Όταν ήμουν παιδιί, η Διεθνής Έκθεση ήταν η τελευταία ανάσα διασκέδασης πριν την έναρξη της σχολικής χρονιάς. Αμέσως μετά τις (ατελείωτες διακοπές που κρατούσαν τρεις μήνες) η Κυριακή στην Έκθεση ήταν μέρα γλεντιού, μία επίσημη οικογενειακή γιορτή, σχεδόν όπως η μέρα των Χριστουγέννων και της Πρωτοχρονιάς. Εκείνο το απόγευμα της Κυριακής στην έκθεση επιτρεπόταν ένα σωρό πράγματα που κάτω από άλλες συνθέκες δεν ήταν καν διαπραγματεύσιμα. Βόλτα με το τρενάκι, μαλλί της γριάς, το τελευταίο παγωτό της χρονιάς και το λουκάνικο με τη μουστάρδα. Μία εβδομάδα μετά, την ίδια ώρα θα είχε σκοτεινιάζει ακόμη πιο νωρίς, θα κάναμε μία επανάληψη στα παρακάτω της Δευτέρας και οι μπαμπάδες θα έβλεπαν Αθλητική Κυριακή.
Η φετεινή Έκθεση, όπως κάθε φορά τα τελευταία χρόνια περιλαμβάνει αποκλεισμό του κέντρου, ποδαρόδρομο από και προς τη δουλειά, πορείες, αστυνομικούς all over και συναυλίες playback από pop stars που ακόμη και αν ξέρω το όνομα τους δεν ξέρω τα τραγούδια τους.
Η Parallaxi είναι το μεγαλύτερο και παλιότερο free press της πόλης. Το 2010, συμπληρώνοντας τα 20 χρόνια ζωής ξεκίνησε μία σειρά δράσεων με το όνομα «Η Θεσσαλονίκη αλλιώς». Ένα αστικό πείραμα που αλλάζοντας για λίγες ώρες τη ζωή στην πόλη, θέλει να δείξει πως τα πάντα δυνατά αρκεί να υπάρχει συνεργασία και καλή διάθεση. Στις 22 Σεπτέμβρη του 2010 ζήσαμε «Μία μέρα χωρίς αυτοκίνητο». Ένα απόγευμα για την ακρίβεια. Το εμπορικό κέντρο της πόλης, από την Αγγελάκη μέχρι τη Βενιζέλου έγινε ένας πεζόδρομος και περάσαμε αξέχαστα. Οι εθελοντές έκαναν δεντροφυτεύσεις, οι ποδηλάτες γεμίζουν τους δρόμους, η κρατική ορχήστρα κυκλοφορεί στην πόλη, οι μπάντες παίζουν στην σκηνή στη στοά Χιρς, το Κρατικό Θέατρο βγαίνει στο πεζοδρόμιο, στο Καπάνι γίνονται κινηματογραφικές προβολές, ο κόσμος κινείται απο σημείο σε σημείο, τα μαγαζιά είναι ανοιχτά και όλοι είναι χαρούμενοι.
Τρία χρόνια και εικοσιπέντε δράσεις μέτα, η Parallaxi και «Η Θεσσαλονίκη αλλιώς» επιστρέφει στις 22 αυτού του Σεπτέμβρη, από τις 12 το μεσημέρι μέχρι τις οκτώ το βράδυ και σε συνεργασία με την Ένωση για τα δικαιώματα των Πεζών και το Δήμο Θεσσαλονίκης, καθώς και με τη βοήθεια μερικών από τους σημαντικότερους φορείς της πόλης, οργανώνει ένα project που σκοπό έχει να αναδείξει εναλλακτικές προτάσεις για τη λειτουργία του κέντρου της πόλης. Επιδίωξη μας είναι να ζήσουμε όλοι οι Θεσσαλονικείς «Μία Αλλιώτικη Μέρα, Μία Μέρα Χωρίς Αυτοκίνητο» με το κέντρο της πόλης, στο τετράγωνο που περικλείεται από την οδό Εθνικής Αμύνης μέχρι και τη Βενιζέλου και από την Εγνατία μέχρι τη Λ. Νίκης, να μετατρέπεται σε έναν ατελείωτο πεζόδρομο, να γεμίζει εναλλακτικά μέσα μεταφοράς, πολιτιστικές δράσεις και περιπατητές. Ένας απέραντος παιδότοπος για παιδιά με αναβίωση παιχνιδιών, εκπαιδευτικά προγράμματα από μουσεία της πόλης, δράσεις με ποδήλατα, πατίνια, τρενάκι, μαθήματα γιόγκα, σάμπα, ζούμπα, ξιφασκίας στον πεζόδρομο της Αγίας Σοφίας, θερινό σινεμά στην πλατεία Αριστοτέλους, βόλευ και πινγκ πονγκ στο δρόμο, θεατρικές παραστάσεις, συναυλίες, θεματικούς περιπάτους με ξεναγό στα κτίρια του κέντρου, μουσικές παρελάσεις από μπάντες που θα διασχίζουν την πόλη, έκθεση φωτογραφίας με την ιστορία των συγκοινωνιών, μετατρέπουν το κέντρο της πόλης για οκτώ ώρες σε μια όαση.