Μου έχει συμβεί πολλές φορές στην ζωή μου, όπως και σε εσάς φαντάζομαι, να πάω κάπου, να πληρώσω έναν σκασμό λεφτά και μετά να τα κλαίω. Ειδικά μετά την κρίση που τόσο τα οικονομικά μας όσο και οι προτεραιότητες μας ανακατατάχθηκαν, η φιλοσοφία του value for money ήρθε για να μείνει στις ζωές όλων μας.
Επίσης, να σημειώσω εδώ πως το ότι οι πλούσιοι άνθρωποι δεν υπολογίζουν τα χρήματα που χαλάνε είναι ένας μύθος. Πετάνε χρήματα όσοι τα έχουν αποκτήσει πρόσφατα και νεφελωδώς. Η πλειοψηφία των πλουσίων ανθρώπων ανά τον κόσμο σέβεται το χρήμα της και το υπολογίζει. Και γι΄αυτό, απαιτεί να εισπράττει τις υπηρεσίες που πληρώνει στον απόλυτο βαθμό.
Κάνω αυτή την εισαγωγή γιατί προφανώς, δεν θεωρώ το Four Season Athens μια πρόταση που αφορά όλον τον κόσμο. Όμως για εκείνους οι οποίοι μπορούν να το πληρώσουν, είναι μια εξαιρετική επιλογή που προσφέρει ένα σύνολο πραγμάτων, εμπειριών και υπηρεσιών που όχι μόνο δικαιολογούν την τιμή του, αλλά μεγιστοποιούν την αξία της.
Είχα την ευκαιρία να απολαύσω την εμπειρία Four Seasons Athens την εβδομάδα που μας πέρασε, και τριάντα ώρες στάθηκαν αρκετές όχι μόνο για να περάσω υπέροχα, αλλά και για να νοιώσω την κούραση και το άγχος ενός πολύ δύσκολου μήνα να εξαφανίζονται σαν να τα ξέπλυναν τα καταγάλανα νερά της παραλίας μπροστά στο Nafsika όπου κολύμπησα δύο πρωινά σαν να ήμουν σε κάποιο νησί του Αιγαίου.
Ας πάρουμε όμως τα πράγματα από την αρχή. Παρόλο που λόγω δουλειάς θα μπορούσαμε να έχουμε ένα upgrade, προτιμήσαμε να μείνουμε σε ένα από τα απλά δωμάτια του Nafsika. Τα οποία βέβαια, μόνο απλά δεν τα λες. Σαράντα τέσσερα τετραγωνικά, υπέροχα διακοσμημένα με στυλ που συνδυάζει την πολυτέλεια με την απλότητα που χρειαζόμαστε στις διακοπές, με ένα από τα ωραιότερα κρεβάτια στα οποία έχω κοιμηθεί ποτέ, με μεγάλες ντουλάπες φουλ στις κρεμάστρες, με καναπέ και γραφείο, με τεράστια τηλεόραση-καθρέφτη, με εκπληκτικό μπάνιο που είχε power shower και μπανιέρα, και με μεγάλη βεράντα με θέα θάλασσα στην οποία μπορεί κάποιος να αράξει κανονικά μια που διαθέτει άνετο καναπέ, ξαπλώστρα και απόλυτο privacy.
Όμως η αληθινή απόλαυση έρχεται όταν ξεκινάς να παρατηρείς τις λεπτομέρειες. Από τα εκπληκτικά βαμβακερά σεντόνια που μοιάζουν σαν μετάξι και τις τεράστιες αφράτες πετσέτες μέχρι τα amenities στο μπάνιο που είναι της αγαπημένης μου – και iconic- εταιρίας Le Labo, και από τα kits με ότι χρειάζεται ο επισκέπτης την εποχή του Covid -19 από απολυμαντικό μέχρι μάσκα μέχρι τα μικρά κεραμικά κιούπια που περιείχαν βερίκοκα, κεράσια και δαμάσκηνα όλα από επιλεγμένες περιοχές της Ελλάδας, ή τα χαριτωμένα ατομικά μπουκαλάκια ούζου τσολιά και Αμαλία, τα πάντα είναι σχεδιασμένα ώστε να μην σου λείψει τίποτα απολύτως, όσο καλό/κακομαθημένος και αν είσαι.
