Φτάνοντας στην Τζον Κένεντι στο Ρέντη την προσοχή τραβά η κεντρική πόρτα της περίφημης λαχαναγοράς. Τα τελευταία τέσσερα χρόνια όμως, απέναντί της βρίσκεται και το στέκι του ιχθυοπωλείου που τροφοδοτεί αρκετά από τα πιο φημισμένα εστιατόρια και beach clubs στην Ελλάδα και το εξωτερικό. Ο Νίκος Κατσικάκης, ο ιδρυτής του, ρίχτηκε από νεαρή ηλικία στις θάλασσες αλλά και στην οικογενειακή κουζίνα, εκτελώντας αυθεντικές ελληνικές συνταγές και πειραματιζόμενος με σύγχρονες γεύσεις που έμαθε όσο καιρό αρμένιζε με ιστιοπλοϊκά.
Στα τέλη του περασμένου χρόνου φαίνεται πως ένα χταποδάκι («polpo» στα ιταλικά) ξέφυγε από τα καφάσια του ιχθυοπωλείου και έπιασε πόστο στο διπλανό χώρο, τον οποίο μεταμόρφωσε σε ψαροταβέρνα ο Νίκος Κατσικάκης. «Τα ψάρια μας προέρχονται από όλη την Ελλάδα – από καΐκια με τα οποία συνεργαζόμαστε χρόνια. Ξεκίνησα το εμπόριο ψαριών στην Ιχθυόσκαλα και αργότερα μεταφέρθηκα στο Ρέντη. Είπαμε να πάρουμε αυτό το μαγαζί για να τοποθετήσουμε περισσότερα ψυγεία. Στην πορεία όμως σκεφτήκαμε να χρησιμοποιήσουμε την πρώτη ύλη που έχουμε εμείς και αυτή που μπορεί να μας δώσει η λαχαναγορά για να κάνουμε ένα μικρό μαγαζί με φαγητά που τρώμε και στο σπίτι μας. Δουλεύω πλέον για τα παιδιά μου», μου είπε ο ίδιος χαμογελώντας, «Η Αφροδίτη έχει αναλάβει το ιχθυοπωλείο και ο Γιάννης το Polpo». Στο ταβερνάκι, έφτιαξε ευρύχωρη κουζίνα, χρησιμοποιώντας για το ψήσιμο στη σχάρα ηφαιστειακές πέτρες που θερμαίνονται με φυσικό αέριο γιατί «τα ψάρια και τα θαλασσινά παραμένουν ζουμερά και το ψήσιμό τους μοιάζει περισσότερο με αυτό που γίνεται στα κάρβουνα». Τα τραπέζια που στρώνονται στην αυλή, η οποία μετατρέπεται σε σάλα με περιμετρικές τζαμαρίες και ανοιγόμενη οροφή, ήταν γεμάτα την ημέρα που το επισκέφθηκα.
Πριν καθίσω στο τραπέζι μου, ο Νίκος Κατσικάκης με ξενάγησε στους δύο ορόφους του ιχθυοπωλείου και θαύμασα τη φρεσκάδα των ψαριών που βρίσκονταν στα ψυγεία του – πεντακόσια περίπου κιλά ψάρια κάθε λογής, έτοιμα να ταξιδέψουν στο εξωτερικό αλλά και σε εστιατόρια του τόπου μας. Ένας αρκετά μεγάλος χώρος ήταν αφιερωμένος στα ψάρια και τα θαλασσινά που τροφοδοτούν το Polpo, ανάμεσά τους και το απίθανο σκαθάρι που άνοιξε την αυλαία του δικού μου γεύματος. Όμορφα κομμένο, εμφανίστηκε ωμό, σε τέλεια θερμοκρασία, με αυγά σολομού, λάιμ, παρθένο ελαιόλαδο από την Κρήτη, λίγο πιπέρι και χοντρό αλάτι από τα Κύθηρα. Θέση στο τραπέζι έλαβε επίσης μια πολύ καλή ταραμοσαλάτα – στην οποία ομολογώ πως πρόσθεσα χυμό λεμονιού – καθώς και μια πατατοσαλάτα με ελαφρά σπιρτάδα. Στο ζωμό της αρωματικής και ιδιαίτερα πλούσιας ψαρόσουπας, πέρα από μικρούς κύβους πατάτας, κολοκυθιού και καρότου, «κολυμπούσαν» ψάρια όπως ο ροφός, η σκορπίνα, η πεσκανδρίτσα, ο λύχνος, η πέρκα και το χριστόψαρο. Εξαιρετικές ήταν και οι γαρίδες Κοιλάδος καθώς και το αρτιστικά ψημένο και κομμένο σε λεπτές ροδέλες καλαμάρι, το οποίο όμως είχε ραντιστεί με περισσότερο ωμό λάδι από ότι θα έπρεπε – κάτι που δεν έδωσε στο δημοφιλές θαλασσινό τη δυνατότητα να επιδείξει όλο το μεγαλείο των γευστικών του δυνατοτήτων. Στα μπαρμπουνάκια, μπορεί να πρόσθεσα λίγο αλάτι, αλλά τα ευχαριστήθηκα πάρα πολύ – μοσχοβολούσαν θάλασσα και ήταν άψογα ψημένα.
Στην επόμενή μου επίσκεψη σκοπεύω να δοκιμάσω πιάτα με ζυμαρικά αλλά και ημέρας, όπως σουπιά με σπανάκι και χταπόδι με μακαρονάκι κοφτό, καθώς και ψάρια στον ατμό που μαγειρεύονται με ελάχιστα λαχανικά. Το Polpo είναι αναμφίβολα ένα γαστρονομικό εγχείρημα που αξίζει την προσοχή όσων εκτιμούν την κορυφαία πρώτη ύλη και αγαπούν τις καθαρές, ελληνικές γεύσεις.
Info: Τζον Κέννεντι 6, Άγιος Ιωάννης Ρέντης, Τηλ.: 210 7104 578
*Φωτογραφίες: Άννα Τασιούλα