Η Καλιφόρνια έχει το Opus One· η Αυστραλία το Grange·το Bolgheri το Sassicaia του. Η Ισπανία έχει τον δικό της μύθο που ακούει στο όνομα Vega Sicilia, μύθο που αφού γνωρίσαμε μέσα από την αφήγηση αμέτρητων φημισμένων οινοκριτικών ήρθε η ώρα να ακούσουμε και δια του στόματος του άνθρωπου που τον έκτισε!
Βέβαια ο ολιγομίλητος πλην σοβαρότατος Pedro Alvarez Mesquiriz δεν διαθέτει 1 αλλά 5 (προσφάτως 6) οινοποιεία που μοιράζονται 6500στρέμματα αμπελώνων καθώς και τον περφεκτιονισμό που έχει καταστήσει το Vega Silicia Unico ένα από τα πιο unique κρασιά του κόσμου. Προφανώς η Ισπανία αποτελεί το βασικό κέντρο της δραστηριότητας του Tempos Vega Sicilia, όμως ο όμιλος δεν έχασε την ευκαιρία να αρπάξει το επίσης θρυλικό Oremus, όταν το κομμουνιστικό καθεστώς της Ουγγαρίας κατέρρευσε.
Το Oremus Mandolas 2020 (8,5/10) μπορεί να προέρχεται από την ξακουστή για τα γλυκά της κρασιά περιοχή του Tokaji, ωστόσο προσφέρει μια εκπληκτική (και απίθανα τιμολογημένη) ξηρή έκφραση της ύψιστης ποικιλίας Furmint. Αν και δεν εκπλήσσει ακόμα με ην εξωστρέφειά του, το πρώτο ξηρό κρασί που παράχθηκε στον σπουδαίο Ουγγαρέζικο αμπελώνα το πράττει με την κρυστάλλινη κλάση του μπουκέτου του που θυμίζει λουλούδια, ορυκτά και άσπρο αμύγδαλο. Η σχεδόν κατά το ήμισυ οινοποίηση και ωρίμανση στα τυπικά μικρά βαρέλια της περιοχής (136lt) προσδίδει καπνιστό flavor και υπερ-τροφοδοτεί, με την αρωγή της τρομακτική οξύτητας, τη δομή ανεβάζοντας το κατώφλι της ελάχιστης παλαίωσης πέραν της δεκαετίας!
Το Macan Classico 2018 (7,5/10) εκπροσωπεί την σπουδαία περιοχή της Rioja, στην οποία ο παραγωγός συμπράττει με την οικογένεια Rothschild. Προσωπικά πάντα έβρισκα τη σειρά Macan ως τον μόνο αδύναμο κρίκο στο εντυπωσιακό portfolio και αυτό το 100% Tempranillo δεν θα με κάνει να αλλάξω γνώμη. Σύμφωνοι, οι τανίνες του είναι καλοφτιαγμένες και το πιπεράτο τελείωμα πικάντικο, όμως η συμπύκνωση είναι μικρή, το φρούτο υπερώριμο ενώ το πληθωρικό στόμα αλκοολικό και ιδιαίτερα νεοκοσμικό για τα γούστα μου.
Η τάξη αποκαταστάθηκε γρήγορα με τα υπέροχα Alion 2019 (8,5/10) και Pintia 2018 (8,5/10) που προέρχονται από τις κοντινές αλλά τόσο διαφορετικές ως προς το terroir περιοχές της Ribera del Duero και Toro αντίστοιχα. Αμφότερα παράγονται από 100% Tempranillo, με τις ντοπιολαλιές να το θέλουν ως Tinto Fino και Tinta de Toro. Το πρώτο δεν κρύβει ούτε τους 15αλκοολικούς βαθμούς ούτε το ολοκαίνουργιο βαρέλι, ωστόσο υποστηρίζει τον γευστικό όγκο και το καπνιστό μπέικον της μύτης με άφθονο μαύρο φρούτο και γραφίτη, έντονο flavor και ισχυρή δομή που θα το οδηγήσουν τουλάχιστον ως το 2035. To δεύτερο εκμεταλλεύεται το υψόμετρο των 700μέτρων και τα γεμάτα πέτρα εδάφη για να κρύψει το ίδιο τρομακτικό αλκοόλ του. Αν και είναι γεμάτο από γλυκά μπαχαρικά, μαύρη ζάχαρη και αποξηραμένο δαμάσκηνο, διαθέτει μια ανθώδη διάσταση που το καθιστά πιο τρυφερό και αέρινο. Μην ξεγελιέστε πάντως, πρόκειται για έναν δυναμίτη με καλή οξύτητα και όμορφες τανίνες, που απλώς δεν έχει ακόμα εκραγεί!
