Περισσότερα από είκοσι χρόνια παρουσίας έχει το εστιατόριο «Απόλαυση», είναι όμως κάτι παραπάνω από ένας χρόνος από τότε που το ανέλαβε η νέα γενιά της οικογένειας: ο σεφ Κώστας Αϊβάζογλου και η αδελφή του Χρύσα που σπουδάζει το κρασί.
Ο σεφ επέστρεψε στην Ελλάδα μετά από μια μακρά πορεία σε ευρωπαϊκά εστιατόρια, αν και ο ίδιος θεωρεί σημαντικότερη στιγμή την μαθητεία του στο θρυλικό 48 και μέντορά του τον Χριστόφορο Πέσκια. Πριν από ενάμιση χρόνο περίπου διαδέχθηκε τον πατέρα του στην κουζίνα και έχει ξεκινήσει μια σταδιακή πορεία εξέλιξης και μεταμόρφωσης του οικογενειακού εστιατορίου τους.
Η κουζίνα του «Απόλαυση» είναι πολυσυλλεκτική, ενώ ορισμένα
πιάτα αγγίζουν και τη λογική του fusion. Αυτό μπορεί να αφαιρεί κάποιους γαστρονομικούς
πόντους και να κάνει το concept λίγο συγκεχυμένο, από την άλλη όμως έχει το
-μεγάλο- ελαφρυντικό ότι σε μια μικρή πόλη που το καλό φαγητό σπανίζει η
πολυσυλλεκτικότητα μοιάζει καμιά φορά αναγκαίο κακό, ενώ η όποια αλλαγή και εξέλιξη
δεν μπορεί να μεταβάλλει «βίαια» τη γαστρονομική ιστορία ενός επιτυχημένου
εστιατορίου.
Ομολογώ ωστόσο ότι ακόμη και κάποια πιάτα όπως το γλυκόξινο κοτόπουλο που προσωπικά δεν μου ταιριάζουν σε ένα τέτοιο εστιατόριο, μαρτυρούν τις ικανότητες του σεφ καθώς το ίδιο το κοτόπουλο είναι χυμώδες και ζουμερό και αυτή η γλυκόξινη σάλτσα που έχει σαν βάση της τα άγουρα βερίκοκα είναι σαφώς έντεχνη. Δοκιμάζοντας όμως στην αρχή τα ωραιότερα -και μαγικά χυλωμένα- ρεβίθια που έχω φάει ποτέ, σκέφτομαι ότι η δύναμη της κουζίνας είναι η -έστω και ολίγον πειραγμένη- ελληνική κουζίνα. Αρωματικοί και καλοφτιαγμένοι ήταν οι γεμιστοί, γιαλαντζί κολοκυθοανθοί, ενώ πετυχημένες ήταν όλες οι σαλάτες που φαίνεται να τις αγαπούν εδώ καθώς προσφέρονται σε ποικιλία ωραίων συνδυασμών, είναι ολόφρεσκες, δροσερές και άψογα ανακατεμένες. Τα «σνιτσελάκια» από μανιτάρια πλευρότους είναι ένα ακόμη νόστιμο και σωστό τεχνικά πιάτο που δεν μου ταιριάζει στο μενού αν και καταλαβαίνω τους λόγους της δημοφιλίας του. Περνώντας στα κύρια, το αρνίσιο κεμπάπ με πουρέ μελιτζάνας και υπέροχη σος τομάτας ήταν πραγματικά πολύ καλό, όπως και η ζουμερή μπριζόλα από χοιρινό λαιμό (η περιοχή φημίζεται για τα χοιρινά της) και πουρέ παντζάρι.
Αξίζει να βάλετε το «Απόλαυση» στο πρόγραμμά σας σε ενδεχόμενο ταξίδι στην περιοχή, εμείς πάντως θα το παρακολουθούμε καθώς οι δυνατότητες της κουζίνας και το πάθος των ανθρώπων του είναι σαφείς.