Σε τι αλήθεια χρειαζόμαστε πέντε διαφορετικά δημητριακά, όταν συνήθως το ψωμί φτιάχνεται με ένα ή δύο, άντε το πολύ τρία. Με πέντε όμως;
Όταν όμως το δοκίμασα, βρέθηκα μπροστά σε ένα πολύ νόστιμο ψωμί, με μια νοστιμιά, που φαίνεται ότι προκύπτει προφανώς από κάποιες ισορροπίες τις οποίες δεν γνωρίζω, αλλά και από τον πολλαπλασιασμό της γεύσης που δίνουν όλα αυτά τα άλευρα ολικής άλεσης συγκεντρωμένα μαζί. Με άλλα λόγια, είναι ένα ψωμί που τρώγεται άνετα σκέτο, χωρίς να περιορίζεται μόνο στον ρόλο της δημιουργίας ενός τοστ. Είναι ένα ψωμί γεμάτο, βαρύ, αλλά και με ανάλαφρη υφή, που λόγω της πλούσιας σύστασης του και των αρωμάτων του, έχει το σημαντικό πλεονέκτημα ότι «φτουράει» και χορταίνει, βοηθώντας μας έτσι να αποφύγουμε την υπερκατανάλωση.
Ένα πρόσθετο και πολύ σημαντικό πλεονέκτημα του είναι, ότι χρησιμοποιώντας διαφορετικά άλευρα, εκτός από τη γεύση, εμπλουτίζονται πάρα πολύ και τα διατροφικά οφέλη του, καθώς το κάθε ένα από αυτά τα δημητριακά έρχεται να προσθέσει τα δικά του στοιχεία. Έτσι, εκτός από το γνωστό μας σιτάρι, η βρώμη έχει πλούσια περιεκτικότητα σε βιταμίνες Β1, Β2 και Β3 αλλά και βιταμίνη Ε, καθώς και μέταλλα και ιχνοστοιχεία και πολλές φυτικές ίνες, η σίκαλη, εκτός από το ότι αποτελεί μία εξαιρετική πηγή φυτικών ινών, είναι πλούσια σε φώσφορο, μαγνήσιο, μαγγάνιο, πρωτεΐνες και βιταμίνη Β1, το κριθάρι έχει υψηλές ποσότητες νιασίνης, βιταμίνες C και Ε, σίδηρο, ασβέστιο, μαγνήσιο, φώσφορο, ψευδάργυρο και σελήνιο, ενώ τέλος, το καλαμπόκι προσθέτει την υψηλή περιεκτικότητα σε υδατάνθρακες, φυτικές ίνες και καροτενοειδή. Ναι, είναι ένα ψωμί που έχει νόημα ύπαρξης και δεν αποτελεί απλώς άλλη μία μοντερνιά της εποχής μας.