Μύκονος VS Σαντορίνη

22 Σεπτεμβρίου 2021
Τάσος Μητσελής
Οι δύο ναυαρχίδες του πολυτελούς τουρισμού της χώρας μπαίνουν σε "κόντρα" με τη γαστρονομική ματιά του FNL.
  • ΜΥΚΟΝΟΣ VS ΣΑΝΤΟΡΙΝΗ | Editor's Note

Είναι οι δυο μεγάλες ντίβες του ελληνικού καλοκαιριού, οι ακρογωνιαίοι λίθοι της πολυτελούς τουριστικής βιομηχανίας που προσελκύουν κάθε χρόνο εκατοντάδες χιλιάδες επισκέπτες από όλη την υφήλιο. Δυο παγκόσμια νησιά που διατηρούνται σταθερά στη πρώτη γραμμή, επανατροφοδοτώντας τον μύθο τους η κάθε μια από άλλη αφετηρία και με διαφορετική αισθητική προσέγγιση αλλά αναπτύσσοντας παρόμοια δυναμική.

Επίσης βρίσκονται σταθερά στο επίκεντρο των εξελίξεων λόγω των ετερόκλητων, πολύ υψηλού επιπέδου εστιατορικών τους σκηνών, οι οποίες αν μπορούσαν να συνυπάρξουν με ένα μαγικό τρόπο σε ένα τοπίο, μπορεί και να μιλούσαμε για τον ιδανικότερο  γαστρονομικό προορισμό των διακοπών. Έχουν αρκετά κοινά, ακόμη περισσότερες διαφορές και κάθε χρόνο ακόμη και πιο λίγους Έλληνες. Αλλά με τις τιμές να έχουν εκτοξευτεί στα ύψη, αυτό μάλλον πλέον είναι αυτονόητο εδώ και χρόνια. Αν τις βάλει κάποιος σε μια «κόντρα», δύσκολα θα αναδείξει νικητή κι εκεί είναι που η μονομαχία γίνεται ακόμη πιο ιντριγκαδόρικη και συναρπαστική. 

Όταν η Μύκονος αρχίζει να ανεβάζει τα ντεσιμπέλ από νωρίς στα παραθαλάσσια και κοσμοπολίτικα restaurant bar της (Scorpios, Jackie O’, Nammos, Kensho κτλ) σερβίροντας high end comfort food και άφθονο σούσι, η Σαντορίνη που δεν αγαπάει τις μεσημεριανές φιέστες αυτού του είδους, περιμένει υπομονετικά το διάσημο ηλιοβασίλεμα για να ντυθεί  η Καλντέρα της με ιεροτελεστικά δείπνα άφθονων γαστρονομικών καρατίων (Selene, Lauda, Lycabettus, Opson, Elements, Petra, Santoro, Mikrasia, Black Rock, Alali κ.α) υπό το φως του φεγγαριού. Εκεί είναι που αυτά τα εστιατόρια εντός των πολυτελών ξενοδοχείων στη Σαντορίνη ανοίγουν τα κελάρια τους και όποιος αγαπάει το κρασί και έχει να το χρυσό-πληρώσει, μπορεί να βρει διαμάντια τόσο από τον ελληνικό όσο και από τον διεθνή αμπελώνα. Τώρα, από την άλλη, Μύκονος και fine dining παρότι δεν τα πήγαιναν ποτέ καλά, φέτος είδαμε το Mikrasia στο Katikies Mykonos με σεφ τον Άγγελο Μπακόπουλο να κερδίζει επιτέλους το πολύ δύσκολο στοίχημα των κουβέρ, γράφοντας σερί fully booked βραδιών, ανεβασμένο το γαστρονομικό εστιατόριο του Bill & Coo με αρχηγό στη κουζίνα τον Ντίνο Φωτεινάκη και μια ακόμη απόπειρα στο Cove Restaurant του Aeonic Suites για δημιουργικές «τρέλες» από τον Γιώργο Στυλιανουδάκη να ξεδιπλώνει σταθερά το δυναμισμό της. Τρεις κούκοι όμως δεν φέρνουν την Άνοιξη. Σε αυτό το πεδίο έχει η Σαντορίνη την πρωτοκαθεδρία. Σε όσων το γκουρμέ φαγητό βρίσκεται στα σημαντικά πεδία των ενδιαφερόντων τους, η Οία με τόσες ποιοτικές επιλογές σε αυτή τη κατηγορία της υψηλής γαστρονομίας θα τους φανεί σαν ένα μικρό Σαν Σεμπαστιάν. Να απολαμβάνεις για παράδειγμα  τις φίνες δημιουργίες με την υπογραφή του βραβευμένου με τρία αστέρια Michelin, Emmanuel Renaut, στο εκπληκτικό μπαλκόνι του Lauda. Εντάξει, τι να λέμε τώρα!


