα homey και άνετο χαρακτήρα που σε κάνει να χαλαρώνεις. Αγαπημένο μου πιάτο είναι το καπνιστό κοτόπουλο με τηγανιτές πατατες!.

Τα καλοκαίρια λατρεύω την Ιθάκη για ψάρι στη Βουλιαγμένη, παλαιότερα πηγαίναμε στο Κόλλια είχε υπέροχη αχινοσαλάτα και μακαρονάδα με αυγοτάραχο. .Δυστυχώς έχω χρόνια να πάω, αλλά πάντα είναι στη σκέψη μου και στη ζωή μου!!!

Στη Σαντορίνη το Κόκκινο Ποδήλατο είναι χωρίς υπερβολή αγαπημένος προορισμός και ο chef Γκίκας Ξενάκης κάνει το ωραιότερο αρνί ενώ η γλιστρίδα και η γρανίτα από μέλι δεν παίζονται...

Συνήθως όταν πηγαίνω στοχευμένα σε ένα εστιατόριο τις περισσότερες φορές ξέρω τι θέλω να γευτώ. Αυτό που με τρελαίνει είναι να μην έχουν το φαγητό που θέλω ή να μου λένε, την τελευταία μερίδα την πήραν οι διπλανοί.

Αυτό με τρελαίνει… και η γεύση που με σκοτώνει είναι η μαγιονέζα. Δεν μου αρέσει η μαγιονέζα καθόλου, αλλοιώνει τη γεύση μου και βαραίνει τα φαγητά.  

Τώρα τελευταία παίρνουμε delivery sushi, είναι μία καλή και σχετικά ελαφριά λύση χωρίς αμφιβόλου ποιότητας λάδια και βούτυρα. Η αλήθεια είναι ότι δεν έχω ένα εύκολο γαστρονομικό προφίλ, επειδή δεν αντέχω τις πολύπλοκες και με πολλά συστατικά γεύσεις. Θέλω απλές καθαρές γεύσεις με καλή πρώτη ύλη και έχω ιδιαίτερη αγάπη στα θαλασσινά.

Tο βράδυ βγαίνω σπάνια για φαγητό, εκτός και εάν είναι κάτι επαγγελματικό.  Όταν βγαίνω τα βράδια προτιμώ να απολαύσω μία παράσταση ή συναυλία. Εάν όμως φάω θα επιλέξω λευκή πρωτεΐνη και σαλάτα και αν βγω για ποτό θα πιώ το αγαπημένο μου  Dry Martini cocktail με βότκα. Δυστυχώς έχω πιεί πολλές σαβούρες στην αναζήτηση του τέλειου. Γίνομαι όμως έξαλλη όταν έχουν το θράσος και το σερβίρουν σε ποτήρι κρασιού...  

Σε περιπτώσεις που νιώθω αγχωμένη ή στεναχωρημένη  αναζητάω κάτι γλυκό,  η γλυκιά γεύση με ανακουφίζει. Τα τελευταία χρόνια ωστόσο πηγαίνω στο ζαχαροπλαστείο  Φύσις, που έχει μελετημένη πρώτη ύλη και αρμονικές γεύσεις που ηχούν σαν στη πιο γλυκιά μουσική μέσα σου. Αδυναμία μου είναι το παγωτό βανίλια χωρίς ζάχαρη, τα τρουφάκια με καρύδα, και η τάρτα σοκολάτα.

Γλυκιά είναι και η παιδική γευστική ανάμνηση που συνδυάζεται με ωραίες εικόνες. Οι πάστες σωλήνες από το ζαχαροπλαστείο Ανδριώτη στη Κέρκυρα, η πουτίγκα του Σεράνο και το γκατώ του Ζήσιμου αλλά και η Σοκοφρέτα ΙΟΝ. Από την εφηβεία μου η ανάμνηση αυτή έγινε αλμυρή αφού κάθε βράδυ περνάγαμε για πίτα σουβλάκι από το Μπούζη… μία διαφορετική εμπειρία που απογειωνόταν από τη καυτερή κόκκινη σάλτσα.

