Δεύτερη κριτική της εβδομάδας και είπα να συνεχίσω με προσωπικά αγαπημένα λόγω Χριστουγέννων και να μην αφήσω έξω από τις εορταστικές κριτικές την Θεσσαλονίκη. Και μπορεί το Duck Private Chefing να είναι το talk of the town της πόλης, όμως το Clochard είναι η διαχρονική, σταθερή αξία της και το απόλυτο μεσημεριανό hot-spot!
Ο ιδιοκτήτης και πραγματική ψυχή του μαγαζιού, ο Γιώργος Βασίλογλου, είναι ένας χαρισματικός οικοδεσπότης που έχει καταφέρει να κάνει το Clochard κλασικό χωρίς να το αφήσει να «παλιώσει» ούτε για μια στιγμή. Και δεν αναφέρομαι μόνο στην πρόσφατη, εντυπωσιακή ανακαίνισή του. Μπορεί το εστιατόριο σήμερα να είναι ομορφότερο από ποτέ, αλλά ήταν πάντα γοητευτικό, θερμό, αστικό, κομψό και φιλόξενο. Αναφέρομαι κυρίως στην ζωντάνια και την προσοχή στα πάντα και βέβαια στην κουζίνα που όλα αυτά τα χρόνια συνεχίζει αταλάντευτα να είναι απολαυστική, με τα αναπόφευκτα ups & downs να περιορίζονται σε λεπτομέρειες και να μην θολώνουν ποτέ και σε καμία περίπτωση την συνολική εικόνα.
Φέτος, το Clochrad διανύει την πιο εξωστρεφή και «δημιουργική» περίοδό του στην κουζίνα. Πλάι στους εμβληματικούς λαχανοντολμάδες, τα νοστιμότατα σουτζουκάκια σχάρας και τα υπέροχα μαγειρευτά ημέρας έχουν προστεθεί πιάτα με βαθιά νοστιμιά και πολύ καλή εκτέλεση όπως αυτά τα εξαιρετικά ραβιόλια που γεμίζονται με κρέας από μοσχαρίσιο μάγουλο και έχουν μια φίνα σος από τον ζωμό του με καλοζυγισμένο πορτοκάλι. Κακά τα ψέματα όμως, εγώ προσωπικά θα ήθελα ένα εστιατόριο σαν το Clochard στην Αθήνα επειδή δεν έχουμε ένα κλασικό, φιλόξενα πολυτελές, περιποιημένο εστιατόριο που να σερβίρει μια τόσο καλή, απλή (φαινομενικά) αστική ελληνική κουζίνα. Αυτό είναι που ξεχωρίζω στο Clochard και αυτός είναι ο λόγος που δεν υπάρχει περίπτωση να ανέβω Θεσσαλονίκη και να μην περάσω και από εκεί.
Η πολύ καλή λίστα κρασιών και το άψογο σέρβις απλά ολοκληρώνουν την συνολική εικόνα!