Διαβάζω ξανά τις κριτικές μου για το Cookoovaya και όταν άνοιξε και πριν από τέσσερα χρόνια και συνειδητοποιώ ότι ειδικά η τελευταία παραμένει επίκαιρη (με βασική αλλαγή την αποχώρηση του Νίκου Καραθάνου από το σχήμα), αν και πλέον η πορεία προς την ωριμότητα για την οποία έγραφα τον Νοέμβριο του 2015 έφτασε στον προορισμό της.
Το Cookoovaya των Βαγγέλη και Σπύρου Λιάκου, Περικλή Κοσκινά και Κλεομένη Ζουρνατζή έχει αποδειχθεί πλέον ότι είναι ένα από τα σημαντικότερα εστιατόρια της Αθήνας. Η καλώς εννοούμενη μαζικότητά του, οι πρωτοβουλίες και η επιδραστικότητά των σεφ και του concept, η σταθερή ποιότητά και η προσήλωση του στην αναζήτηση της πρώτης ύλης είναι τα κύρια στοιχεία που υποστηρίζουν τον παραπάνω χαρακτηρισμό. Παράλληλα, δικαιολογούν σε ικανοποιητικό βαθμό και τον χαρακτηρισμό «wise cuisine» που απέδωσαν μόνοι τους στην γαστρονομική πρότασή τους. Το –πάντα μεγάλο- μενού του εστιατορίου είναι πλέον πιο «συμπαγές» σε έμπνευση, τα πιάτα πιο δουλεμένα και κατασταλαγμένα και παραμένοντας σύνθετα, έντεχνα, ταυτόχρονα ρουστίκ και –φαινομενικά- απλά έχουν αποφύγει πλέον τη φλυαρία και την δημιουργική πολυφωνία.
Με τα χρόνια, το μενού του εστιατορίου διαμορφώνει ένα προφίλ που συνδυάζει την ελληνική με τη διεθνή κουζίνα χωρίς στεγανά, θυμίζοντας κατά κάποιο τρόπο το παρελθόν εστιατορίων όπως ο Γεροφοίνικας, καταφέρνοντας όμως ταυτόχρονα να είναι επίκαιρο, μοντέρνο και να δημιουργεί τάσεις. Άλλωστε η ελληνικότητα παραμονεύει παντού με πινελιές υλικών (όπως αυτή η σαλάτα τύπου Καίσαρα με το μπέικον μαύρου χοίρου και το χέλι στο dressing να παίρνει τη θέση της αντζούγιας) και κυρίως με την «ψυχή» του κάθε πιάτου. Παράλληλα με όλα αυτά όμως, το βασικό ατού του εστιατορίου είναι ότι σερβίρει πιάτα που θέλεις να επιστρέφεις και να γευτείς ξανά και ξανά. Να πω για πολλοστή φορά για αυτή την εκπληκτική τυρόπιτα στον ξυλόφουρνο; Να πω για αυτό το θαυμάσιο pepper steak με την τόσο αρωματική και όσο πρέπει πικάντικη σάλτσα πιπεριού; Για την –ουσιαστικά- κοτολέτα μιλανέζε με την «σάλτσα» αβγοσαλάτας; Για το θαυμάσιο οσομπούκο με την σος Μαυροδάφνης; Το φαγητό στο Cookoovaya τέρπει εξίσου τις αισθήσεις και τη ψυχή και με αυτή την έννοια είναι ο ορισμός του comfort food. Και ξέρω πολύ καλά πως παραμένει ένα μαγαζί με φανατικούς υποστηρικτές και «εχθρούς», όμως από την άλλη αυτό είναι και το τίμημα της άποψης και της επιδραστικότητας.
Προσωπικά για μένα η ουσία της κριτικής μου παραμένει ότι το Cookoovaya είναι πάντα ένα εστιατόριο που είναι πιο σημαντικό από ότι «καλό», όμως είναι πολύ βασικό ότι έχει αποσαφηνίσει πλέον το γευστικό στίγμα του και ξεπερνώντας την περίοδο της μόδας έχει βρει ακριβώς τη θέση του στην εστιατορική σκηνή της πόλης, καταφέρνοντας με πολλούς τρόπους να επηρεάζει και να δημιουργεί συζητήσεις. Και αν φύγουμε από όλα τα θεωρητικά, παραμένει πάντα ένα εστιατόριο που χαίρεσαι να το απολαμβάνεις, δικαιώνοντας ταυτόχρονα περισσότερο από ποτέ τον πολύ καλό βαθμό του.
0 - 4 | 4.5 - 5 | 5.5 | 6 - 6.5 | 7 - 7.5 | 8 - 8.5 | 9 - 10 |
Κακό | Μέτριο | Αποδεκτό | Καλό | Πολύ Καλό | Εξαιρετικό | Άριστο |
*«βελάκι-σύμβολο»: το βελάκι προς τα πάνω, δεξιά από τον βαθμό, αν εμφανίζεται, συμβολίζει εστιατόριο που είναι κοντά στο να ανέβει το επόμενο βαθμολογικό σκαλοπάτι. |