Και αφού αναφέρθηκα στην Κέρκυρα, τα καλοκαίρια μου τα μοιράζομαι ανάμεσα στη Κέρκυρα που είναι και η πατρίδα μου και στα Χανιά που κατάγεται ο σύντροφός μου. Κάνουμε πάντα όμως ένα πέρασμα από την Πλάκα στον Άγιο Νικόλαο που μας φιλοξενούν καλοί μας φίλοι. Εκεί έχω αγαπήσει το Giovanni με την υπέροχη ταβέρνα του και τη μοναδική ψαρόσουπα. Ο Giovanni είναι σταρ στη περιοχή.

Το καλοκαίρι όταν είμουν στα Χανιά πήγαινα σχεδόν κάθε βράδυ στο SALIS ένα νέο εστιατόριο στο παλιό λιμάνι με έξυπνη ενδιαφέρουσα κουζίνα και πολύ καλή κάβα. Αδυναμία μου ήταν ο τόνος ταρτάρ και τα μύδια.

Στη Κέρκυρα πηγαίνω στο Βενετσιάνικο πηγάδι είναι άλλωστε δίπλα στο σπίτι μου και φτιάχνει υπέροχο αστακό, μου αρέσει επίσης το Pomod’Oro, ενώ αρκετά βράδια στο Imabari ο Αριστείδης Μέγκουλας κάνει γαστρονομική τέχνη.  

Στο εξωτερικό οι γαστρονομικές μου εμπειρίες είναι ακόμα περισσότερες.  Αγαπημένα εστιατόρια που έχω δοκιμάσει εξαιρετικά πιάτα, είναι το Spago στο Beverly Hills με τον καταπληκτικό chef Wolfgang Puck που δημιουργεί γαστρονομικά ποιήματα, το Azar στο Μαρακές, με φανταστικό περιβάλλον, τα πιάτα του σου έδιναν την αίσθηση ότι ήταν φτιαγμένα μόνο για σένα, αγάπησα τις πίτες τους, το Turandot στη Μόσχα, βγαλμένο από μία άλλη εποχή εντυπωσιακό παραμυθένιο με καταπληκτικό σέρβις, ξεχώρισα τα γλυκά του, το Bouley στη Νέα Υόρκη έχει καταπληκτικά θαλασσινά, ξεχώρισα το γεμιστό αχινό, και στο Abu Dhabi στο Emirates Palace δοκίμασα το καλύτερο ταρτάρ μοσχάρι.

Για να επιστέψω  στην Ελλάδα, ενώ έχουν γίνει αξιόλογες προσπάθειες τόσο από γνωστούς chef όσο και από αρχιτεκτονικές προτάσεις των χώρων επιβιώνει η μετριότητα. Πιστεύω ότι πρέπει να δουλέψουν πιο συστηματικά και ευρηματικά σε τροφές και συνταγές που έχουν σχέση με τη κουλτούρα μας. Γίνεται μία προσπάθεια αλλά είναι λίγη για εμένα. Δεν πιστεύω στην παγκοσμιοποιημένη κουζίνα. Θέλω η κουζίνα μας να έχει ταυτότητα και καθαρότητα, να τρώμε εμείς πιο αγνά και υγιεινά  ενώ όσοι μας επισκέπτονται να τρελαίνονται με τις γεύσεις, τα χρώματα και τις μυρωδιές.

Αυτά τα χρώματα, τις γεύσεις και τις μυρωδιές θα ήθελα να απολαύσω και την τελευταία μου μέρα πάνω στην. Θα ήθελα να είναι απόγευμα προς ηλιοβασίλεμα και να βρίσκομαι με τον σύντροφό μου και τη κόρη μας στο Fisherman στη Κέρκυρα, τρώγοντας θαλασσινά. Εάν είχα τη δυνατότητα θα ήθελα και επιλεγμένους φίλους μαζί."