Άνοιξε ξανά τις πόρτες του το θρυλικό Rock & Roll και σερβίρει «νοσταλγία» δια χειρός Πέσκια

Αυτό θα πει μαγαζί-γωνία, όνομα και πράγμα. Μεγάλωσε γενιές και γενιές το Rock & Roll στην οδό Λουκιανού, σημαδεύοντας ανεξίτηλα τη νύχτα στην Αθήνα, για αυτό, τώρα, οι συστάσεις είναι απολύτως περιττές. Το ξέρει το σύμπαν. Μετρήστε από το 1987 πόσα είναι τα χιλιόμετρα που έχει γράψει στον ίδιο δρόμο, με μια μικρή ενδιάμεση παρένθεση το 2012. Τότε μετακόμισε λίγο πιο κάτω, στη πλατεία, αλλά δεν ήταν το ίδιο. Εδώ και τέσσερα χρόνια επέστρεψε στη βάση του. Άλλωστε ροκ είναι αυτό, ότι θέλει κάνει και το κάνει καλά.

Ο Γιώργος και ο Ανδρέας Πιτσιλής πλέον και με τους γιούς τους συνεχίζουν να κρατάνε τα ηνία, ενώ στο επιχειρηματικό σχήμα συμμετέχει ενεργά και ο Γιάννης Μωράκης. Πήγα τις προάλλες στο opening και το πόσο το χάρηκα, δε λέγεται. Να πω ότι στην είσοδο γίνεται αυστηρά έλεγχος των πιστοποιητικών εμβολιασμού. Μου ζητήθηκε ευγενικά ακόμη και τη δεύτερη φορά που μπήκα ξανά στο εσωτερικό. Σήμα κατατεθέν ο παλιός πολυέλαιος, ο καθρέφτης που κρέμεται πάνω από το μπαρ, οι τέσσερις σεπαρέ-ροτόντες για τις οποίες γίνεται χαλασμός κι ένας Χριστόφορος Πέσκιας στη κουζίνα να ροκάρει κι αυτός. 

«Εδώ το φαγητό είναι απλό, δε κάνω πολλές παλαβομάρες, το θέλουμε κατανοητό και νόστιμο» μου λέει χαμογελώντας. Είναι και με το παραπάνω. Χαμογελάω κι εγώ όταν δοκιμάζω την βουτυρένια μπουράτα με ντοματίνια (€14), τις γλυκοφάγωτες φτερούγες κοτόπουλου (€12) και τη πιατέλα νάτσος με πολύ καλό chilli con carne (€12) κι ένα ωραιότατο, πικάντικο μπουρίτο με βοδινό, γουακαμόλε, pico de gallo και γιαούρτι. 

Έπειτα προσγειώθηκαν στο τραπέζι μας έξι απολαυστικά «μίνι» μπέργκερ ψημένα όπως τα ζήτησα και ζουμερά τα οποία σερβίρουν σε combo (€20). Οι μερίδες είναι πληθωρικές και οι τιμές φιλικότατες, όπως θα διαπιστώσετε. Έχει κι αλλά ο μπαχτσές: το «1987 Rock & Roll Burger» μόνο που πλέον σερβίρεται με μια new age coleslaw (€16), rib eye κοτόπουλο με πιρουνάτο gravy πουρέ ελαιολάδου μέχρι και picanha στη σχάρα με βούτυρο τρούφας και σάλτσα πιπεριού. Ξέρω ότι σε αυτό το μαγαζί σχεδόν κανείς δεν πηγαίνει μόνο για το φαγητό του. Κατανοητό. Στο Rock κυρίως παρτάρεις ή για την ακρίβεια ροκάρεις, χορεύεις, ξεδίνεις, πας για ποτό. Η κουζίνα του, όμως, συμπληρώνει απόλυτα και ισορροπημένα αυτή τη χρυσή συνταγή. Ξέρει να σε κεντρίζει, να σε ευχαριστεί, να σε παραδίδει…ετοιμοπόλεμο στη νύχτα.