Και αφού μπεις στο δωμάτιο, αφήσεις τα πράγματα σου, και πάρεις μια βαθιά ρουφηξιά από την μαγική θέα που απλώνεται μπροστά σου, οι επιλογές για το πως θα περάσεις την μέρα σου είναι ανεξάντλητες.
Μπάνιο σε μια από τις τρεις παραλίες – η δική μου αγαπημένη είναι αυτή μπροστά στο Nafsika- ή στην τεράστια πισίνα, watersports, τένις, μπάσκετ, περπάτημα σε ειδικά διαμορφωμένες διαδρομές που περνάνε μέσα από το δάσος, επίσκεψη στο πολυτελές spa που λειτουργεί κάθε μέρα από τις 11 το πρωί μέχρι τις 7 το απόγευμα και διαθέτει και κομμωτήριο, shopping στα σοφά επιλεγμένα καταστήματα του ξενοδοχείου, μέχρι και παιδότοπος λειτουργεί αν θέλετε να αφήσετε τα παιδάκια σας για να χαλαρώσετε και εσείς, και να απασχοληθούν και εκείνα.
Και βέβαια, εξαιρετικές επιλογές για φαγητό και για ποτό όλες τις ώρες της μέρας. Τα δικά μου αγαπημένα για το μεσημέρι παραμένουν το Helios με εκπληκτικό Λατινοαμερικάνικο φαγητό και απόλυτο ambiance διακοπών και η ανανεωμένη Taverna 37 για Ελληνικό φαγητό έτσι όπως θα έπρεπε να το δοκιμάζουν όλοι όσοι επισκέπτονται την χώρα μας, ενώ το βράδυ στο Mercato δοκίμασα την νοστιμότερη μακαρονάδα με αχινό που έχω φάει ever δια χειρός του chef Lucca Piscazzi που μεταγράφτηκε πριν λίγους μήνες από το Λονδρέζικο La Dame de Pic -με δύο αστέρια Michelin- και που παρόλο που ακόμα προσπαθεί να βρει τα πατήματα του, έχει ήδη δώσει έναν άλλον αέρα στο μενού.
Προσθέστε σε αυτά το Matsuhisa Athens και το Beef Bar Athens που ανοίγει στις 22 του μήνα, όπως και τα υπόλοιπα αξιολογότατα εστιατόρια– σύνολο οκτώ- lounges και bars που λειτουργούν στο ξενοδοχείο, και θα αντιληφθείτε πως among others, μιλάμε και για έναν γαστρονομικό παράδεισο για όλα τα γούστα. Δεν θα επεκταθώ προφανώς προς αυτήν την κατεύθυνση, θα διαβάσετε το κομμάτι του Πάνου Δεληγιάννη που είναι ο πλέον ειδικός, όμως ως κοινή θνητή και μέσος πελάτης μπορώ να σας πω με απόλυτη βεβαιότητα πως δεν θα μείνετε παραπονεμένοι κατά κανένα τρόπο.
Και τελικά, αυτός δεν είναι ο ορισμός αυτού που ονομάζουμε πολυτέλεια? Να μπορείς να απολαύσεις τα πάντα - από το πιο απλό μέχρι το πιο περίπλοκο- στον απόλυτο βαθμό, και στο τέλος της μέρας να μπορείς να πεις με σιγουριά πως κάποιος έχει καταφέρει να τα σχεδιάσει όλα στην εντέλεια και μάλιστα με τέτοιον τρόπο που όταν τα ζεις να αισθάνεσαι πως συμβαίνουν organically, χωρίς την παραμικρή προσπάθεια.
Φεύγοντας, την Παρασκευή το απόγευμα, και έχοντας περάσει τόσο όμορφα που πραγματικά, δεν κατάλαβα πότε πέρασε η μέρα, έδωσα υπόσχεση στον εαυτό μου πως θα επιστρέψω με την πρώτη ευκαιρία. Και για να τελειώσω όπως ξεκίνησα, μερικά πράγματα σ΄αυτή την ζωή έχουν αξία πέρα από την τιμή τους. Και το Four Seasons Athens ανήκει σε αυτή την κατηγορία. Αν έχετε την δυνατότητα, είναι μια εμπειρία διαμονής και διακοπών που αξίζει να την ζήσετε.
My best off: Τα amenities της Le Labo ( που όμως θα έπρεπε να περιλαμβάνουν και το iconic Rose 31), το φαγητό στο Helios, η μικρή παραλία μπροστά στο Nafsika, και το ηλιοβασίλεμα από την βεράντα του δωματίου.