Τον θυμάμαι από χρόνια τον χώρο που φιλοξενεί το Gorlomi (στο εμπορικό κέντρο του Λαιμού) και θυμάμαι και κάμποσα από τα μαγαζιά που φιλοξένησε. Ποτέ δεν ήταν τόσο όμορφος και κομψός και ποτέ δεν είχε τόσο εντυπωσιακή είσοδο από την Πλουτάρχου. Το Gorlomi μπορεί να δανείζεται το όνομά του από τον ομώνυμο χαρακτήρα της ταινίας «Άδοξοι Μπάσταρδοι» του Ταραντίνο, αλλά βλέποντάς το να κοσμεί τα πιάτα και βοηθούσης και μιας ελαφράς πρεσβυωπίας μου έφερε στο μυαλό το …Cipriani! Και δεν είναι μόνο το όνομα…
Το Gorlomi με τις σκουροπράσινες μπουαζερί, τις αναπαυτικές λότζες με τους δερμάτινους καναπέδες και την υπέροχη terrazza είναι ένα θερμά πολυτελές εστιατόριο, φιλόξενο και στιλάτο ταυτόχρονα. Και το -γενικά- έμπειρο σέρβις του εντάσσεται αρμονικά στο γενικότερο μοτίβο. Είναι ζεστό, αλλά ταυτόχρονα αβρό και επαγγελματικό, καλά συντονισμένο και ουσιαστικά οι λίγες μέρες λειτουργίας φαίνονται κυρίως στην αδυναμία διαχείρισης των μαχαιροπήρουνων που καθώς έχουν πολύ βαριές λαβές πέφτουν μονίμως καθώς μαζεύουν τα πιάτα.
Όμως, πέρα από την ατμόσφαιρα, το κύριο ατού του εστιατορίου
είναι αναμφίβολα η βαριά υπογραφή του σεφ Luca Piscazzi (Pelagos) στην κουζίνα αλλά και η εκτέλεση του
σεφ Σωτήρη Γιαννόπουλου. Το μενού είναι καθησυχαστικά σύντομο και αν κάτι
χαρακτηρίζει τα πιάτα του είναι η ιδιαίτερα καλοζυγισμένη ισορροπία και η
ευκρίνεια των γεύσεων. Με δυο λόγια, ο Piscazzi μπολιάζει τα πιάτα του με τα κυρίαρχα χαρακτηριστικά της σωστής
ιταλικής κουζίνας! Ασφαλώς δεν περίμενα τίποτα λιγότερο από αυτόν τον
εξαιρετικό σεφ.
τα reginette -σε έξοχο al dente- με μπρόκολο και παντσέτα που αποδεικνύουν την μαγεία της καλοεκτελεσμένης ιταλικής κουζίνας
Το ρητό «η καλή μέρα από το πρωί φαίνεται» εδώ επιβεβαιώνεται από τη θαυμάσια φοκάτσια με τη μορταδέλα. Το αέρινο vitello tonnato, το έξοχα ισορροπημένο ταρτάρ τόνου με κλεμεντίνες, αγγινάρα και μαγιονέζα αντζούγιας ή οι ωμές φετούλες από μαγιάτικο που συνδυάζονται άψογα με ελαφροτηγανισμένο κολκυθάκι και stracciatella είναι το ξεκίνημα που αρμόζει σε ένα πραγματικά σωστό ιταλικό εστιατόριο. Και βέβαια έρχεται αυτό το -κυριολεκτικά- τέλειο ριζότο με σαφράν, πορτοκάλι και ωμή καραβίδα και «κλειδώνει» τις πρώτες εντυπώσεις! Πέρα από το ριζότο πάντως, είναι αυτά τα reginette -σε έξοχο al dente- με μπρόκολο και παντσέτα που αποδεικνύουν την μαγεία της καλοεκτελεσμένης ιταλικής κουζίνας (που τόσο πολύ έχει κακοπάθει στην Αθήνα) διαθέτοντας ένταση και φινέτσα, λιτότητα και ευκρίνεια. Περνώντας στα κύρια πιάτα, τις εντυπώσει κλέβει το ζουμερό κοτόπουλο cacciatore με την πυκνή σος από πιπεριά, καρότο, βότανα, εσαλότ και μανιτάρια, αλλά και η κορυφαία Cotoletta alla Milanese που είναι τρυφερή, χυμώδης και απολαυστικά βουτυράτη.
Όπως είναι λογικό και αναμενόμενο δεν είναι όλα τέλεια στο Gorlomi. Από την σαλάτα Caesar λείπει η σπιρτάδα που επιβάλει η κλασική συνταγή
καθώς οι σταφίδες και το κουκουνάρι ταιριάζουν μεν αλλά την …μπασταρδεύουν
άδοξα. Το σωστά λαβράκι με vongole, φινόκιο
και τοματάκια και πατάτες είναι αδύναμο και ο ζωμός-σάλτσα του υδαρής. Και βέβαια
οι τηγανιτές πατάτες στα side dishes αφενός δεν έχουν θέση, αφετέρου μυρίζει
λίγο το λάδι τους. Τέλος το signature Tiramisu a la minute ευνοεί
μεν την προβολή του μαγαζιού μέσω σύντομων βίντεο στα social media, αλλά ένας σερβιτόρος δεν διαθέτει
την απαιτούμενη προσοχή στη λεπτομέρεια που -οφείλει να- έχει ένας καλός
ζαχαροπλάστης και που φαίνεται, για παράδειγμα, στο κλασικό «παστάκι» Delizia al Limone!
Τέλος, η λίστα των κρασιών με τις κυρίως
ιταλικές επιλογές είναι απλά ικανοποιητική και ελαφρώς τσιμπημένη σε τιμές …όπως
και όλα τα υπόλοιπα.
* Φωτογραφίες Γιώργος Καπλανίδης
0 - 4 | 4.5 - 5 | 5.5 | 6 - 6.5 | 7 - 7.5 | 8 - 8.5 | 9 - 10 |
Κακό | Μέτριο | Αποδεκτό | Καλό | Πολύ Καλό | Εξαιρετικό | Άριστο |
*«βελάκι-σύμβολο»: το βελάκι προς τα πάνω, δεξιά από τον βαθμό, αν εμφανίζεται, συμβολίζει εστιατόριο που είναι κοντά στο να ανέβει το επόμενο βαθμολογικό σκαλοπάτι. |