Aegean: 25 Χρόνια Ταξίδια

01 Ιουνίου 2024
Κώστας Παπαζέτης
Όταν στις 28 Μαΐου του 1999 ξεκινούσε τα πρώτα της ταξίδια η Aegean (με μόλις δύο αεροσκάφη) ο επιχειρηματικός κόσμος της χώρας στοιχημάτιζε για το πότε θα κλείσει η εταιρεία. Ελάχιστοι πίστεψαν στο όραμα του ιδρυτή της, Θόδωρου Βασιλάκη. Το πείσμα όμως, η μεθοδικότητα, η στήριξη των μετόχων της αλλά και η σωστή επιλογή των στελεχών της την απογείωσαν στην κυριολεξία. Σπάνια βρίσκεις εταιρείες με τέτοιο ανθρώπινο δυναμικό. Με έμφυτη την έννοια της φιλοξενίας. Χωρίς φανφάρες και τσιπιές. Κι από τσιπιές η εγχώρια επιχειρηματικότητα άλλο τίποτα.

Τα αποτελέσματα, τις πρωτιές και τις επιδόσεις που έχει σημειώσει η εταιρεία αυτά τα 25 χρόνια μπορεί εύκολα να τα αναζητήσει κανείς στο διαδίκτυο σχολιασμένα και αναλυτικά.


Αυτό όμως που εμένα μου φαίνεται σημαντικότερο, όσο και ενδιαφέρον, είναι ότι, μέσα σε αυτά τα 25 πρώτα χρόνια, η Aegean κατόρθωσε να φέρει την κουλτούρα του ταξιδιού στο προσκήνιο των ενδιαφερόντων μας, στην καθημερινότητά μας.

Όχι μόνον είναι εύκολες, κατανοητές και πλήρεις οι υπηρεσίες της εταιρείας (εισιτήρια, διαμονή ή αυτοκίνητο), αλλά η ευρύτατη γκάμα προορισμών που προτείνει σε παρακινεί να γίνεις ταξιδιώτης, και όχι μόνον τουρίστας. Βεβαίως και είναι πάντα επίκαιρος ένας προορισμός όπως το Παρίσι, η Βιέννη, το Λονδίνο, αλλά τι υπέροχες εμπειρίες σου υπόσχονται κάποιοι λιγότερο περπατημένοι προορισμοί, όπως πχ η Κορσική, η Τουλούζη, το Γιερεβάν, το Ταλίν.

Το ωραιότατο και άφθαστο στο είδος του περιοδικό της Aegean, το Blue, είναι ο καθρέφτης της στρατηγικής της εταιρείας. Ξεφυλλίζοντας το ξεκινάς την εξερεύνηση. Προτάσεις για αξιοθέατα, μουσεία, αρχαιολογικούς χώρους. Προτάσεις για φυσιολατρική δραστηριότητα σε βουνά, λίμνες και ποτάμια. Προτάσεις για να γνωρίσεις τις τοπικές παραδόσεις, τους μαστόρους, τους τεχνίτες και τους καλλιτέχνες που δουλεύουν τον πηλό, το μέταλλο, το ξύλο. Αλλά και προτάσεις για φαγητό και ποτό σε κάποιες, κρυμμένες πολλές φορές, διευθύνσεις όπου πραγματικά γεύεσαι τον πολιτισμό ενός τόπου. Κι ο πολιτισμός, η γαστρονομία, η καλαισθησία είναι κυρίαρχα στη νοοτροπία των ανθρώπων της Aegean. Στοιχεία που συνεγείρουν μέσα σου εκείνη την ενέργεια που σε κάνει να ψάξεις το διαβατήριο, τη βαλίτσα και, ει δυνατόν, να φύγεις επί τόπου. Νιώθεις ότι πρέπει οπωσδήποτε να συναντήσεις αυτούς τους ανθρώπους που δουλεύουν τη γη, το αμπέλι και τη θάλασσα. Eίτε Τοσκάνη είναι αυτό, είτε Αλσατία, είτε Μαρρακές, είτε Λήμνος, είτε Αλεξάνδρεια.


Το ταξίδι έχει ξεπεράσει πια τη φάση πτήση-ψώνια-χάζεμα-επιστροφή. Πρέπει να είμαστε πια πιο απαιτητικοί με το χρόνο και το χρήμα που διαθέτουμε. Πρέπει να απαιτούμε κάτι ποιοτικότερο. Η Aegean γίνεται το μαγικό σου χαλί. Ανεβαίνεις και πετάς σε όποιον τόπο σε οδηγεί η επιθυμία σου. Γιατί το “έχω πάει” είναι ο πραγματικός πλούτος.

*Στην πρώτη φωτό ο ιδρυτής της Aegean Θεόδωρος Βασιλάκης και στη δεύτερη ο Πρόεδρος της Ευτύχης Βασιλάκης.