Το υπέροχο κτίριο του Τσίλερ που φιλοξενεί το Fondazione / Ίδρυμα Σπ. Λοβέρδου, στην Κηφισιά, έμεινε κλειστό για σαράντα χρόνια περίπου και εδώ και λίγους μήνες το έχει αναβιώσει ο Γιώργος Καράμπελας που το διαθέτει -με προσοχή και φειδώ- για εκδηλώσεις. Αυτό ήταν το location που επιλέξαμε για το τελευταίο από τα FNL events και μαζί με το catering Δειπνοσοφιστήριον, οργανώσαμε ένα πολύ ιδιαίτερο δείπνο μαζί με τους σεφ Ζαν Λουί Καψαλά και Νίκο Πολιτάκο. Για το μενού σκεφτήκαμε να δημιουργήσουμε μια σειρά από πιάτα Γαλλοϊαπωνικής fusion κουζίνας που ουσιαστικά ήταν ο προάγγελος της fusion κουζίνας που τόσο διαδεδομένη είναι πλέον. Η Θάλεια Τσιχλάκη είχε γράψει εδώ ένα ενδιαφέρον θέμα που εξηγεί τη γέννηση και την ιστορία της κουζίνας.
Πριν ακόμη πέσει
το σκοτάδι, οι καλεσμένοι μας άρχισαν να καταφτάνουν και να εντυπωσιάζονται με
τον υπέροχο χώρο καθώς περιηγούνταν στις αίθουσες με ένα ποτήρι από την φίνα
και σύνθετη σαμπάνια “R” de Ruinart στο χέρι. Στην κεντρική
σάλα της βιβλιοθήκης είχαμε στήσει τέσσερα επιβλητικά τραπέζια με παλιά μανουάλια
από το Ίδρυμα και όμορφες συνθέσεις λουλουδιών από το μέλος μας και φανατικό
φίλο των FNL events, Τάσο Ρουμπεϊδη. Λίγα λεπτά πριν τις εννέα το γεύμα
ξεκίνησε με τερίνα φουαγκρά στη λογική του gravlax με λωτό hoshigaki (ιαπωνική
τεχνική αποξήρανσης του λωτού).
Συνεχίσαμε με μια απολαυστική γαλλική μπουγιαμπέσα από πετρόψαρα που σερβιρίστηκε εντυπωσιακά από κανάτες. Στο κρουτόν την κλασική rouille είχε αντικαταστήσει έξυπνα μια μαγιονέζα με wasabi ενώ στο τέλος προσθέσαμε στην σούπα bonito flakes. Μια ζουμερά ψημένη σφυρίδα με sauce beurre blanc αρωματισμένη με τσάι Macha και miso ήταν το επόμενο πιάτο και το συνοδεύσαμε εξαιρετικά με το Chablis 1er Cru, Louis Moreau 2018.
Περνώντας στο κρέας είχαμε πρώτα ένα τατάκι από Wagyu Kagoshima A5 με μια bearnaise αρωματισμένη με σόγια. Τη βαθιά βουτυρένια-λιπαρή αίσθηση του κρέατος «έσπαγε» η παγωμένη και φίνα Ιαπωνική βότκα Haku που το συνόδευε. Κύριο πιάτο το φιλέτο πάπιας με πουρέ λαγόχορτου, relish truffle wasabi, butter ponzu sauce και φρέσκια τρούφα. Ένα απολαυστικό πιάτο γεμάτο αρώματα που ταίριαξε εξαιρετικά με το πληθωρικό και χυμώδες Cornas του 2014 του Jaboulet.
Το επιδόρπιο ήταν ομολογουμένως ένα «πείραμα», ένα δύσκολο πιάτο που δίχασε καθώς σερβίραμε μια πάβλοβα με μια αρκετά έντονη κρέμα με καρύδα, λάιμ και ροκφόρ και καραμελωμένο ανανά. Επρόκειτο στην πραγματικότητα για ένα pre-dessert που θα έπρεπε να είναι μικρότερο σε ποσότητα και να πάρει μια θέση δημιουργικής αντικατάστασης του σταδίου του τυριού συνοδευόμενο από ένα καλό Sauternes. Είπαμε, δύσκολο πιάτο, σίγουρα όμως είχε ενδιαφέρον. Αφήστε που οι εντυπώσεις τελικά κερδήθηκαν χάρη στην πρωτοβουλία του Δημήτρη Χριστοφιλέα, που ήταν κοντά μας στο δείπνο, να ζητήσει από όλους τους παραβρισκόμενους να αφήσουν τη διεύθυνσή τους και μέσα στις επόμενες δύο μέρες, έστειλαν σε όλους μια τούρτα αμυγδάλου (είναι ένα κλασικό και απολαυστικό signature γλυκό του Δειπνοσοφιστηρίου που πρέπει να δοκιμάσετε!) Στο σημείο αυτό να πω ότι το Δειπνοσοφιστήριον είχε οργανώσει τα πάντα στην εντέλεια και, παρά την απουσία κουζίνας στο χώρο, κατόρθωσαν να μας χαρίσουν μια αληθινά εστιατορική εμπειρία φαγητού!
Στο κλείσιμο, σερβίραμε ένα Twisted Old Fashioned με Hennessy VSOP, ενώ η Taf μας έφερε έναν καταπληκτικό και σπάνιο καφέ Maguta CM Natural από την Κένυα και την σειρά Taloumis Family Limited Reserve που χαρακτηρίζεται από τα έντονα φρουτώδη αρώματα και την ιδιαίτερη οξύτητα. Η βραδιά συνεχίστηκε με πολλούς να βγαίνουμε έξω για να απολαύσουμε ένα πούρο στη γλυκιά, ανοιξιάτικη νύχτα.
*Φωτογραφίες: Panos Smirniotis
Συνδεθείτε ή Εγγραφείτε για να συμμετάσχετε στη συζήτηση