Κι ενώ τα εμβληματικά ξενοδοχεία στη Μύκονο συνεχίζουν να καμαρώνουν για τα διάσημα brands που έχουν φέρει από το εξωτερικό, όπως το Zuma στο Cavo Tagoo, το Matsuhisa στο Belvedere, το Mykonos Social στο Santa Marina, το Lio του ομίλου Pacha, το Beefbar δίπλα από το Bill & Coo Coast κ.α, η Σαντορίνη ακολουθεί ένα πιο τολμηρό μονοπάτι, το οποίο θα διαπιστώσουμε στο μέλλον αν θα ανοίξει κι άλλο τον βηματισμό του. Δυο από τα κορυφαία εστιατόρια στην Ελλάδα, το Selene (φωτό) στα χέρια του Έκτορα Μποτρίνι πλέον) και το Vezené βρίσκουν στέγη το πρώτο στο Katikies Garden και το δεύτερο στο Cavo Tagoo Santorini, κάνοντας μάλιστα φέτος πάταγο. Τολμηρές κινήσεις που έχουν την σπουδαιότητα τους και ευτυχώς έτυχαν θερμής υποδοχής από το κοινό. Αυτά, τώρα, τα «επαναστατικά» στη Μύκονο τα βλέπουν με σηκωμένο φρύδι. Άλλος πλανήτης εκεί, της εξτραβαγκάντσας η οποία όμως τελικά μπορεί να έχει και…Nōema (φωτό παρουσίασης άρθρου) με τον Αθηναγόρα Κωστάκο να δημιουργεί για ακόμη μια φορά ένα success story στη μυκονιάτικη εστιατορική σκηνή με τεράστια απήχηση, σερβίροντας σύγχρονη κυκλαδίτικη κουζίνα ως ποιοτικό αντίβαρο απέναντι σε οτιδήποτε θα ήταν πιο «εύκολο», οικείο και θελκτικό στις ορέξεις των jet setters και των κοσμικών που το κατακλύζουν κάθε βράδυ. Δεν ξέρω αν θα ταίριαζε ένα παρόμοιο project στη Σαντορίνη, αλλά ψυχανεμίζομαι ότι αρκετοί επιχειρηματίες του νησιού φλερτάρουν έντονα πια και με την ιδέα του fun dining. Το Pacman στο Andronis Arcadia με σεφ τον Στέφανο Κολυμάδη, έχει ακριβώς αυτό το προφίλ και για του λόγου το αληθές πήγε ανέλπιστα καλά, τινάζοντας τη μπάνκα στον αέρα. Στα Φηρά τη καλύτερη μέχρι σήμερα σεζόν του έκανε και το πλήρως ανακαινισμένο και πανέμορφο πλέον, Idol, του Λουκά Κατρή, στο οποίο ο executive chef του, Παναγιώτης Γιακαλής, επιμένει κοσμοπολίτικα κι ελληνικά με την άριστη πρώτη ύλη σε πρώτο πλάνο και τα vibes του να παραπέμπουν  περισσότερο στη μυκονιάτικη συνταγή, χωρίς όμως να αποσχίζεται το ίδιο από την ενέργεια της Καλντέρας. 

Σχόλια Χρηστών

Συνδεθείτε ή Εγγραφείτε για να συμμετάσχετε στη συζήτηση