Chez L’ Ami Louis…Vuitton: Πουλήθηκε στην LVMH το αγαπημένο μπιστρό των σταρ στο Παρίσι

Υπάρχουν εκατοντάδες τρόποι για να εξοργήσεις έναν Γάλλο που ζει στο Παρίσι. Ένας από αυτούς είναι απλώς να τον ρωτήσεις τη γνώμη του για το Chez L’ Ami Louis, με το οποίο συμβαίνει το εξής παράδοξο: ενώ κανείς βέρος παριζιάνος δεν καταδέχεται να περάσει ούτε απέξω, όλοι έχουν τουλάχιστον μια κακή κουβέντα να πουν. Για το L’ Ami Louis έχει γραφτεί και μια από τις πιο βιτριολικές κριτικές εστιατορίων στην ιστορία και μάλιστα στο Vanity Fair το 2011, η οποία παρότι διαβάστηκε από εκατομμύρια αναγνώστες μέσα σε αυτά τα χρόνια, μάλλον επέκτεινε την ήδη απάλευτη λίστα αναμονής. Άλλωστε το L’ Ami Louis έχτισε το μύθο «πατώντας» ακόμη και πάνω στο hate speech, ενώ οι αμέτρητοι celebrities που πίνουν νερό στο όνομά του, απογείωσαν τη φήμη του μπιστρό ως εκεί που δεν πάει. 

Για να είμαι ειλικρινής, το φαγητό στο L’ Ami Louis δεν είναι δα και τόσο κακό. Μέτριο ναι, πανάκριβο σίγουρα, βαρετό ίσως, αλλά κακό δεν είναι. Δεν συγκρίνεται κατά καμία έννοια με τα κορυφαία μπιστρό στο Παρίσι όπως το Paul Bert,  το Le Bon George, το Le Baratin κ.α. και ίσως αν οι τιμές του δεν ήταν τόσο προκλητικές και το φρύδι σηκωμένο μέχρι το ταβάνι, να το αγαπούσαν ακόμα και οι παριζιάνοι. Η εξαγορά του από την LVMH το έφερε ξανά και δικαίως στην επικαιρότητα, αν και το L’ Amis Louis…Vuitton που τρεντάρει από χθες στα social, λέει πολλά. Θα μείνει άραγε κανένα από τα εμβληματικά τοπόσημα της πόλης στα χέρια των ιδιοκτητών τους ή μέσα στην επόμενη δεκαετία θα ανήκουν όλα σε μεγάλα group; Μάλλον η ερώτηση είναι ρητορική. 

Στην φαρέτρα του πάντως ο κολοσσός του Bernard Arnault έχει αρκετούς σεφ όλων των διαμετρημάτων, από τον Jean Imbert μέχρι τον Arnaud Donckele, και κάτι μου λέει πως είναι πιθανό να γίνει μια ανάλογη κίνηση και στην κουζίνα του L’ Ami Louis. Τώρα, το πόσο σοβαρή ή όχι θα είναι, θα το δείξει ο χρόνος.