Για πολλούς μεγάλους Ισπανούς παραγωγούς ο χρόνος είναι αέναος· και ο μεγαλύτερος όλων δεν θα μπορούσε ποτέ να βιαστεί! Όπως υποδηλώνει και το όνομά του, το Vega Sicilia Valbuena Nº 5 2018 (9/10) παλαιώνει “μόλις” 5 χρόνια σε βαρέλι και φιάλη πριν κυκλοφορήσει στην αγορά, εκφράζοντας την φρεσκάδα(!) ενός μοναδικού terroir. Και εδώ τα περισσότερα από τα 250ha του ιστορικού κτήματος είναι φυτεμένα με Tinto Fino, ωστόσο θα συναντήσουμε και μικρές ποσότητες από Cabernet Sauvignon και Merlot, με το Valbuena να περιέχει μια τσουρίτσα από το τελευταίο. Θα ήταν τελείως λάθος να θεωρήσει κανείς το κρασί αυτό ως την δεύτερη ετικέτα του Unico, αφού διαθέτει τρομακτική συμπύκνωση, σώμα και μάκρος, ενώ προσφέρει ένα όργιο αστροειδούς γλυκάνισου, μελανιού και γλυκών μπαχαρικών στην μύτη. Όσο για το στόμα δεν ξέρει κανείς αν θα πρέπει να παινέψει περισσότερο τις απίθανες τανίνες ή τον αρμονικό τρόπο με τον οποίο αυτή η cuvee ξεδιπλώνει την πληθωρικότητά της.
Τα μεγάλα κρασιά ξεχωρίζουν από τα σπουδαία όχι επειδή σε αυτά είναι περισσότερο παρόντα από αυτά που θα ήθελες αλλά επειδή είναι περισσότερο απόντα αυτά που δεν θα ήθελες! Και επειδή αυτό είναι δύσκολο να εξηγηθεί με λόγια, το Vega Sicilia Unico 2013 (9,5/10) παραδίδει –έναντι περίπου 450€- ένα πρακτικό σεμινάριο. Λιγότερο εκρηκτικό –προς το παρόν!- και μια ιδέα πιο ελαφρύ από το Valbuena Nº 5, διαθέτει μια συμπύκνωση και μια πολυπλοκότητα τσουκνίδας, γλυκών μπαχαρικών, πασχαλιάς μαύρου φρούτου και σοκολάτας που σε αφήνει με τα ρουθούνια ανοιχτά! Ανοιχτό όμως μένει και το στόμα, αφού πίσω από μια αρχική αυστηρότητα αποκαλύπτεται ένα τρομακτικό μάκρος, ένα μεγάλο μάτσο από απόλυτα λεπτοϋφασμένες τανίνες και ένα ξεμυαλιστικό flavor κέδρου. Ένα μνημείο οινικού μεγαλείου, που αν και “σπαταλά” ήδη μια δεκαετία στο οινοποιείο θα διακινδυνεύσω να εκτιμήσω ότι θα συγκινεί για άλλες 5-6· έστω και αν ξέρω ότι αποκλείεται να ζω τότε για να δικαιωθώ…
Μια δημιουργία τελειότητας από ασύλληπτα χαμηλές αποδόσεις 21-25hl/ha, νούμερο που ωστόσο είναι σχεδόν δεκαπλάσιο από αυτό του Oremus Tokaji Aszu 6 Puttonyos 2013 (9,5/10) που έκλεισε την δοκιμή! Το άρωμα του κεχριμπαρένιου ηδονικού υγρού γέμισε το χώρο ήδη κατά το σερβίρισμα, καθιστώντας την ανάλυση του υπέρπυκνου μπουκέτου σε μανιτάρι, κρόκο Κοζάνης, βερίκοκο, ώριμο ροδάκινο, ανανά και λίγο φρέσκο ελαστικό εύκολη στον καθένα. Ο χυμός των βοτρυτισμένων ρογών ισορροπεί (και με το παραπάνω) τα 187gr/lt αζύμωτων σακχάρων με 8,4 οξύτητα δημιουργώντας μια γλυκόξινη ατομική έκρηξη στο στόμα, ενώ η απερίγραπτη φρεσκάδα υπόσχεται …αιώνια παλαίωση.
Κατά τον Pedro Alvarez “το Tempranillo είναι η κορυφαία ποικιλία του κόσμου όταν ωριμάσει σωστά και η χειρότερη όταν δεν ωριμάσει”. Είμαστε ευτυχείς και τυχεροί που φροντίζει για το πρώτο· και -κρίνοντας από τις επιδόσεις του Oremus- για πολλά ακόμα…
Τα κρασιά της Tempos Vega Sicilia εισάγονται από την εταιρεία Αίολος, 210 9837638.