Ο Richard Geoffroy υπογράφει το IWA 5: Μια αυθεντία της σαμπάνιας δημιουργεί ένα σάκε νέας εποχής

19 Ιανουαρίου 2022
Άντζελα Σταματιάδου
sake IWA5 Richard Geoffroy
Όταν ο για σχεδόν τρεις δεκαετίες chef de cave της Dom Pérignon Richard Geoffroy αποφάσισε να «επανεφεύρει» το παραδοσιακό ποτό της Ιαπωνίας, βρήκε το «κλειδί» στο assemblage.

Ο Richard Geoffroy, επί 28 χρόνια chef de cave της Dom Pérignon, βρέθηκε πολλές φορές στην Ιαπωνία λόγω της δουλειάς του πριν αποφασίσει να αφήσει ένα από τα πιο συναρπαστικά κρασιά του κόσμου για χάρη του σάκε. Στην περίπτωση βέβαια του IWA 5, του νέου του δημιουργήματος, ο δρόμος για την παρασκευή του ιαπωνικού ποτού περνάει, υπό μια έννοια, από την Καμπανία: αυτό που διαφοροποιεί αυτό το premium προϊόν, για τo οποίο ο Geoffroy συνεργάστηκε με τον Ryuichiro Masuda, CEO της Masuda Shuzo, μιας οικογενειακής επιχείρησης παραγωγής σάκε που λειτουργεί από το 1893, είναι ότι έδεσε την μακροχρόνια παράδοση της ιαπωνικής ποτοποιίας με τις δικές του γνώσεις κι εμπειρίες, σε μια νεωτεριστική προσέγγιση που αξιοποιεί τη μέθοδο του assemblage.

Αν νωρίτερα ο Geoffroy πάντρευε Pinot Noir και Chardonnay, τώρα παντρεύει διαφορετικές ποικιλίες ρυζιού, από διαφορετικές περιοχές, που συμπληρώνουν η μία την άλλη ‒ το Yamada Nishiki δίνει στο σάκε του φινέτσα, το Omachi δομή, το Gohyakumanoku δένει το σύνολο‒ και πέντε διαφορετικά στελέχη koji (ζυμών). Αυτό το χαρμάνι, μαζί με την μέθοδο πολλαπλασιασμού της μαγιάς (moto στα ιαπωνικά) και τον τρόπο με τον οποίο γίνεται η ζύμωση δίνουν στο  IWA 5 τον ιδιαίτερο χαρακτήρα του. Ο Γάλλος δημιουργός του, πάντως, που αποφάσισε να δοκιμάσει τις δυνάμεις του σε μια αρκετά κλειστή τέχνη της Χώρας του Ανατέλλοντος Ήλιου, πήρε την απόφαση να κάμψει λίγο τους κανόνες, δημιουργώντας ένα νέο στιλ, χωρίς όμως να πάει υπερβολικά μακριά από το... σημείο εκκίνησης. Δίνοντας έμφαση στην καθαρότητα και την ένταση των αρωμάτων, θέλησε να παρουσιάσει μια εξελιγμένη εκδοχή με το χαρακτήρα του αυθεντικού. 


Το σάκεείναι ένα ποτό με μεγάλη ποικιλομορφία. Κυκλοφορεί σε εκδοχές περισσότερο ή λιγότερο αρωματικές, άλλες πιο «μεταλλικές», άλλες πιο γλυκές, άλλες με περισσότερο umami, που μπορούν να συνδυαστούν με διάφορα ιαπωνικά πιάτα. Το IWA 5 φτιάχτηκε για να ταιριάζει με ποικίλες κουζίνες και να μπορεί να συνοδεύσει ένα γεύμα ή δείπνο από την αρχή ως το τέλος. Ο δημιουργός του παροτρύνει σεφ και σομελιέ να πειραματιστούν στα pairingsσερβίροντάς το σε διαφορετικές θερμοκρασίες. Σε κάθε του έκδοση δε, θα αλλάζει. Βασισμένη στην ίδια φόρμουλα, κάθε νέα κυκλοφορία θα είναι διαφορετική από την προηγούμενη. Τόσο το Assemblage 1, όσο και τοδιαθέσιμο εδώ και λίγο καιρό  Assemblage 2, η δεύτερη παρτίδα του IWA 5, που διατίθεται στην ελληνική αγορά μέσω της Trinity Wines, έχουν αποσπάσει πολύ καλές κριτικές για την ισορροπία και το γευστικό/αρωματικό τους πλούτο. Μια κάθετη γευσιγνωσία τα επόμενα χρόνια, όταν τα blends θα είναι τέσσερα ή πέντε, θα είναι σίγουρα πολύ ενδιαφέρουσα εμπειρία.

Η καλαίσθητη σκουρόχρωμη φιάλη που δημιούργησε ο Αυστραλός designer Marc Newson, με το IWA χαραγμένο σε γυαλί, τραβάει το βλέμμα. Και ο χώρος παραγωγής (kura στα ιαπωνικά) όμως του εν λόγω σάκε, ο οποίος διακρίθηκε στα φετινά Wallpaper* Design Awards, είναι ιδιαίτερος. Χτισμένος στους πρόποδες των βουνών Hida και Tate, στην τοποθεσία Shiraiwa που βρίσκεται στην πόλη Tateyama, φέρει την υπογραφή του Kengo Kuma, ο οποίος σχεδίασε μεταξύ άλλων και το Ολυμπιακό Στάδιο της Ιαπωνίας. Ο Ιάπωνας αρχιτέκτονας ήταν ο οδηγός του  Geoffroy, με τον οποίο γνωρίζονται χρόνια, στην κουλτούρα και τη φιλοσοφία της χώρας του. Δεν θέλησε να κάνει ακόμη ένα εργοστάσιο, αλλά  ένα εναρμονισμένο με το τοπίο κτίριο με αναφορές στην παραδοσιακή αγροτική αρχιτεκτονική και στην ίδια την ιστορία του σάκε, που στις παλιές εποχές φτιαχνόταν στα σπίτια. Από τους ελάχιστους επισκέψιμους χώρους παραγωγής του ιαπωνικού ποτού, έχει πέρα από τις βιομηχανικές εγκαταστάσεις χώρους διαμονής, γευσιγνωσίας και τη δική του κουζίνα, αποτυπώνοντας κι εκείνος μια αρκετά εξωστρεφή προσέγγιση του σάκε.


Η φωτογραφία από τη διαδικασία παραγωγής είναι του Nao Tsuda και της φιάλης του Jonas Marguet