Πέρσι, ανοίξαμε τα FNL events με ένα preview του Nikkei και κατά κοινή ομολογία -για πρώτη βραδιά- το εστιατόριο και η κουζίνα του τα πήγαν θαυμάσια. Στην συνέχεια όμως κάτι η κοσμοσυρροή, κάτι ο δισταγμός τους να σερβίρουν πιάτα με τις εντάσεις που απαιτεί το είδος της κουζίνας, κάτι η ατμόσφαιρα πάρτι που ξεκίναγε από νωρίς, εμπόδισαν το Nikkei να διεκδικήσει την θέση που θα μπορούσε στον γαστρονομικό χάρτη της πόλης.
Φέτος όμως, το Nikkei άνοιξε αγνώριστο! Δεν ξέρω πως έγινε αυτό. Είναι σαν το καλοκαίρι να καταστάλαξε, να ωρίμασε, να βρήκε τα πατήματά του… ο λόγος για το εστιατόριο αλλά και για τον σεφ του, τον Θάνο Στασινό. Η κουζίνα του έχει ανέβει δύο σκαλοπάτια από την περσινή χρονιά, διορθώνοντας όλα εκείνα που την κρατούσαν χαμηλά. Τα αρώματα πλέον είναι ευδιάκριτα και γενναιόδωρα και οι γεύσεις τονισμένες: το ξινό και το πικάντικο στοιχείο που χαρακτηρίζουν την Nikkei κουζίνα είναι επιτέλους εδώ και κάνουν τα πιάτα γευστικά και ενδιαφέροντα. Και μόνο η αντιδιαστολή του περσινού με το φετινό σεβίτσε ή των κλασικών causas (μια «κροκέτα» από τηγανιτό πουρέ πατάτας με καπνιστό κοτόπουλο και πικάντικη μαγιονέζα) θα αρκούσε για να πιστοποιηθεί η εξέλιξη της κουζίνας του Στασινού. Όμως δεν είναι μόνο αυτά. Το surf n’ turf tartar, με δύο ξεχωριστά ταρτάρ από τόνο και βοδινό Wagyu είναι έξοχο: βελούδινο, όλο αρώματα. Τα χτένια είναι άψογα σοταρισμένα, πάνω σε έναν πουρέ από αβοκάντο και wasabi με μανιτάρια σιτάκε, kimchi και σόγια infused με sitake, ενώ τα nigiri με φουαγκρά και σόγια-τζίντζερ-πιπέρι είναι επίσης εξαιρετικά! Τα alternative bans με χοιρομέρι και πίκλες που τηγανίζονται ελαφρά μετά το άτμισμα, είναι γευστικότατα και αν είχαν λίγο περισσότερο χοιρινό θα ήταν και απόλυτα ισορροπημένα. Περνώντας στα κύρια πιάτα, με ενθουσίασε το steak από Iberico Pata Negra de Bellota, ήταν ζουμερό, πεντανόστιμο και ακτινοβολούσε αρώματα από την μαρινάδα του, ενώ θαυμάσιος ήταν και ο πουρές πατάτας με wasabi που το συνόδευε. Το κλασικό Chilean Seabass με kimchi και τζίντζερ ήταν επίσης καλό και προσεκτικά ψημένο.
Πέρα από την κουζίνα του Θάνου Στασινού –που σημειωτέον έχει πλέον και ωραία επιδόρπια- και την καλή λίστα κρασιών, ο Σπύρος Κερκύρας με την Μαίρη Ταλαιπώρου που είναι η barlady εδώ ετοιμάζουν έναν νέο κατάλογο με κοκτέιλ που θα ταιριάζουν με την κουζίνα. Δεν τα δοκίμασα, αλλά το Pisco Sour εδώ είναι θαυμάσιο, ενώ το Facundo meets Peru με διάφορα ρούμι, ένα blend από βερμούτ και bitters που παλιώνει 25 μέρες σε μικρά δρύινα βαρέλια ήταν αριστούργημα και ιδανικό για να συνοδεύσει ένα πούρο στο κλείσιμο του δείπνου.