Στο roof garden ενός boutique ξενοδοχείου -που ετοιμάζεται να ανοίξει- συναντάμε το The Zillers, ένα all-daycafé-restaurant που οι συντελεστές του και η θέση του το έκαναν ήδη talk of the town. Άλλωστε όταν μαθαίνεις ότι στην κουζίνα είναι η ικανή σεφ Κωνσταντίνα Φάκλαρη και το μπαρ επιμελείται ο Γιάννης Σαμαράς δεν μπορεί παρά να δημιουργούνται προσδοκίες. Προσθέστε σε αυτά και την εξαιρετική θέση στα πόδια της Ακρόπολης και δεν είναι απορεί κανείς που το The Zillers συζητιέται και γεμίζει.
Το ίδιο το μαγαζί είναι όμορφο με μια αίσθηση καθημερινότητας. Για να είμαι ειλικρινής το περίμενα λίγο πιο φροντισμένο, λιγότερο …café… Αλλά εντάξει αυτό είναι ίσως προσωπική μου παραξενιά. Δεν μ’ αρέσει ας πούμε να παίρνω στα χέρια μου βραδινό κατάλογο πιάτων που ξεκινά με μια σελίδα σάντουιτς.
Η σφραγίδα της σεφ μπαίνει σε ορισμένα πιάτα όπως για παράδειγμα το ωραία σοταρισμένο λαβράκι πάνω σε μια υπέροχα χυλωμένη ρεβιθάδα με τσορίθο και δεντολίβανο ή το –μια ιδέα παραψημένο- κοτόπουλο νανάκι πάνω σε ένα έξοχο πραγματικά κους-κους με άγρια μανιτάρια, γραβιέρα και θυμάρι^ αν το πιάτο αυτό δεν είχε ξεφύγει τόσο στο αλάτι θα ήταν πραγματικά εξαιρετικό. Δοκίμασα και ένα «ελληνικό ριζότο» με την γεύση και τα αρώματα των γεμιστών. Αν το έλεγαν «τα γεμιστά αλλιώς» δεν θα είχα τίποτα να του προσάψω δεδομένης της νοστιμιάς του και του εκφραστικού αρώματός του. Όμως το είπαν ριζότο και ριζότο δεν ήταν …ούτε στο χύλωμα, ούτε στο βράσιμο, ούτε στην υφή που επηρεαζόταν ιδιαίτερα από τα –πολλά- ψιλοκομμένα λαχανικά. Κατά τα άλλα μια σαλάτα με πρασινάδες, μυρωδικά, ποσέ αχλάδι και καπνιστό χοιρινό ήταν όλο αρώματα, τέλεια ανακατεμένη αλλά με τόσα κοτσάνια έχανε την ποιότητά και την τρυφεράδα της. Το burger τέλος (υπάρχουν 2-3 άνευ λόγου) ήταν μετριότατο με ένα αφράτο, ελληνικότατο μπιφτέκι.
Η λίστα των κρασιών είναι μάλλον περιορισμένη, ενώ των κοκτέιλ έχει ενδιαφέρον …τα ίδια τα κοκτέιλ όμως προδίδονται από τον πάγο που λιώνει σε dt ενώ έμεινα με την απορία γιατί δεν μπορούσαν να φτιάξουν κάτι τόσο κλασικό όπως το Manhatan αφού είχαν διάφορα βερμούτ και bourbonκαι bitters…λέτε επειδή δεν είχαν Rye Whiskey; Χμμμ, χλωμό το βλέπω.
Το The Zillers έχει προοπτικές που ακόμη δεν έχει διερευνήσει, πρώτα από όλα όμως πρέπει να αποφασίσει τι είναι. Καφετέρια με ωραία θέα όπου τσιμπάς και κάτι ή μοντέρνο bar-restaurant που λειτουργεί όλη μέρα; Να κλείσω λέγοντας ότι τα ονόματα των συντελεστών του αλλά και οι τιμές του δηλώνουν το δεύτερο και η κριτική είναι με βάση αυτή την αντίληψή μου.
Ευχαριστούμε την Lifo για την παραχώρηση των φωτογραφιών